Α-Ω Μετανάστης εξ ανάγκης στην Αγγλία πληροφορίες για τα πρώτα σας βήματα

 

Ποτέ και σε καμία αγγελία για δουλειά δε θα δείτε να ζητάνε συγκεκριμένα άντρες ή γυναίκες και ποτέ δεν βάζουν ηλικίες. Όχι απλά είναι παράνομο αλλά στις περισσότερες εταιρείες θεωρούν ότι αν το προσωπικό έχει πλούτο εμπειριών και διαφορές τότε η δουλειά θα είναι καλύτερη. Σαφώς και υπάρχουν εξαιρέσεις αλλά γενικά το σύστημα θα σας προστατεύσει.

"Ο μισθός στις αγγελίες αναγράφεται ΕΤΗΣΙΩΣ ΠΡΙΝ ΤΟΥΣ ΦΟΡΟΥΣ.

π.χ. αν γράφει £30.000 σημαίνει ότι θα πάρεις £30.000 λίρες δια δώδεκα μήνες μείον τους φόρους και την ασφάλεια συνήθως υπολόγιζε γύρω στο 25% για να ‘σαι μέσα.
H Φορολογία και ασφάλεια φεύγουν αυτόματα από το μισθό σου κι αν είσαι μισθωτός χωρίς περιουσιακά στοιχεία (το αυτοκίνητο δεν μετράει)
 

ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ. Όλα είναι αυτόματα.
Οι αυξήσεις γίνονται ετήσια. Κάποιες εταιρείες τις έχουν συνδεδεμένες με το appraisal.
Κάποιες κάνουν salary review ξεχωριστά. Μπορείς να ζητήσεις αύξηση αλλά να είσαι έτοιμος να δείξεις το γιατί με χειροπιαστά παραδείγματα.
Κατά κανόνα για να πηδήξεις μισθολογική κλίμακα σημαντικά πρέπει να αλλάξεις δουλειά και εταιρεία – π.χ. για να πας από τα £28.000 στα £35.000.

 Γενικά όλα γίνονται αυτόματα χωρίς ταλαιπωρία, ουρές και σπάσιμο των νεύρων σου.
Το μόνο που θα κάνετε είναι να πάτε μία και μοναδική φορά στην αρχή στο τοπικό γραφείο εργασίας να βγάλετε αριθμό μητρώου ασφάλισης και μετά όλα γίνονται μαγικά χωρίς εσείς να ξέρετε το οτιδήποτε.

Τα ενοίκια στη Βρετανία είναι ΑΚΡΙΒΑ. Είναι μακράν το μεγαλύτερο έξοδο.

 Το νοίκι στις αγγελίες εμφανίζεται ανά εβδομάδα (pw = per week) ή ανά μήνα (pcm = per calendar month). Αν έχει τιμή ανά εβδομάδα δεν υπολογίζουμε επί 4. Υπολογίζουμε επί 52 (εβδομάδες το χρόνο) διά δώδεκα (μήνες το χρόνο) κι αυτό είναι το ποσό που θα πληρώνουμε κάθε μήνα.
 Τα σπίτια δεν τα λένε δυάρια ή τριάρια όπως στην Ελλάδα. Studio είναι το ένα δωμάτιο (μπορεί να έχει και μικρή κουζίνα, ρωτήστε), one-bedbroom πρέπει να έχει σαλόνι και κρεββατοκάμαρα, two-bedroom δύο κρεββατοκάμαρες και σαλόνι.
 Πριν μπείτε θα δώσετε εγγύηση - συνήθως 4 με 6 εβδομάδες και ένα νοίκι να τρέχει. Την εγγύηση την παίρνετε πίσω με τη λήξη του συμβολαίου την τελευταία μέρα.

Σε γενικές γραμμές (αλλά πολύ γενικές) στο Λονδίνο έχουμε τους εξής τύπους περιοχών.

1. Καλή περιοχή: Σημαίνει συνήθως πολύ ακριβή. π.χ. Bayswater, Chelsea, Belgravia
2. Κανονική περιοχή: Είναι οι περισσότερες περιοχές. Έχουν καλές και κακές γειτονιές ή απλά είναι ένα ατελείωτο βαρετό πράγμα. π.χ. Kentish Town, Muswell Hill, Finchley, Southgate
3. Κακή περιοχή: Εντάξει, εδώ λέμε πολύ κακή. Σε φάση που δεν περνάς από κάποια σημεία. Εδώ δεν είμαι πολύ σίγουρη αλλά από την εμπειρία μου θα σας έλεγα μακριά από το Tottenham, Elephant & Castle κλπ. Και γενικά όταν μιλάμε για East London προσέχουμε ιδιαιτέρως.

 House ή flat 
House λέμε όταν όλο το ακίνητο είναι δικό μας, flat όταν έχουμε ένα διαμέρισμα.
Για τα flats υπάρχουν οι εξής περιπτώσεις

• Converted flat: διαμέρισμα σε κτίσμα που κάπως αλλιώς ήταν στην αρχή (π.χ. ολόκληρο σπίτι) και το μετατρέψανε μετά
• Purpose build flat: διαμέρισμα που χτίστηκε ως διαμέρισμα

Για το κτίριο οι εξής:

• House: νορμάλ σπίτι αγγλικό που μπορεί να έχει μετατραπεί σε flats
• High Rise: πολυκατοικία που μπορεί να είναι ex Local Authority (ας πούμε περίπου εργατικές κατοικίες) ή New Build (δηλαδή νέο κτίσμα). Με τα ex Local Authority έχουμε το νου μας γιατί κάποια είναι ολίγον rough κι έχουν εγκληματικότητα
• Low Rise: πάλι πολυκατοικία στυλ, πάλι όπως τα high rises αλλά με λιγότερα διαμερίσματα, και κάποια ίσως έχουν και κήπο. Θεωρούνται πιο ασφαλή από τα high rises.

 Τι ερωτήσεις κάνουμε για να νοικιάσουμε ακίνητο?

• Ποια είναι η διεύθυνση;
• Σε ποιο όροφο είναι το σπίτι;
• Έχει ασανσέρ?
• Έχει κήπο;
•  Πόσες βρύσες έχει η μπανιέρα;
• Έχει το σπίτι πλυντήριο;
• Πόσο περίπου είναι το council tax;
• Έχει κεντρική θέρμανση γκαζιού και boiler;

ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΧΑΡΤΙΑ ΣΠΙΤΙΟΥ

Το συμβόλαιο είναι ένα νομικό έγγραφο ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ για την προστασία τη δική σας και του ιδιοκτήτη. Διαβάστε το πριν το υπογράψετε.
Συνήθως εσείς θα πρέπει να έχετε:

• Αποδεικτικό ταυτότητας (π.χ. διαβατήριο)
• Αποδεικτικό εργασίας ή σπουδών (π.χ. γράμμα από τον εργοδότη ή από το Πανεπιστήμιο)
• Previous landlord references (γράμμα από τον προηγούμενο ιδιοκτήτη ότι δεν του κάψατε το σπίτι)

Τη μέρα που θα μετακομίσετε πάρτε τηλέφωνο ΟΛΕΣ τις υπηρεσίες (Council, Electricity, Gas, Water, TV license) και δηλώστε τα στοιχεία σας. Για το γκάζι, το ηλεκτρικό και το νερό σημειώστε (βγάλτε ΚΑΙ φωτογραφία) την κατανάλωση στο μετρητή

Κινητό τηλέφωνο

Έχουν ΑΠΕΙΡΕΣ εταιρείες αλλά οι μεγάλες είναι λίγες.
Τα συμβόλαια είναι συνήθως 12 ή 18 μήνες με δωρεάν συσκευή. Για να κάνετε συμβόλαιο θα σας κάνουν ένα credit check στο μαγαζί.  Σαφώς υπάρχουν και καρτοκινητά.

ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΑ/ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ 
 Ειδικά για το Λονδίνο μια κάρτα απεριορίστων για το μήνα θα σας πάει περίπου 120 λίρες (μπορεί και παραπάνω). Αν δεν χρειάζεστε ΜΜΜ κάθε μέρα προτείνω απλά να έχετε Oyster pre-pay. Η Oyster είναι μια καρτούλα την οποία τη φορτώνετε με λεφτά ή με κάρτες απεριορίστων. Την περνάτε από τους reader στα λεωφορεία και το μετρό κι αυτή αυτόματα ή βλέπει ότι έχετε απεριορίστων ή παίρνει λεφτά από τα προπληρωμένα.

Έξοδα φαγητού

 Για ένα άτομο που μαγειρεύει συχνά (τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα) και καθαρίζει (συχνά) και με λίγο προσοχή μπορεί να σας πάει γύρω στις 150 λίρες το μήνα το φαγητό, καθαριστικά κλπ.

Για να επιβιώσω πόσο μισθό χρειάζομαι?

Για να επιβιώσετε ΑΠΛΑ στο Λονδίνο χωρίς ούτε καινούρια κάλτσα μπορείτε και με 20.000 το έτος που είναι ο μικρότερος μισθός
 

ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

Η μεγαλύτερη ανησυχία που βλέπω στις ερωτήσεις που δέχομαι περί Βρετανίας είναι το επίπεδο εκμάθησης της γλώσσας. Δεν θα σας βάλουν να περάσετε το Proficiency – επαναλαμβάνω – δε θα σας βάλουν να περάσετε το Proficiency.
 

ΤΙ ΧΑΡΤΙΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ 

Μετά από την εμπειρία σας στην υπερ-γραφειοκρατική Ελλάδα με τις καφκικές της δημόσιες υπηρεσίες θα εκπλαγείτε πολύ ευχάριστα με τη Βρετανία. Γενικά όλοι ερχόμαστε με έναν πάκο χαρτιά και τελικά χρειαζόμαστε μόνο ένα. Το διαβατήριο. Just to be on the safe side όμως φέρτε όλα τα χαρτιά σας όπως ταυτότητα, διαβατήριο, πιστοποιητικό γέννησης, ένσημα, τίποτα χαρτιά γιατρού αν είναι απαραίτητα, τα πτυχία κλπ. Γενικά είναι καλή συνήθεια να έχετε ένα φάκελο με όλα τα χαρτιά σας γιατί με τις μετακομίσεις και αυτά αν τα έχετε όπου να ‘ναι συνήθως χάνονται. Προς θεού μη τα αφήσετε στη μάνα σας. Ενήλικοι άνθρωποι είστε έχετε τα χαρτιά σας μαζί σας.
Να τα μεταφράσετε; Ναι. Αν το έξοδο είναι μεγάλο επιλέξτε τα βασικά. Πιστοποιητικό γέννησης, πτυχίο και τίποτα απαραίτητα χαρτιά γιατρού.
 

ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΧΗ 

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να βγάλετε National Insurance Number. Είναι ένας αριθμός που θα σας χρειαστεί για τα πάντα, δουλειά, εφορία, γιατρούς, νοσοκομεία κλπ. Για να το πάρετε κανονίζετε ένα ραντεβού με το τοπικό Jobcentre Plus. Θα σας εξηγήσουν πριν πάτε τί θα χρειαστούν αλλά το πιο πιθανό είναι να χρειαστούν τα παρακάτω:

• Ταυτότητα
• Διαβατήριο
• Πιστοποιητικό γέννησης
• Αποδεικτικό διεύθυνσης κατοικίας (π.χ. έναν λογαριασμό ή ένα γράμμα από τον ιδιοκτήτη του σπιτιού ότι σας νοικιάζει ή ένα γράμμα από τον φίλο που σας φιλοξενεί)

Το δεύτερο πράγμα που καλό είναι να κάνετε είναι να γραφτείτε σε έναν γιατρό. Στη Βρετανία δεν πάτε σε ειδικούς για την κάθε πάθηση, περνάτε πρώτα από τον Γενικό γιατρό, τον Οικογενειακό γιατρό, τον General Practitioner ή GP. Αυτό είναι ειδικότητα από ότι ξέρω, δεν κάνει το αγροτικό του που λέμε, είναι κανονικός γιατρός.
Ο GP σας εξαρτάται από το πού μένετε. Βρίσκετε τον τοπικό, βλέπετε τί χαρτιά θέλει (π.χ. αποδεικτικό διεύθυνσης) και πάτε να γραφτείτε. Από κει και πέρα πηγαίνετε μόνο σε αυτόν. Φυσικά το εθνικό σύστημα υγείας (NHS) έχει όλες τις υπηρεσίες του online και μπορείτε να δείτε τί γίνεται. Σε περίπτωση που ένας GP δεν σας δεχτεί (π.χ. δεν έχει άλλη θέση ελεύθερη) πρέπει να μιλήσετε με τα κεντρικά της περιοχής σας που θα σας βρουν άλλο GP.

 Αν μέχρι να τα κανονίσετε πάθετε κάποιο ατύχημα και πάτε σε νοσοκομείο ή walk – in centre το να σας δουν είναι ΔΩΡΕΑΝ. Χρεώσεις θα δεχτείτε όταν σας κάνουν εισαγωγή. Κι ενώ για τους πολίτες εδώ είναι δωρεάν αν δεν έχετε προλάβει να ταχτοποιηθείτε με χαρτιά και National Insurance Number θα πληρώσετε. Γι’αυτό το πιο σημαντικό πράγμα είναι να έχετε την Ευρωπαϊκή κάρτα ασφάλισης ασθένειας. ΜΗ ΦΥΓΕΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΡΤΑ! 

| Διαβάστε πληροφορίες για την Ευρωπαϊκή κάρτα ασφάλισης ασθένειας |

Ποια είναι τα δικαιώματα μου σε χώρες της ΕΕ
 http://ec.europa.eu/social/main.jsp?catId=854&langId=el

ΠΟΣΑ ΛΕΦΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΩ ΜΑΖΙ ΜΟΥ 

Η ερώτηση που ποτέ δε μπορώ να απαντήσω. Έχουν έρθει άνθρωποι με 100 λίρες έχουν έρθει άνθρωποι με 1000 λίρες έχουν έρθει άνθρωποι με άπειρα λεφτά.
Και όλοι αυτοί τα κατάφεραν. Το θέμα έιναι να είστε από την αρχή ρεαλιστές στα έξοδα και να έχετε κάνει πολύ καλή έρευνα και υπολογισμούς ανάλογα με τις ανάγκες σας. π.χ. αν θα σας φιλοξενήσουν, αν θέλετε να έχετε λεφτά για εξόδους κλπ. κλπ.

ΠΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΩ 

Η λύση του ξενοδοχείου είναι γελοία και απίστευτα ακριβή. Αν μπορείτε να πληρώσετε ξενοδοχείο μάλλον δε χρειάζεστε και αυτή την ανάρτηση. Στο ξενοδοχείο μπορείτε να μείνετε πολύ πολύ λίγο, ίσα ίσα μέχρι να βρείτε μια λύση. Το καλύτερο είναι να ζητήσετε από κάποιο φίλο ή γνωστό να σας φιλοξενήσει για μία εβδομάδα περίπου. Για παραπάνω θα πρέπει να είναι πολύ καλός φίλος. Προς αυτή την κατεύθυνση ρωτήστε και όλο σας το σόι. Έχω φιλοξενήσει ξαδέλφια που δεν ήξερα ότι είχα.
Επειδή το κόστος για αρχή είναι κάπως μεγάλο ίσως καλό θα ήταν να σκεφτείτε να μείνετε σε ένα δωμάτιο σε σπίτι με συγκατοίκους. Μπορείτε να κλείσετε ένα συμβόλαιο για τρεις με έξι μήνες, ίσα ίσα μέχρι να δείτε τί θα κάνετε. Τα ωφέλη είναι πολλά (έτοιμο, έπιπλα, μηδέν έξοδα αρχής, ξεκάθαροι λογαριασμοί από την αρχή). Τα μειονεκτήματα υπάρχουν επίσης (άσχετοι άνθρωποι, ολίγον από κλειστοφοβία κλπ) αλλά εδώ η προτεραιότητα μας είναι να ορθοποδήσετε όχι να έχετε το τέλειο σπίτι. Θα έρθει και αυτό αλλά αργότερα.
Για δωμάτια μπορείτε να δείτε:

• Spare Room
• Easy Roomate
• Room Buddies 

Γενικά μην συμφωνήσετε ΤΙΠΟΤΑ πριν έρθετε εδώ και δείτε το σπίτι. Προσοχή, προσοχή, προσοχή, υπάρχουν πολλές απάτες. Πάντα θα επιμένετε να δείτε το σπίτι, το ιδιοκτήτη, να δείτε κανονικά χαρτιά, να υπογράψετε. Αν έστω και κάτι μικρό φαίνεται ύποπτο ΜΗΝ πάρετε το δωμάτιο ή το σπίτι.

