Αν ήμουν Μητροπολίτης πραγματικός 'Ελληνας πραγματικός που λειτουργούσα στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου για την ημέρα του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη, και ζούσα όλο αυτό που έγινε εκείνη την ημέρα στη Θεσσαλονίκη θα διέκοπτα την "Λειτουργεία" εώς ότου οι Θεσσαλονικείς να μπουν μέσα στο Ναό.
Διότι η Θεσσαλονίκη ανήκει στους κατοίκους και όχι στον "πρόεδρο της Δημοκρατίας" "στον πρωθυπουργό και όλους τους άλλους "επισήμους" που τους βλέπαμε από την τηλεόραση να χαριεντίζονται και να κάνουν χειραψίες μέσα στο Ναό ενώ ο κόσμος ήταν έξω εξορισμένος, για να μην φωνάξει, για να μην εκφραστεί.
Θα έπαιρνα θέση απέναντι στο ποίμνιο και όχι απέναντι στην εξουσία.
Διότι ο Πολιούχος της Πόλης εόρταζε για τους πιστούς και όχι για τους επισήμους που κλείσανε τους δρόμους και αποκλείσανε τους πιστούς να μπουν μέσα στο Ναό. Ποια η διαφορά από τη δεκαετία του 1967-1974 με την εφαρμογή του Στρατιωτικού Νόμου, που ο κόσμος κρυβόταν και κυκλοφορούσαν τα τανκς.
Χωρίσανε εκείνη την ημέρα τους πεινασμένους και αγανακτισμένους από τους χορτασμένος και καλοντυμένους.
Υπάρχει μεγαλύτερη ρατσιστική ενέργεια από αυτήν που έκανε ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας και οι παρατρεχάμενοι..... Όμως κατηγορούν όλους τους άλλους για ρατσισμό χωρίς να κυτούν στον καθρέφτη.
Ευλογούν καθημερινά τα γένια τους και τα χαϊδεύουν κορδώνονται μπροστά στις τηλεοράσεις, πηγαινοέρχονται στο εξωτερικό σε συνέδρια και μας ξεπουλάνε και μετά ως Σωτήρες γυρνάνε πίσω για να μας καυχηθούν.
"Είμαστε κοντά στην νίκη" μας είπε ο Σαμαράς εκείνη τη μέρα που γιορτάζαμε τα 100 χρόνια απελευθέρωσης της πόλης, αλλά για ποια νίκη μιλάει δεν μας εξηγεί.
Μας καθησυχάζουν να μην αντιδρούμε γιατί θα έρθει ανάπτυξη.
Δεν μας λέει όμως ότι η Ανάπτυξη θα είναι για τους άλλους τους ξένους, τους κλέφτες και τοκογλύφους. Για όλους τους υπόλοιπους απλά μας περιμένει μια θέση μισθωτού με 250 ευρω και μια μίζερη ζωή φτώχειας κατάντιας και λιτότητας και πείνας.
Οι πράξεις τους απερίγραπτες. Τα ψέμματα τους δεν έχουν τελειωμό.Το ξεπούλημα και η προδοσία τους δεν θα τελειώσουν ποτέ, αν δεν βρεθεί κάποιος να τους σταματήσει.
Αυτή είναι η πραγματική εικόνα της Εορτής του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη το 2012.
Τρίζαν τα κόκαλα και του Αγίου και των προγόνων μας εκείνη την ημέρα με αυτά τα χάλια μας.
Γράφει η Σοφία Κυριακίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου