ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΔΡΑ ΚΥΠΡΟ, ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ και ΙΡΛΑΝΔΙΑ κ.α.
Σοκ στην αγορά προκαλεί διάταξη που έφερε στο νομοσχέδιο η κυβέρνηση, με την οποία απειλεί να επιβάλει «δασμό» 26% σε όποια δαπάνη για αγορά από εταιρίες που έχουν την έδρα τους σε χώρες όπως η Κύπρος, η Βουλγαρία ή η Ιρλανδία.
Αν και ισχύει σήμερα παρόμοια διάταξη, αφορά μόνο τις συνδεδεμένες θυγατρικές εταιρίες σε τέτοιες χώρες και όχι οποιαδήποτε άλλη εταιρία των χωρών αυτών.
Σκοπός ήταν όμως, αν μία επιχείρηση έχει θυγατρική πχ στην Βουλγαρία, όπου ισχύει φόρος 10% αντί 26% όπως στην Ελλάδα, μπορεί να αγοράζει από την δική της θυγατρική εταιρία εμπόρευμα (πχ ξυλεία) που κοστίζει στην πραγματικότητα 1.000 ευρώ, αλλά να το τιμολογεί προς πώληση στη μητρική στην Ελλάδα σε 101.000 ευρώ και έτσι να εμφανίζει μεγάλη εκπιπτόμενη δαπάνη που μειώνει τα κέρδη της και το φόρο που θα πλήρωνε στη χώρα μας (δηλαδή να γλιτώσει 26.000 ευρώ που θα πλήρωνε) ενώ θα φορολογηθεί με μόλις 10% για το υπερκέρδος της στην Βουλγαρία (δηλαδή θα πληρώσει εκεί τελικά μόλις 10.000 ευρώ). Η διαφορά του 16% είναι κέρδος που επιστρέφει στην εταιρία μέσω Βουλγαρίας, λόγω διαφοράς τιμολόγησης.
Πρόκειται για το άρθρο 21 του νομοσχεδίου που ορίζει ότι θεωρούνται σαν μη εκπιπτόμενες επιχειρηματικές δαπάνες «το σύνολο των δαπανών που καταβάλλονται προς φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα που εμπίπτει σε μία από τις ακόλουθες περιπτώσεις:
α) Είναι κατά το χρόνο έκδοσης του παραστατικού ή κατά το χρόνο διενέργειας της συναλλαγής φορολογικός κάτοικος σε κράτος μη συνεργάσιμο κατά την έννοια του άρθρου 65 του Κ.Φ.Ε.
(β) Είναι κατά το χρόνο έκδοσης του παραστατικού ή κατά το χρόνο διενέργειας της συναλλαγής φορολογικός κάτοικος σε κράτος που υπόκειται σε προνομιακό φορολογικό καθεστώς σύμφωνα με το άρθρο 65 του Κ.Φ.Ε.
(γ) Είναι συνδεόμενη, εν τοις πράγμασι εταιρεία, χωρίς να έχει συμμορφωθεί πριν τη διενέργεια της συναλλαγής ή την έκδοση του παραστατικού με τις υποχρεώσεις που επιβάλλονται από τον Κώδικα Φορολογικών Διαδικασιών (άρθρο 21 του ν. 4174/2013).
(δ) Δεν διαθέτει στην έδρα της ή σε συνδεδεμένη επιχείρηση την απαιτούμενη οργάνωση και υποδομή για τη διενέργεια – κατ΄ επάγγελμα- ομοειδών συναλλαγών, κατά συνήθεια και επάγγελμα με τη συναλλαγή για την οποία εκδόθηκε το παραστατικό.
Για τις περιπτώσεις γ΄ και δ΄ ο φορολογούμενος οφείλει, προκειμένου να μην εμπίπτει στην μη έκπτωση της δαπάνης, και πριν τη διενέργεια του φορολογικού ελέγχου, να προσκομίσει πλήρη απόδειξη ότι δεν συντρέχουν για τη συγκεκριμένη εταιρεία οι αναφερόμενες συνθήκες.
Για τις περιπτώσεις α΄, β΄, γ’ και δ’, προκειμένου ο φορολογούμενος να μην εμπίπτει στη μη έκπτωση της δαπάνης, θα πρέπει να καταβάλλει παρακρατούμενο φόρο που προκύπτει από τον ισχύον στην Ελλάδα φορολογικό συντελεστή φόρου εισοδήματος για επιχειρηματική δραστηριότητα επί το συνόλου της εν λόγω δαπάνης. Εφόσον εντός δωδεκαμήνου από τη συναλλαγή, ο φορολογούμενος, αποδείξει ότι πρόκειται περί συνήθους συναλλαγής σε τρέχουσες τιμές αγοράς, θα επιστρέφεται αζημίως για το Δημόσιο ο παρακρατηθείς φόρος στο φορολογούμενο».
Σοκ στην αγορά προκαλεί διάταξη που έφερε στο νομοσχέδιο η κυβέρνηση, με την οποία απειλεί να επιβάλει «δασμό» 26% σε όποια δαπάνη για αγορά από εταιρίες που έχουν την έδρα τους σε χώρες όπως η Κύπρος, η Βουλγαρία ή η Ιρλανδία.
Αν και ισχύει σήμερα παρόμοια διάταξη, αφορά μόνο τις συνδεδεμένες θυγατρικές εταιρίες σε τέτοιες χώρες και όχι οποιαδήποτε άλλη εταιρία των χωρών αυτών.
Σκοπός ήταν όμως, αν μία επιχείρηση έχει θυγατρική πχ στην Βουλγαρία, όπου ισχύει φόρος 10% αντί 26% όπως στην Ελλάδα, μπορεί να αγοράζει από την δική της θυγατρική εταιρία εμπόρευμα (πχ ξυλεία) που κοστίζει στην πραγματικότητα 1.000 ευρώ, αλλά να το τιμολογεί προς πώληση στη μητρική στην Ελλάδα σε 101.000 ευρώ και έτσι να εμφανίζει μεγάλη εκπιπτόμενη δαπάνη που μειώνει τα κέρδη της και το φόρο που θα πλήρωνε στη χώρα μας (δηλαδή να γλιτώσει 26.000 ευρώ που θα πλήρωνε) ενώ θα φορολογηθεί με μόλις 10% για το υπερκέρδος της στην Βουλγαρία (δηλαδή θα πληρώσει εκεί τελικά μόλις 10.000 ευρώ). Η διαφορά του 16% είναι κέρδος που επιστρέφει στην εταιρία μέσω Βουλγαρίας, λόγω διαφοράς τιμολόγησης.
Πρόκειται για το άρθρο 21 του νομοσχεδίου που ορίζει ότι θεωρούνται σαν μη εκπιπτόμενες επιχειρηματικές δαπάνες «το σύνολο των δαπανών που καταβάλλονται προς φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα που εμπίπτει σε μία από τις ακόλουθες περιπτώσεις:
α) Είναι κατά το χρόνο έκδοσης του παραστατικού ή κατά το χρόνο διενέργειας της συναλλαγής φορολογικός κάτοικος σε κράτος μη συνεργάσιμο κατά την έννοια του άρθρου 65 του Κ.Φ.Ε.
(β) Είναι κατά το χρόνο έκδοσης του παραστατικού ή κατά το χρόνο διενέργειας της συναλλαγής φορολογικός κάτοικος σε κράτος που υπόκειται σε προνομιακό φορολογικό καθεστώς σύμφωνα με το άρθρο 65 του Κ.Φ.Ε.
(γ) Είναι συνδεόμενη, εν τοις πράγμασι εταιρεία, χωρίς να έχει συμμορφωθεί πριν τη διενέργεια της συναλλαγής ή την έκδοση του παραστατικού με τις υποχρεώσεις που επιβάλλονται από τον Κώδικα Φορολογικών Διαδικασιών (άρθρο 21 του ν. 4174/2013).
(δ) Δεν διαθέτει στην έδρα της ή σε συνδεδεμένη επιχείρηση την απαιτούμενη οργάνωση και υποδομή για τη διενέργεια – κατ΄ επάγγελμα- ομοειδών συναλλαγών, κατά συνήθεια και επάγγελμα με τη συναλλαγή για την οποία εκδόθηκε το παραστατικό.
Για τις περιπτώσεις γ΄ και δ΄ ο φορολογούμενος οφείλει, προκειμένου να μην εμπίπτει στην μη έκπτωση της δαπάνης, και πριν τη διενέργεια του φορολογικού ελέγχου, να προσκομίσει πλήρη απόδειξη ότι δεν συντρέχουν για τη συγκεκριμένη εταιρεία οι αναφερόμενες συνθήκες.
Για τις περιπτώσεις α΄, β΄, γ’ και δ’, προκειμένου ο φορολογούμενος να μην εμπίπτει στη μη έκπτωση της δαπάνης, θα πρέπει να καταβάλλει παρακρατούμενο φόρο που προκύπτει από τον ισχύον στην Ελλάδα φορολογικό συντελεστή φόρου εισοδήματος για επιχειρηματική δραστηριότητα επί το συνόλου της εν λόγω δαπάνης. Εφόσον εντός δωδεκαμήνου από τη συναλλαγή, ο φορολογούμενος, αποδείξει ότι πρόκειται περί συνήθους συναλλαγής σε τρέχουσες τιμές αγοράς, θα επιστρέφεται αζημίως για το Δημόσιο ο παρακρατηθείς φόρος στο φορολογούμενο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου