Τα Κόλυβα έχουν την έννοια, ότι, όπως τα
σπέρματα του σιταριού θάβονται στη γη, σαπίζουν και μετά από πολύ καιρό
καρπίζουν όμορφα, αγέρωχα και ζωντανά στάχυα, έτσι και ο άνθρωπος: Κατά
την Ορθόδοξη Πίστη θάβεται νεκρός στο χώμα, σαπίζει, για να εγερθεί
αφθαρτοποιημένος στη Δευτέρα Παρουσία, τότε που, σύμφωνα με το Σύμβολο
της Πίστης μας, "προσδοκούμε ανάστασιν νεκρών και ζωήν του μέλλοντος
αιώνος".
Επιμνημόσυνα πάντως Κόλλυβα ετοιμάζουμε
οποτεδήποτε μέσα στον χρόνο θελήσουμε να μνημονεύσουμε τους νεκρούς μας,
παραπέμποντας έτσι στη Θεολογία της προσδοκίας της Ανάστασης, όπως
αναφέρθηκε παραπάνω.
Η μνημόνευση βέβαια αυτού καθεαυτού του προσφιλούς
μας νεκρού δε γίνεται μέσω των κολλύβων, αλλά μέσω του Πρόσφορου, απ'
το οποίο ο ιερέας εξάγει ένα μικρό ψίχουλο για την κάθε ψυχή του
αγαπημένου προσώπου.
Κατά τον Παίσιο:
"Όπως ανακουφίζουμε τους φυλακισμένους με αναψυκτικά κ.λπ. που
τους πηγαίνουμε, έτσι και τους νεκρούς τους ανακουφίζουμε με τις
προσευχές και τις ελεημοσύνες που κάνουμε για την ψυχή τους. Οι
προσευχές των ζώντων για τους κεκοιμημένους και τα μνημόσυνα είναι
η τελευταία ευκαιρία που δίνει ο Θεός στους κεκοιμημένους να βοηθηθούν,
μέχρι να γίνη η τελική Κρίση. Μετά την δίκη δεν θα υπάρχη πλέον
δυνατότητα να βοηθηθούν.Ο Θεός θέλει να βοηθήση τους κεκοιμημένους, γιατί πονάει για την σωτηρία τους, αλλά δεν το κάνει, γιατί έχει αρχοντιά. Δεν θέλει να δώση δικαίωμα στον διάβολο να πη: «»Πως τον σώζεις αυτόν, ενώ δεν κοπίασε;». Όταν όμως εμείς προσευχώμαστε για τους κεκοιμημένους. Του δίνουμε το δικαίωμα να επεμβαίνη. Περισσότερο μάλιστα συγκινείται ο Θεός, όταν κάνουμε προσευχή για τους κεκοιμημένους παρά για τους ζώντες.
Γι’ αυτό και η Εκκλησία μας έχει τα κόλλυβα, τα μνημόσυνα. Τα μνημόσυνα είναι ο καλύτερος δικηγόρος για τις ψυχές των κεκοιμημένων. Έχουν την δυνατότητα και από την κόλαση να βγάλουν την ψυχή. Κι εσείς σε κάθε Θεία Λειτουργία να διαβάζετε κόλλυβο για τους κεκοιμημένους. Έχει νόημα το σιτάρι. «Σπείρεται εν φθορά, εγείρεται εν αφθαρσία»[57], λέει η Γραφή. Στον κόσμο μερικοί βαριούνται να βράσουν λίγο σιτάρι και πηγαίνουν στην εκκλησία σταφίδες, κουραμπιέδες, κουλουράκια, για να τα διαβάσουν οι ιερείς. Και βλέπεις, εκεί στο Άγιον Όρος κάτι γεροντάκια τα καημένα σε κάθε Θεία Λειτουργία κάνουν κόλλυβο και για τους κεκοιμημένους και για τον Άγιο που γιορτάζει, για να έχουν την ευλογία του".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου