Αυτοί που είναι διαταραγμένοι ψυχολογικά, δεν μπορούν να ακούν ούτε ράδιο, ούτε να βλέπουν τηλεόραση, ΓΙΑΤΙ;
Γιατί δεν αντέχουν τα ΜΜΕ αυτοί που παρουσιάζουν κατάθλιψη;
Μήπως γιατί είναι πιο ευαίσθητοι σε μυνήματα που μας περνάνε καθημερινά και ενοχλούνται σε μεγαλύτερο βαθμό από όλους εμάς τους υπόλοιπους;
Θα περιγράψω μια ιστορία. Ήταν κάποτε ένας Ωραιοκαστρίτης (επιτρέψτε με να κρατήσω ανωνυμία προς την μνήμη του, διότι έχει κοιμηθεί πια) ήταν η εποχή του 1996 και διατηρούσα Μεταφραστικό Γραφείο στο Ωραιόκαστρο. Ερχόταν καθημερινά και μου ζητούσε να στείλω το γράμμα του μεταφρασμένο στο Ευρωπαικό Δικαστήριο και να ζητήσω αποζημίωση 10 δις δρχ. για καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του.Αυτό γινόταν μέσα από την τηλεόραση, το ράδιο και όλες τις μηχανές, οι οποίες θεωρούσε ότι έχουν πομπούς και τον παρακολουθούσαν. Ο κύριος αυτός δεν φαινόταν και πολύ στα καλά του και ήταν γύρω στα 70.
Στην αρχή το αντιμετώπιζα με χιούμορ, και τον έδιωχνα ευγενικά. Αργότερα με πίεσε πολύ, και αναγκάστηκα να του μεταφράσω το γράμμα. Το στείλαμε λοιπόν στο Δικαστήριο το Ευρωπαικό στις Βρυξέλλες και σας πληροφορώ ότι είχαμε απάντηση άμεσα από τα Ευρωπαικά Δικαστήρια τα οποία μας εξηγούσαν ότι εάν αποδείξουμε αυτά που ισχυριζόμασταν θα μας αποζημιώναν.
Τελικά αυτός που τότε μου φαινόταν "προβληματικός" και αυτά που έλεγε απίστευτα τρελλά, ήταν φαντασίες και εμμονές; Ή αυτός ο ηλικιωμένος Ωραιοκαστρίτης έβλεπε πολύ μακρυά 20 χρόνια μπροστά; Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματα του....
Γιατί δεν αντέχουν τα ΜΜΕ αυτοί που παρουσιάζουν κατάθλιψη;
Μήπως γιατί είναι πιο ευαίσθητοι σε μυνήματα που μας περνάνε καθημερινά και ενοχλούνται σε μεγαλύτερο βαθμό από όλους εμάς τους υπόλοιπους;
Θα περιγράψω μια ιστορία. Ήταν κάποτε ένας Ωραιοκαστρίτης (επιτρέψτε με να κρατήσω ανωνυμία προς την μνήμη του, διότι έχει κοιμηθεί πια) ήταν η εποχή του 1996 και διατηρούσα Μεταφραστικό Γραφείο στο Ωραιόκαστρο. Ερχόταν καθημερινά και μου ζητούσε να στείλω το γράμμα του μεταφρασμένο στο Ευρωπαικό Δικαστήριο και να ζητήσω αποζημίωση 10 δις δρχ. για καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του.Αυτό γινόταν μέσα από την τηλεόραση, το ράδιο και όλες τις μηχανές, οι οποίες θεωρούσε ότι έχουν πομπούς και τον παρακολουθούσαν. Ο κύριος αυτός δεν φαινόταν και πολύ στα καλά του και ήταν γύρω στα 70.
Στην αρχή το αντιμετώπιζα με χιούμορ, και τον έδιωχνα ευγενικά. Αργότερα με πίεσε πολύ, και αναγκάστηκα να του μεταφράσω το γράμμα. Το στείλαμε λοιπόν στο Δικαστήριο το Ευρωπαικό στις Βρυξέλλες και σας πληροφορώ ότι είχαμε απάντηση άμεσα από τα Ευρωπαικά Δικαστήρια τα οποία μας εξηγούσαν ότι εάν αποδείξουμε αυτά που ισχυριζόμασταν θα μας αποζημιώναν.
Τελικά αυτός που τότε μου φαινόταν "προβληματικός" και αυτά που έλεγε απίστευτα τρελλά, ήταν φαντασίες και εμμονές; Ή αυτός ο ηλικιωμένος Ωραιοκαστρίτης έβλεπε πολύ μακρυά 20 χρόνια μπροστά; Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματα του....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου