Για την μυγδονία ρε...
Σε κάποιο Δήμο του Βοράγνωστό σαν Μυγδονία
διάσημο για τα Δριμίγκλαβα,
τη Μπάλτζα και τ΄Αϊβάτι,
κάποιοι βρεθήκαν προύχοντες
με σταυρωμένα χέρια,
περίσσεψε η αμορφωσιά
και η ανευθυνοευθύνη
κι από Μυγδονίας ο Δήμος
-και τόπος Αμαλθείας,-
έγινε... Ημιμαθείας.
Κι αφού δουλειά δεν είχανε
σαν χόρτασαν τη μόστρα,
τις βόλτες και τη γκλαμουριά
και τη μυγοσκοτώστρα,
χρήμα λαχτάρησαν ζεστό
κι ορέχθηκαν κονδύλια,
φως όμως δεν βλέπανε
κι αρχίσαν τα καντήλια.
Βαρέθηκαν να κάθονται
ολημερίς στον πάγκο
πρόστιμα βιομηχανικά
να σβήνουν με το blanco,
τ΄ απόβλητα είχαν μοναχά
να βγάζουν κάνα φράγκο.
Οπότε τη γενεσιουργό
σκεφτήκανε αιτία,
του πλούτου που περίσσευε
για την τοκογλυφία