 φτιάχνοντας Βιογραφικό στα αγγλικά

Εν αρχήν ην ο λόγος: CV. Έχεις;
Τα βασικά, παιδιά:

• Δεν βάζουμε φωτογραφία μας
• Δεν αναφέρουμε φύλο
• Δεν αναφέρουμε οικογενειακή κατάσταση (ή στρατιωτικές υποχρεώσεις)
• Δεν γράφουμε ημερομηνία γέννησης ή ηλικία (τα 4 παραπάνω είναι για να μην μεροληπτήσουν εναντίον μας)
• Δεν βάζουμε link το προφίλ μας στο Facebook

Το CV χωρίζεται στα εξής επιμέρους – στο λέω εγώ που έχουν περάσει από τα χέρια μου εκατοντάδες βιογραφικά και αν δεν έχουν τα κάτωθι απορρίπτονται χωρίς γιατί και διότι:
Προσωπικά στοιχεία (πάνω πάνω)
Executive summary – λίγα λόγια για το ποιος είσαι, τι εμπειρία έχεις, τι ψάχνεις και τι προσφέρεις. Πολύ βασικό αυτό το κομμάτι, άμα δεν το έχεις ή είναι άσχετο με τη δουλειά ή τους πάρει ο ύπνος από την παπαρολογία, την έχασες την ευκαιρία, δεν θα προχωρήσουν στα ενδότερα.
Εργασιακή εμπειρία – η πιο πρόσφατη πάνω. Η κάθε θέση πρέπει να λέει ημερομηνίες, εργοδότη (εταιρεία), τίτλο, και μια σχετικά μικρή περιγραφή των βασικών σου tasks. Και θα σε ρωτήσουν γιατί έφυγες, έχε κατά νου. Άμα έχεις μείνει καιρό στην εταιρεία κι έχεις πάρει προαγωγές, λίσταρε την κάθε θέση χωριστά, σαν να’ναι διαφορετικές. Το κλασσικό λάθος να βάζουμε μόνο την τελεταία μας θέση δείχνει ότι δεν μετακινηθήκαμε καθόλου το οποίο εδώ δεν είναι καλό. Αν δεν έχεις και πολλή εμπειρία, δεν πειράζει, βάλε Ο,ΤΙ δουλειά έχεις κάνει. Θα πρέπει να μπορείς να εξηγήσεις εκτεταμένες περιόδους (πάνω από 3 μήνες) που δεν δούλευες – το να πεις ότι ψαχνόσουν δεν είναι αρκετό. Εδώ έρχεται και κολλάει τέλεια το να έχεις κάνει εθελοντική εργασία, ότι δούλευες στο σάιτ σου, ότι πήγες ταξίδι ανά τον κόσμο για να πάρεις εμπειρίες, ότι είχες οικογενειακές υποχρεώσεις κλπ – αρκεί να είναι αληθινά και όχι αμπελοφιλοσοφίες. Και εννοείται ότι την πρακτική που έκανες στα ΤΕΙ την βάζεις (ως placement) και τα σαββατοκύριακα που βοηθούσες τον πατέρα σου στο γραφείο/στη λαϊκή/στο χωράφι – η δουλειά δεν είναι ντροπή εδώ.
Εκπαίδευση – βάζουμε και το Λύκειο, αγαπητέ. Λέμε και τους βαθμούς μας. Εδώ τους ενδιαφέρουν αυτά. Ετοιμάσου να απαντήσεις στο καυτό ερώτημα «πώς είναι δυνατόν να σου πήρε 8 χρόνια να τελειώσεις την σχολή Οικοκυρικής» – για να μην γκρινιάζουμε μόνο για τις αλλαγές στην τριτοβάθμια… Επίσης μην ξαφνιαστείς που δεν θα σε ρωτήσουν γιατί δεν ακολουθείς το επάγγελμα που σπούδασες – είναι σύνηθες εδώ να σπουδάζουν αυτό που αγαπάνε και να εξασκούν άσχετα πράγματα (πχ, ο διευθυντής πωλήσεων στην δουλειά σπούδασε Ιστορία – όχι ότι έχει ιδέα από ιστορία, αλλά άλλο αυτό). Να σου πω, πέρνα και μια βόλτα από το Μεταφραστικό τμήμα του Υπ. Εξωτερικών να μεταφράσεις ό,τι πτυχία έχεις, για καλό και για κακό, δεν ξέρεις ποτέ πότε θα στα ζητήσουν.
Skills – εδώ βάζεις ό,τι άσχετο γνωρίζεις που νομίζεις είναι συμβατό – βασικά, εδώ πετάς buzzwords. Organisational skills, time management, highly numerical, communication skills και ούτω καθεξής. Πέτα κι ο,τι σεμινάρια έχεις κάνει κατά καιρούς, και ό,τι συλλόγους είσαι μέλος (εκτός της Χρυσής Αυγής ή της G13).
Computer skills – όχι, δεν κάνω πλάκα, τα βάζουμε κι αυτά, τίποτα δεν εννοείται ως δεδομένο. Πχ, ότι ξέρεις html, excel, κλπ. Το high score σου στο Angry Birds καλό είναι να το παραλείψεις, όσο περήφανος κι αν είσαι γι’αυτό.
Γλώσσες – μικρέ μου εξερευνητή, τα Ελληνικά είναι κι αυτά μια γλώσσα, βάλτη! Και βάλε δίπλα «Mother Tongue» που δείχνει και τι καλά αγγλικά μιλάς. Σε όλες τις γλώσσες βάζουμε δίπλα και τα πτυχία μας (ακόμα κι αν δεν τα ξέρουν, βλέπουν ότι μπορείς να αποδείξεις ότι τα μιλάς) και σε τι κατάσταση είναι – beginner, intermediate/conversant, advanced, fluent, proficient – ναι, έχει βαθμίδες.
Ενδιαφέροντα – κι όμως, οι άνθρωποι εδώ ενδιαφέρονται να προσλάβουν κόσμο που έχει προσωπικότητα, και τα ενδιαφέρονται αυτό δείχνουν. Απέφυγε κλισέ του τύπου «εκθέσεις ζωγραφικής, book clubs, κεραμοποιία» εκτός κι αν όντως σε ενδιαφέρουν. Είσαι φανατικός της Φόρμουλα 1; Βάλτο.
References – βάλε «Available upon request», δείχνει ότι μπορούν να σε τσεκάρουν άμα χρειαστεί. Εννοείται ότι θα πρέπει να έχεις.
Γενικά, έχε υπ΄όψιν σου ότι εδώ δεν λέμε ψέμματα στο βιογραφικό μας και δεν μπουρδολογούμε για να φανούμε ότι εμείς είμαστε κι άλλος κανένας.

