Δευτέρα 9 Μαρτίου 2015

Α-Ω ΣΙΡΟΝ ΜΕ ΠΑΣΚΙΤΑΝ. Ποντιακές γεύσεις ζυμαρικών από τις χαμένες πατρίδες.

siron_397040517.jpg 
Υλικά:
250 γρ. αλεύρι
νερό αλάτι
500 γρ. πασκιτάν ή στραγγιστό γιαούρτι
50 γρ. βούτυρο φρέσκο ή μαργαρίνη
3 σκελίδες σκόρδο
Για να παρασκευάσουμε τα σιρόν:

Φτιάχνουμε με το αλεύρι το νερό και το αλάτι μια μαλακή ζύμη. Ανοίγουμε λεπτά φύλλα τα τυλίγουμε σε ρολά και κόβουμε κομμάτια 3 περίπου εκατοστών. Τα βάζουμε σε ταψί το ένα δίπλα το άλλο και τα ψήνουμε σε μέτριο φούρνο μέχει να ροδίσουν.
Εκτέλεση:

Βγάζουμε τα σιρόν από το φούρνο και ρίχνουμε μέσα στο ταψί βραστό νερό με αλάτι ή ζωμό κρέατος μέχρι να σκεπαστούν.
Τα αφήνουμε να φουσκώσουν και στη συνέχεια τα περιχύνουμε με πασκιτάν αραιωμένο σε χλιαρό νερό. Σκορπίζουμε από πάνω το σκόρδο τριμμένο και το βούτυρο λιωμένο. Σερβίρεται ζεστό.
 ΠΗΓΗ  http://www.pontos-news.gr/

Α-Ω Τυρί από τον Πόντο ΠΑΣΚΙΤΑΝ.Συνταγή του Τανωμένου Σουρβά



Το όνομα του προέρχεται από τις λέξεις μπασκί (=πίεση) και Ταν,  ακριβώς γιατί είναι υποπροϊόν του Ταν ( το οποίο με τη σειρά του είναι το προϊόν που μένει μετά την απομάκρυνση του βουτύρου από το γιαούρτι). Το Ταν  τοποθετείται σε πάνινους σάκους για να στραγγίσει και να δώσει το Πασκιτάν Γάλα.


Το Πασκιτάν: είναι φρέσκο αγελαδινό ημιαποβουτυρωμένο
 

Χαρακτηριστικά

Μαλακό τυρί , χωρίς αλάτι, προϊόν επεξεργασίας του Ταν. 
Η υπόξινη γεύση του γιαουρτιού παραμένει χωρίς να καλύπτει τη γλυκύτητα που προκύπτει από τη ζύμωση.
Στοιχείζει περίπου 7 ευρω/κιλο"Απίστευτα γευστικό για μαγείρεμα ή για να το φας πάνω στη φέτα. 
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πλήθος συνταγών. 
Πρώτη ύλη για το Σουρβά, αλλά εξαιρετικό στο τζατζίκι, σε γλυκά ή συνοδευόμενο από πετιμέζι ή μαρμελάδα.."


Τανωμένος Σορβάς

 

1 φλυτζάνι κορκότο (σταρένιο) ή ενάμισι αν το θέλετε πικτό
2 φλιτζάνια πασκιτάν (είδος γιαουρτιού αλμυρό)
3 κουταλιές της σούπας βούτυρο αγελαδινό
1 ψιλοκομμένο κρομύδι
1 κουτάλι μικρό ψιλοκομμένο δυόσμο
1 κουτάλι μικρό αλάτι
Ενάμισι με δύο λίτρα νερό


Σε μία ανοιχτή κατσαρόλα βάζω το νερό να βράσει μαζί με το κορκότο. Βάζω μέσα και το αλάτι. Αν το πασκιτάν έχει ήδη αλάτι μέσα δεν προσθέτω επιπλέον.

Αφού βράσει το κορκότο καλά και ελαφρώς χυλώσει, παίρνω δέκα κουτάλια σούπας απο το μείγμα και τα βάζω σε ένα βαθύ πιάτο. Τα αφήνω λίγο να κρυώσει, ώστε να μην είναι ζεματιστό, να είναι χλιαρό. Έπειτα παίρνω το πασκιτάν και το ρίχνω λίγο λίγο μέσα στο μείγμα που έχω χωρίσει. Προσοχή ανακατεύω καλά ώστε να μην έχει μέσα σβόλους, να γίνει ένα μείγμα.

Αφού κρυώσει η σούπα προσθέτω στην κατσαρόλα το μείγμα με το πασκιτάν που έχω χωρίσει. Ανακατεύω αργά-αργά ώστε να μην κόψει το πασκιτάν.

Έπειτα βάζω σε ένα τηγάνι το βούτυρο με το κρεμμύδι και το δυόσμο και τα αφήνω να τσιγαριστούν μέχρι να ροδίσουν. Τέλος παίρνω το μείγμα και το προσθέτω στη σούπα ανακατεύοντας αργά-αργά ώστε να γίνει ένα το μείγμα.

+ Πασκιτάν και κορκότο βρίσκουμε στα μαγαζιά με παραδοσιακά προϊόντα. Εναλλακτικά μπορούμε να αντικαταστήσουμε το πασκιτάν με γιαούρτι σακούλας ή στραγγιστό γιαούρτι.

 + Στον Πόντο καθημερινά έκαναν τη συγκεκριμένη σούπα, καθώς επίσης τη συνιστούσαν και οι γιατροί. Kαταπραύνει το στομάχι μετά από ξενύχτι και πολύ ποτό.

Κυριακή 8 Μαρτίου 2015

Α-Ω χαβίτς με παρχαρί τυρίν, για την περίοδο μετά τη νηστεία.


Τα υλικά που χρειαζόμαστε είναι
1 ποτήρ λαζουδί αλεύρ'
2 χουλερέας φαΐ παρχαρί βούτορον (ασα χτήνεα)
3 ποτήρεα νερόν
2 μικρά κομματόπα τυρίν χτηνί ή κατσικί, άμον ντο είναι τα λουκούμεα
Ολίγον άλας


Πώς εφτάμε το χαβίτς
Το χαβίτς θέλ ολίγον λαζουδί αλεύρ, παρχαρί τυρίν και βούτορον (ασα χτήνεα), άλας και νερόν. Σο τηγάν’ βάλλομε τ’αλεύρ να καβουρεύκεται και συνέχεια με το χουλιάρ ταράζομ’ατο να μη κάεται. Όνταν εγροικούμε εκαβουρεύτεν τ’αλεύρ, ατότε γομώνομε το νερόν σο τηγάν και ως να βράζ’ με το χουλιάρ γάλια γάλια ταράζομ’ατο. Όνταν εγροικούμ’ έβρασεν, τρίφτομε το τυρίν και σύρομ’ατο απές σο τηγάν. Επεκεί βάλλομε το βούτορον απές σ’ έναν τηγανόπον να λύεται κι ασο λύεται και ύστερα κςύνομ’ατο απές σο τρανόν το τηγάν και με το χουλιάρ ταράζομ’ατο. Περιμένομεν ολίγον κιάλλο να βραζ κι αραέτς ψέεται. Ασο ψέεται και ύστερα, εβγάλομ’ατ’ ασο τηγάν, βάλλομ’ατο σ’έναν ςκεύος, κάθουμες κα και τρώγουμε.

Αναρτήθηκε:  http://www.pontos-news.gr/article/22802/gais-tyrin-kai-havits-i-tyrokomia-sto-kars

Α-Ω Ποντιακά τυριά. Το τυρί πλεξούδα

Γαΐς τυρίν και χαβίτς – Η τυροκομία στο Καρς
Κοπιαστική αλλά με εξαιρετικά αποτελέσματα η παρασκευή τυριού. 
Τα τυροκομικά προϊόντα του Καρς, του Αρνταχάν, του Σαρίκαμις και της Γκιόλιας είναι πασίγνωστα σε ολόκληρη την Τουρκία. Μάλιστα, το πιο γνωστό είναι το κασέρι του Καρς, που παρασκευάζεται κυρίως από αγελαδινό γάλα.Αυτήν την εποχή τυροκομούν στο Καρς και η διαδικασία είναι κοπιώδης αλλά παραγωγική.
Ένα άλλο τυρί, πολύ λίγο γνωστό στην Τουρκία αλλά και στην Ελλάδα, είναι το τσετσίλ πεϊνιρί (στον Πόντο το ονομάζουν γαΐς τυρίν), το οποίο παρασκευάζεται αποκλειστικά από αγελαδινό γάλα, μόνο με φυσική μαγιά. Το τυρί αυτό χρησιμοποιείται στον Πόντο για την παρασκευή της τυροκλωστής, που δεν είναι τίποτε άλλο από το γνωστό χαβίτς, το οποίο εκτός του ότι περιχύνεται με αγνό βούτυρο, «διανθίζεται» με το γαΐς τυρίν.

Αναρτήθηκε http://www.pontos-news.gr/article/22802/gais-tyrin-kai-havits-i-tyrokomia-sto-kars

Α-Ω Γαλακτοκομικά εδέσματα του Πόντου.Ονομασίες και περιγραφές.

1) Ταν: Το Υγρό Υπόλοιπο Του Αγελαδινού Ή Βουβαλίσιου Γιαουρτιού Μετά Το Χτύπημα (Δρουβανίζμαν) Και Την Αποβολή Του Βουτύρου 0-1% λιπαρά
 
2) Πασκιτάν: Αλειφόμενο Τυρί Που Παράγεται Μετά Από Βράσιμο Του Ταν.

 
3) Ξύγαλαν: Γιαούρτι

 
4) Τζιαχλαμάς: Αναψυκτικό (Αριάνι)

 
5) Υλιστόν: Πολύ Στραγγισμένο Γιαούρτι

 
6) Γαΐς: Αγελαδινό Τυρί Σε Λωρίδες (Γαϊς=Ζώνη). Μοιάζει Με Την Μοτσαρέλα.

 
7) Παρχαροτύρι: Καπνιστό Αγελαδινό Τυρί Με Γλυκιά Γεύση (Τυρί Του Παρχαριού)

 
8) Τσιορτάνια: Τυρί Αγελαδινό Σε Σχήμα Κόλουρου Κώνου Με Μια Λακουβίτσα Στην Επάνω Έδρα. Αρκετά Αλμυρό, Τρίβεται Σε Πίτες Ή Τηγανίζεται.

 
9) Σουλγούν: Κυλινδρικού Σχήματος Αγελαδινό Τυρί, Αλμυρό Με Αρκετά Λιπαρά.

 
10) Μυντσίν: Μυζήθρα

 
11) Φυτιλιάρ Μυντσίν: Μαδημένο Γαϊς Τυρί Μαζί Με Αλμυρή Μυζήθρα Μεζές, Τρώγεται Και Τηγανητό.

 
12) Τσιοκαλίκιν Ή Τσιοκαρμάς: Φρέσκο Αγελαδινό Τυρί Που Κόβει Με Λεμόνι Ελαφρά Ξινό Και Αλμυρό.

 
13) Τυροκλωστήν: Τυρί Σε Λεπτές Φέτες, Που Βυθίζουνε Μέσα Στο Καφτό “Χαβίτσ’” Το Οποίο Όταν Λιώσει Γίνεται Σαν Μαστίχα Και Αναδευόμενο Με Μια Ξύλινα Κουτάλα Εμφανίζεται Ως Κλωστή.


Βασισμένη σε σιτηρά και γάλα
Όπως συμβαίνει σε κάθε τόπο, οι διατροφικές συνήθειες των Ποντίων επηρεάστηκαν από τις ιδιαίτερες συνθήκες της περιοχής και έτσι έχουμε πολλές συνταγές που βασίζονται στα σιτηρά και το γάλα. Παράλληλα είναι εμφανής ο επηρεασμός από την κουζίνα των Ρώσων και των Αρμενίων και φυσικά με το πέρασμα του χρόνου και από αυτήν των Τούρκων. Η ιδιαίτερη κουζίνα που διαμόρφωσαν οι Έλληνες από την αρχαιότητα επηρέασε τους μετέπειτα αφιχθέντες Τούρκους κατακτητές και έτσι πολλά από τα ποντιακά φαγητά διατηρώντας ατόφια ή μερικώς την αρχική τους ονομασία, τα συναντάμε ακόμα και σήμερα σε όλη την Μ. Ασία.
Προσεγγίζοντας ερευνητικά την κουζίνα των Ποντίων βλέπουμε ότι δεν περιλαμβάνει συχνή χρήση κρέατος, τα δε τυροκομικά της παρασκευάζονται αποκλειστικά από αγελαδινό γάλα. Η απουσία των αμνοεριφίων οφείλεται στην ιδιαίτερη διαμόρφωση των δασών που αποτελούνται από υψηλά δένδρα. Τα βοοειδή όπως είναι φυσικό δεν ήταν ζώα που εύκολα αποφασίζεις να τα σφάξεις μια και το καθένα αποτελούσε στο παρελθόν σημαντικό περιουσιακό στοιχείο του ιδιοκτήτη του, αφού εκτός από την παραγωγή γάλακτος ήταν και σημαντικό υποζύγιο. Θα βρούμε πολύ γάλα, βούτυρο και τυροκομικά να νοστιμίζουν τα ζυμαρικά και τις πίτες.

Α-Ω Τσουπαδένια κολόθια. Τι είναι αυτά τα ψωμάκια τα ποντιακά

Μικρά καλαμποκίσια ψωμάκια που έκαναν στον Πόντο, και μόλις τα έβγαζαν ζεστά απο το φούρνο τα άλειβαν φρέσκο βούτυρο και τα έδιναν στα παιδιά.
Οι γυναίκες ζύμωναν κάθε βδομάδα ή κάθε δεκαπέντε.
Όποια έβγαζε ζεστά ψωμιά έπρεπε να δώσει στους γύρω γειτόνους που μοσχοβολούσε .
Το πάνω μέρος του ψωμιού λεγόταν απανοκέρετσον, το κάτω μέρος αφκακέρετσον, οι άκρες γωνία καθία, και η ψίχα απολάδ

Η χρήση του ψωμιού περιοριζότανε στη κάλυψη των αναγκών της καθημερινής διατροφής ενώ για τις εορταστικές περιπτώσεις συνήθιζαν να φτιάχνουν λαβάσια (λαγάνες), πορέκια και πίτες. Ψωμί παρασκεύαζαν από καλαμπόκι, σιτάρι, κριθάρι και σίκαλη. Τα ψωμιά τα χώριζαν σε κατηγορίες ανάλογα με το είδος αλεύρου που χρησιμοποιούσαν: τα καθαρά ( είδος πολυτελείας-από καθαρό σιτάρι), λαζουδένα ( από καλαμπόκι), ταραγά ( από μίγμα σιταριού καλαμποκιού), μόρικα από σίκαλη και τα γιουλαφέναν από βρόμη. Το επάνω μέρος του ψωμιού λεγότανε απανωκέρετσον, το κάτω αφκακέρετσον, η ψίχα απολάδ’ και οι άκρες καθία. Για τα καρβέλια μεταχειρίζονταν προζύμι και τα έψηναν στο φούρνο. Τις λεπτές πίτες « τα λαβάσα» τα έφτιαχναν χωρίς προζύμι και τα έψηναν στο ταντούρι.

Copy and WIN : http://bit.ly/copynwin

Από καλαμποκάλευρο έφτιαχναν τα τσουπαδένια κολόθια (μικρά στρογγυλά ψωμάκια) που όταν τα ξεφούρνιζαν τα άλειφαν με βούτυρο αγνό και τα έδιναν στα παιδιά.

Copy and WIN : http://bit.ly/copynwin
Από καλαμποκάλευρο έφτιαχναν τα τσουπαδένια κολόθια (μικρά στρογγυλά ψωμάκια) που όταν τα ξεφούρνιζαν τα άλειφαν με βούτυρο αγνό και τα έδιναν στα παιδιά.

Copy and WIN : http://bit.ly/copynwin

Α-Ω Άγιος Ραφαήλ στη Θεσσαλονίκη, έχει το δικό του σπίτι και θαυματουργεί.Εορτάζει την 3η μέρα του Πάσχα.Πανυγήρι Μονής Αγίου Ραφαήλ στο Φίλυρο.

 
Θαύματα από τον Άγιο Ραφαήλ στο Φίλυρο Θεσσαλονίκης.

Η κ. Χρυσούλα  κάποτε είχε αρρωστήσει με καρκίνο στο στήθος. Δεν το έβαλε κάτω και πιστή στο Θεό δεν σταμάτησε ποτέ να προσεύχεται και να παρευρίσκεται κοντά στην Εκκλησία, παρ όλη την δοκιμασία που περνούσε. Μια μέρα στον ύπνο της ήρθε ο Άγιος Ραφαήλ και της είπε να πάει να πάρει λάδι από το σπίτι του στο Φίλυρο, και να αλείψει στο στήθος της.Το Μοναστήρι τότε δεν το ήξερε, έψαξε όμως και το βρήκε, και από τότε δεν έχει λείψει ούτε Κυριακή. Η κ. Χρυσούλα πήγε και το έκανε κρυφά μην την δει κανείς. Την άλλη μέρα πήγε στους γιατρούς έκανε τις ανάλογες εξετάσεις και ο καρκίνος είχε εξαφανιστεί. Οι γιατροί δεν πίστευαν στα μάτια τους.

Ο Βασίλης σήμερα μας εξομολογήθηκε την δική περιπέτεια του μέσα στην εκκλησία μετά το κήρυγμα.
Κι αυτός κάποτε έπαθε ένα πολύ άσχημο δυστύχημα, τον χτύπησε αυτοκίνητο με την μηχανή του και ήταν 23 μέρες σε κόμμα.Τα τραύματα του πολλά. Οι γιατροί τον είχαν ξεγράψει. Την 23η μέρα, πιθανώς κάποιος τον διάβασε πάνω στο Μοναστήρι του Αγίου Ραφαήλ, είδε στον ύπνο του ότι τον κάλεσαν σε ένα μέρος που δεν είχε ξαναπάει και ήταν Μοναστήρι, μέσα στο πράσινο και είχε λιμνούλα. Εκεί ένας γέροντας με μακριά μαλλιά και γένια του είπε ότι επειδή στη ζωή του ήταν ελεήμονος, θα του χαριζόταν έλεος. Του είπε ακόμα ότι η Κυριακή είναι του Θεού και θα πρέπει να αφιερώνει πέντε λεπτά να ανάψει ένα κερί στο Θεό και στους Αγίους. Κατόπιν του έπλυνε το πρόσωπο με νερό από τη λίμνη και του είπε ότι πρέπει να φύγει. Την επόμενη μέρα ο Βασίλης ξύπνησε, συνήλθε από το κόμμα και έγινε εντελώς καλά έκτοτε έρχεται στο Μοναστήρι που τον τάξανε και κάνει αυτό που του παράγγελλε ο Άγιος.
______________________

Ο πατέρας του Γιάννη από την Πολίχνη ήταν πολύ άρρωστος, οι γιατροί του έδωσαν 2 μέρες ζωής.  Ο Γιάννης πήγε στο Μοναστήρι και πήρε τον Γέροντα Φιλόθεο να τον διαβάσει.
Ο Γέροντας στο νοσοκομείο αντίκρισε τον ασθενή κατακίτρινο, και έτοιμο να φύγει για το μεγάλο ταξίδι. "Γέροντα τελειώνω" είπε αυτός. Δεν θα πας πουθενά αν δεν πάρεις εισιτήριο, ήταν η απάντηση. Τον διαβάσαν και ο Γέροντας θα πήγαινε την άλλη μέρα να τον κοινωνήσει. Έγινε η Θεία Λειτουργία το πρωί, και ξεκινήσανε για το νοσοκομείο με την Θεία Κοινωνία. Βρήκαν τον ασθενή όρθιο να τους περιμένει όλο ανυπομονησία και χαρά. "Γέροντα ήρθε και με σήκωσε ένας πανύψηλος άντρας με γαλάζια μάτια και γενειάδα" είπε περιγράφοντας τον Άγιο Ραφαήλ... Ο ασθενής κοινώνησε, και συνήλθε και έκανε και ταξίδι στα Ιεροσόλυμα, και ακόμα σήμερα ζει και βασιλεύει και επισκέπτεται την Μονή.
________________________

 
Το Μοναστήρι αυτό που πολλοί το κακολογούν και αν μπορούσαν να το γκρεμίσουν θα χαιρόταν ακόμα περισσότερο, είναι από τα λίγα που έχουν βοηθήσει στην Θεσσαλονίκη πολύ κόσμο σε μεγάλες δυσκολίες.

Όμως στον 1ο θεμέλιο λίθο όταν ξεκίνησε το χτίσιμο του, δέσμη φωτός έπεσε πάνω σε εκείνη την πέτρα, και ακούστηκε μπουμπουνητό σε μια μέρα που ο ήλιος έλαμπε και δεν υπήρχε σύννεφο ούτε για ίχνος.Τα θαύματα του αμέτρητα, η βοήθεια που παρέχουν στον κόσμο πολύ μεγάλη. Η αγάπη και η σωστή καθοδήγηση που δίνουν οι γεροντάδες είναι πηγή δύναμης σε αυτή την δύσκολη εποχή που έχουμε ανάγκη από θαύματα και πίστη.

Στην εορτή του Αγίου Ραφαήλ χιλιάδες κόσμος συρρέει να προσκυνήσει την εικόνα και τα οστά του Αγίου.Κι αυτό δυστυχώς σε κάποιους δεν αρέσει.Όπως δεν αρέσκονται και στα θαύματα της πίστης μας.

Συνέβη χθες στην Πανεπιστημίου - οι τέσσερις φωτογραφίες με τον άγνωστο που αγόρασε παπούτσια σε άστεγο Τουλάχιστον μεταξύ μας, κάτι γίνεται... υπάρχει αλληλοβοήθεια

φωτό: Hρακλής Πνευματικάκης
Ο Ηρακλής Πνευματικάκης βρέθηκε στο κέντρο της Αθήνας προκειμένου να κάνει σέρβις στην φωτογραφική του μηχανή. Τελειώνοντας και ενώ ετοιμάζεται να φύγει, βρίσκεται μπροστά σε μια σκηνή συναισθηματικά φορτισμένη που τον έκανε να σηκώσει αστραπιαία την κάμερα και να τραβήξει τέσσερις φωτογραφίες. Γύρισε σπίτι του και μετά από αρκετή σκέψη αποφάσισε να τις ανεβάσει στο προσωπικό του προφίλ. Μέσα σε λίγες ώρες είχε χιλιάδες κοινοποιήσεις και ακόμη περισσότερα μηνύματα. "Το μόνο που σκέφτηκα ήταν πως είχα δει και είχα στην κάμερά μου κάτι που με συγκίνησε. Αν αυτό μπορούσε να κάνει έστω και έναν ακόμη να νιώσει το ίδιο, τότε είναι καλό. Δεν είχα καμιά διάθεση για δημοσιότητα. Δεν είμαι επαγγελματίας φωτογράφος και δεν ζήτησα αμοιβή από κανέναν για τις φωτογραφίες αυτές. Είδα μια από αυτές τις στιγμές που όλοι μας έχουμε δει σε διάφορα sites του εξωτερικού και την είχα μπροστά μου. Κάποιοι μπορούν να πουν πως ήταν στημένο. Έχω ακούσει διάφορα από χθες, αλλά εγώ προτιμώ να σταθώ στους άλλους που θα δουν τις φωτογραφίες και θα συγκινηθούν. Ο νεαρός αυτός πλησίασε τον άστεγο και χωρίς φανφάρες και επίδειξη του έδωσε τα παπούτσια. Κράτησε μόλις λίγα δευτερόλεπτα και σίγουρα δεν με κατάλαβαν πως τους τράβηξα." Πηγή: www.lifo.gr

Α-Ω Μόδα για Ανοιξη καλοκαίρι 2015

Αποτέλεσμα εικόνας για ανοιξη 2015 μοδα

Α-Ω Μόδα Μαγιώ 2015

Τρίτη 3 Μαρτίου 2015

Α-Ω Σογανλούγια ποντιακά. Πεινερλί, Πίτα με κιντέατα, Πουρμάς. Νηστισιμες ποντιακές συνταγές για την Σαρακοστή.

Σε αυτή την Σαρακοστή να προσπαθήσουμε να δοκιμάσουμε γεύσεις από τον Πόντο των προγόνων μας.


Στις νηστείες οι Πόντιοι έφτιαχναν στα σονγαλούγια τα οποία ήταν πεινερλί γεμισμένα με ψιλοκομμένο κρεμμύδι, καρύδια ή φουντούκια κοπανισμένα, μαύρο πιπέρι.

Πίτα με κιντέατα (Τσουκνιδόπιτα)
Πίτα με τσουκνίδα, κρεμμύδι άνηθο, μαϊντανό,





Πουρμά
Πίτα στριφτή με γέμιση καρύδια, φουντούκια, ζάχαρη κανέλα και στο τέλος την σιρόπιαζαν



Α-Ω Η Ποντιακή κουζίνα επιμένει στην κρίση! Που θα βρείτε παραδοσιακές ποντιακές γεύσεις



Η Ποντιακή κουζίνα αντιστέκεται. Σε πείσμα των καιρών που επιτάσσουν νέες γεύσεις, γκουρμέ φαγητά και δημιουργίες σεφ, οι διατροφικές παραδόσεις των Ποντίων όχι απλώς παραμένουν ζωντανές, αλλά έχουν το δικό τους φανατικό κοινό. Η περίπτωση της οικογενειακής επιχείρησης που κρατά με χαμόγελο, μεράκι και πίστη στην ποντιακή παράδοση η Σοφία Κοτανίδου αποτελεί μία μόνον απόδειξη. Αν και μετρά μόλις δυο χρόνια ζωής, εν μέσω κρίσης καταφέρνει να… ξεπουλάει καθημερινά, δίνοντας 400 πιροσκί ή περεσκία («γεμάτη», φουσκωτή ζύμη που τηγανίζεται) την ημέρα στους φανατικούς πελάτες της!
«Φτιάχνουμε ποντιακά παρασκευάσματα, όπως πισία (ατομικές πίτες με γέμιση ή μη, συνήθως από τυρί ή βραστές πατάτες με κρεμμύδι και ρίγανη), ωτία ή αλλιώς αφτιά (γλύκισμα που προσφέρεται πασπαλισμένο με ζάχαρη, άχνη και κανέλα σε χαρές, όπως οι γάμοι, και στις λεχώνες), αλλά και πιροσκί σε διάφορες εκδοχές, που είναι και η σπεσιαλιτέ μας. Ολα με συνταγές που έμαθα από τους προγόνους μου, οι οποίοι ξέρω από αφηγήσεις ότι εκδιώχθηκαν το 1821, σε μικρή ηλικία, από την Τουρκία στη Ρωσία και σε άλλες περιοχές. Τα υλικά μας είναι αγνά και ο κόσμος θέλει την ποιότητα, παρά την κρίση. Διάλεξα ως επωνυμία το «Τεμέτερον» το οποίο βρίσκεται στην οδό Δωδεκανήσου λίγο πριν την Φράγκων στη Θεσσαλονίκη, που είναι ποντιακή λέξη και σημαίνει «δικό μας», όχι μόνον επειδή έχω ποντιακά εδέσματα, αλλά κι επειδή είναι σαν σπιτικά», λέει η κ. Κοτανίδου στον «ΑτΚ».
 

Α-Ω Αυτοκτόνησε στις φυλακές ο Μακελάρης του Ωραιόκαστρου -Είχε σκοτώσει τον κουνιάδο του, την γυναίκα του και τον 12χρονο ανιψιό του Πηγή: Αυτοκτόνησε στις φυλακές ο Μακελάρης του Ωραιόκαστρου -Είχε σκοτώσει τον κουνιάδο του, την γυναίκα του και τον 12χρονο ανιψιό του. Αυτοκτόνησε ο άντρας από το Ωραιόκαστρο που έκανε το τριπλό φονικό αρχές του 2015.

Τέλος στη ζωή του έβαλε ο δολοφόνος του Ωραιόκαστρου, ο άνδρας που είχε σκοτώσει τον κουνιάδο του και την οικογένειά του, την επομένη της Πρωτοχρονιάς.

Ο 55χρονος δράστης και αυτόχειρας, είχε μπει στο σπίτι του κουνιάδου του το μεσημέρι της 2ας Ιανουαρίου και είχε σφάξει τον επίσης 55 ετών κουνιάδο του, τη 42χρονη σύζυγο του τελευταίου και τον 12χρονο γιο τους.
Ειδικότερα, σύμφωνα με την Αστυνομία, ο δράστης σκότωσε πρώτα τον κουνιάδο του στο ισόγειο του σπιτιού και στη συνέχεια ανέβηκε στους επάνω ορόφους όπου σκότωσε και τα άλλα δύο θύματα. Στη συνέχεια είχε προσπαθήσει να αυτοκτονήσει πηδώντας από το μπαλκόνι του πρώτου ορόφου με αποτέλεσμα να τραυματιστεί και να νοσηλευτεί για αρκετές ημέρες στην εντατική. Ακολούθως είχε μεταφερθεί στις φυλακές Διαβατών, όπου χθες το βράδυ, ύστερα από δυο μήνες από το το τριπλό φονικό έβαλε τέλος στη ζώη του.

Ανάρτηση  http://www.iefimerida.gr

Δευτέρα 2 Μαρτίου 2015

Α-Ω ΕΛΛΑΔΑ 2015. Η διπλή αυτοκτονία στην Χαλκίδα.Υπεύθυνοι για τόσους θανάτους στην Ελλάδα που θυμίζει γενοκτονία είναι όλοι οι πολιτικοί που κυβέρνησαν τα τελευταία 10 έτη.Κάποτε πρέπει να ζητήσουμε ευθύνες.Κάποτε πρέπει να λειτουργήσει και η Δικαιοσύνη

Νέα συγκλονιστικά στοιχεία από τη διπλή αυτοκτονία μάνας και γιου που έπεσαν από τον 5ο όροφο της πολυκατοικίας που διέμεναν στη Χαλκίδα έρχονται στο φως.
Οικογενειακή τραγωδία εκτυλίχθηκε χθες το πρωί της Τετάρτης (25/02) στην πόλη της Χαλκίδας με τη διπλή αυτοκτονία μιας 63χρονης γυναίκας μαζί με τον 27χρονο γιο της που βούτηξαν στο κενό από τον 5ο όροφο πολυκατοικίας, με αποτέλεσμα να βρουν και οι δυο τραγικό θάνατο.
Τα νέα στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι οι λόγοι της αυτοκτονίας είναι τελικά οικονομικοί.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του eviazoom.gr, ο Γολγοθάς της 63χρονης ξεκίνησε τον Ιούνιο του 2011, όταν η επιτροπή του ΙΚΑ εξέτασε την περίπτωσή της και έκοψε την αναπηρική σύνταξη που έπαιρνε για λόγους υγείας.
Τα τρία τελευταία χρόνια αγωνίζονταν δικαστικά να την ανακτήσει, ωστόσο ήρθε αντιμέτωπη με μια τελεσίδικη δικαστική απόφαση που την οδήγησε στην απελπισία.
Μαζί με τον 27χρονο γιο της διέμεναν στην οδό Σαμαρτζή, όπου αδυνατούσαν να πληρώσουν το νοίκι του σπιτιού.

Σύμφωνα με πληροφορίες λίγη ώρα μετά την οικογενειακή τραγωδία, οι αστυνομικοί έψαξαν το σπίτι και βρήκαν ένα ιδιόχειρο σημείωμα της 63χρονης που προανήγγειλε την αυτοκτονία, στο οποίο κατηγορεί το ΙΚΑ και τη δικαιοσύνη. 
Η τραγική γυναίκα από τη Χαλκίδα όπως φαίνεται μετά τις αποκαλύψεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας ήταν στα όρια της απελπισίας. Ένα περιστατικό που αποκαλύπτει το eviakosmos.gr, η δημοσιογράφος Έφη Ντίνη μαρτυρά την τραγική κατάσταση που αντιμετώπιζε αυτή η γυναίκα και η οποία δεν άντεξε άλλο αυτήν την κατάσταση που βίωνε, βλέποντας την αναπηρική σύνταξη που έπαιρνε να «ψαλιδίζεται».
Σύμφωνα με όσα αναφέρει η δημοσιογράφος σε μία συνάντηση που είχαν όταν η ίδια η 63χρονη είχε αποφασίσει να την επισκεφτεί και να συζητήσουν το πρόβλημά που αντιμετώπιζε, η τραγική μητέρα που αυτοκτόνησε με τον γιο της είχε προειδοποιήσει ότι θα βουτήξει στο κενό!
Διαβάστε  πώς περιγράφει το περιστατικό η δημοσιογράφος:
«Τον περασμένο Σεπτέμβριο με επισκέφτηκε στο γραφείο μου στο ΡΑΔΙΟ ΕΥΡΙΠΟΣ 90FM. "Δεν έχω πού να πάω δεν ξέρω ποιος μπορεί να με βοηθήσει", μου είπε. Έκατσε και μου εξήγησε τα όσα περνούσε μαζί με άλλους ανθρώπους που ανεβαίνουν τον ίδιο Γολγοθά για τα αυτονόητα! Πώς μία αναπηρική σύνταξη από 67% μειώθηκε στα 50% και στη συνέχεια κάπου στο 35%; Δεν πήρε απάντηση από κανέναν. Χρόνια η πάθησή της και χωρίς να γιατρεύεται. Θύμα των Επιτροπών; Έτσι χαρακτήριζε τον εαυτό της. "Πώς είναι δυνατόν με παθήσεις που δεν γιατρεύονται να μου μειώνουν το ποσοστό; Πώς θα ζήσω εγώ και ο γιος μου τώρα;" μου είπε. Μία πρόταση που κάναμε πριν βγει στον αέρα για το θέμα, ήταν να επισκεφθεί ένα κοινό φίλο μας γιατρό για να μπορέσει να συζητήσει μαζί του το πρόβλημα. Ο ίδιος γνώριζε καλά την περίπτωση, αλλά ήταν μέλος και των επιτροπών συντάξεων. Έτσι έφυγε από το γραφείο μου, με την πεποίθηση ότι θα βρεθεί μία λύση. Επέστρεψε μετά από ένα μήνα απογοητευμένη και μου είπε ότι κανένας δεν μπορεί να βρει λύση. Δεν ήθελε πλέον ούτε στο ράδιο να βγει και να δημοσιοποιήσει το θέμα. Μάλιστα φεύγοντας μου είπε. "Θα κάνω λίγο υπομονή ακόμη και αν δεν γίνει κάτι θα πηδήξω από την Υψηλή Γέφυρα... Έτσι δεν μπορώ να ζήσω!". Της πρότεινα να της βρούμε μία δουλειά. Εκείνη δήλωνε ανήμπορη να εργαστεί λόγω των προβλημάτων υγείας. Σήμερα το πρωί λίγο πριν πηδήξει στο κενό έγραψε ένα σημείωμα το οποίο άφησε πίσω της εξηγώντας τους λόγους που την οδήγησαν σε αυτή την κίνηση. Οι μοναδικοί άνθρωποι που ζούσαν το πρόβλημά μαζί της ήταν οι ιδιότητες του διαμερίσματος που ενοικίαζε. Ήταν εκείνοι που της συμπαραστέκονταν τα τελευταία 3,5 χρόνια που δεν έπαιρνε τη σύνταξη. Όχι μόνο δεν της ζητούσαν τα ενοίκια, αλλά της έδιναν και ό,τι μπορούσαν για να μπορεί να συντηρείται. Ο θάνατος της άτυχης γυναίκας επήλθε ακαριαία. Ενώ ο 30χρονος γιος της υπέκυψε στο Νοσοκομείο της Χαλκίδας μία ώρα αργότερα.
Αυτό που πρέπει να προβληματίζει όλους είναι ότι στη θέση αυτής της γυναίκας βρίσκονται πολλοί συμπολίτες μας. Το θέμα με τις συντάξεις αναπηρίας είναι μία πληγή που συνεχώς ματώνει για όσους το ζουν από μέσα. Πώς είναι δυνατόν για ανίατες ασθένειες να μην δίδεται μία φορά το ποσοστό αναπηρίας και να ισχύει εφόρου ζωής; Είναι δυνατόν άνθρωποι με κομμένα άκρα να μπορέσουν να περπατήσουν; Και όμως αυτούς τους ανθρώπους παιδεύει αυτό το Κράτος Πρόνοιας καλώντας τους κάθε τρεις και λίγο να περάσουν από επιτροπές. Ναι η Κατερίνα είχε αξιοπρέπεια!!! Δεν άντεξε άλλο να ζει σαν "επαίτης" σε μία Χώρα που η Μέριμνα και η Πρόνοια είναι άγνωστες λέξεις για τους πολίτες της», καταλήγει η δημοσιογράφος.

Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2015

Α-Ω Μυνήση για Βιολογική Καλλιέργεια στην Αμερική το 2001

Στα πενήντα χρόνια της δραστηριότητας τους ο Kαναδός αγρότης Percy Schmeiser, ακολουθούσε την παραδοσιακή πρακτική: κάθε χρόνο φύλαγε τους καλύτερους καρπούς για σπόρο, βελτιώνοντας έτσι σιγά - σιγά την ποιότητα του προϊόντος του. Έτσι έκαναν όλες οι γενιές των καλλιεργητών κανόλα (ένα ελαιοπαραγωγό φυτό με κίτρινο λουλούδι που φύεται στον Kαναδά) μέχρις που εμφανίσθηκε η εταιρία βιοτεχνολογίας Mosanto. H εταιρία αυτή παρήγαγε το ζιζανιοκτόνο Roundup, ένα ισχυρό δηλητήριο που ξεπάστρευε μεν τα αγριόχορτα, αλλά πολλές φορές κατέστρεφε και μέρος της παραγωγής. Mετά από χρόνια χρήσης και δοκιμών του εν λόγω χημειοκατασκευάσματος η Mosanto εμφάνισε στους καναδούς αγρότες ένα εξαιρετικά δελεαστικό πακέτο: το ζιζανιοκτόνο συν γενετικά τροποποιημένους σπόρους κανόλα που προσδίδουν στα φυτά μεγάλη ανθεκτικότητα στο δηλητήριο της δικής της κατασκευής.
Oι μισοί περίπου, από τους 45.000 καναδούς καλλιεργητές κανόλα, αγόρασαν το πακέτο υπογράφοντας μάλιστα συμβόλαια ότι ο καρπός του φυτού επ' ουδενί δεν θα χρησιμοποιηθεί για σπόρο. Aν κάποιος ήθελε να ξαναφυτέψει ανθεκτικό κανόλα όφειλε να αγοράσει σπόρο πάλι από την εταιρία. H Mosanto, όπως είναι φυσικό, δεν αρκέσθηκε στο λόγο των παραγωγών. Για την αστυνόμευση της συμφωνίας προσέλαβε δεκάδες ντεντέκτιβ, δουλειά των οποίων ήταν να συλλέγουν δείγματα φυτών από τα χωράφια, και αν τύχαιναν να υπάρχουν γενετικά τροποποιημένα φυτά σε καλλιέργειες ανθρώπων που δεν πέρασαν από το ταμείο της εταιρίας... ουαί κι αλίμονο.
Δεκάδες αγρότες μηνύθηκαν και όλοι σχεδόν έφτασαν σε εξωδικαστικό συμβιβασμό. Πλήρωσαν κάποια μικρή αποζημίωση στην Mosanto και το θέμα έληξε - σκοπός της επιχείρησης δεν είναι σ' αυτή τη φάση τα έσοδα από την πώληση των σπόρων όσο η τρομοκράτηση των αγροτών: «αν φυτέψετε τους σπόρους μας, να είστε σίγουροι ότι θα σας πιάσουμε».