Δες το βιογραφικό σου σαν την προέκταση του εαυτού σου. Είναι το πρώτο που θα δει κανείς και πρέπει να κάνει καλή εντύπωση, τόσο σε design όσο και σε περιεχόμενο. Μην το ξεπετάξεις μέσα σε μισή ώρα και μην διστάσεις να το αλλάζεις τακτικά και να βλέπεις ποια εκδοχή του φέρνει καλύτερα αποτελέσματα. 
Να είστε προσεκτικοί κατά την δημιουργία των βιογραφικών/γραμμάτων κλπ, να φροντίζετε να τονίζετε προσόντα σας και τι αποκομίσατε από κάθε εμπειρία (μην είστε μετριοφρονες), αλλά από την άλλη μην γράφετε ψέματα

Cover letter

Όχι, το CV σου από μόνο του δεν είναι αρκετό. Κάθε αίτηση που θα κάνεις θα πρέπει να συνοδεύεται από ένα γράμμα 4-5 παραγράφων που να λέει ποιος είσαι, τι έχεις κάνει, γιατί σε ενδιαφέρει η συγκεκριμένη δουλειά και να δείχνει πως έχεις τα απαιτούμενα προσόντα. Προφανώς, το γράμμα θα πρέπει να το αλλάζεις για την κάθε αίτηση, αλλά καλό είναι να έχεις ένα έτοιμο σαν template από το να χάνεις χρόνο να γράφεις κάθε φορά καινούριο. Εδώ βάζεις ό,τι δεν μπορείς να βάλεις στο CV – σκέψου το σαν τις απαντήσεις στις ερωτήσεις που θα σε ρωτήσουν. Είναι σημαντικό να φανείς professional και ενδιαφέρων στο cover letter γιατί αυτό είναι που θα δουν ΠΡΙΝ ανοίξουν το CV σου.
Για να δώσω μια χοντροκομμένη αναλογία – το CV σου είναι το σπίτι που πουλάς και το cover letter είναι ο κήπος σου. Αν ο κήπος σου είναι σε χάλι κατάσταση, δεν θα σου χτυπήσουν το κουδούνι. Κι αν το σπίτι δεν είναι στην κατάσταση που ψάχνουν, δεν θα σου δώσουν προσφορά.
 Τέλος διαπραγματευτείτε ευγενικά πάντα την προσφορά που θα σας κάνουν."

Οι πληροφορίες και τα κείμενα αντιγράφηκαν από τη σελίδα της Σοφίας
http://www.digital-era.org/blog/