ΠΕΣΤΙΛΙ ΜΕ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟ Το πεστίλι το γνωριζαμε οταν ειμασταν μικρα σαν "πετσα" ή "γλωσσα". Προερχεται απο την ανατολιτικη κουζινα και ειναι ενα ακομη εξυπνο και νοστιμο παρασκευασμα για την αξιοποιηση και την διατηρηση των φρουτων. Ειναι αρκετα γνωστο στην Βορεια Ελλαδα, οπου διαδοθηκε απο τους πληθυσμους των προσφυγων που κατεφτασαν στις αρχες του περασμενου αιωνα εξ'ανατολων. Πολυ διαδεδομενο στην Τουρκια με το ονομα pestil, απ'οπου και η ελληνικη ονομασια του, ενω ονομαστο ειναι το πεστιλ της Καππαδοκιας.
Στην Αιγυπτο και στην Μεση Ανατολη, θα το συναντησετε ως amaredin. Ουσιαστικα ειναι μια μαρμελλαδα που φτιαχνεται μονο απο τα φρουτα, χωρις την προσθηκη ζαχαρης και δουλευεται υπομονετικα σε χαμηλη φωτια μεχρι να εξατμιστουν τα υγρα της. Επειτα απλωνεται σε φυλλα και αφηνεται να ξεραθει στον ηλιο. Συνηθως γινεται απο βερυκοκκα ή δαμασκηνα, αλλα και απο κορομηλα, ροδακινα, μουρα ή συκα, και μπορει επισης να περιεχουν ξηρους καρπους.
Θα χρειαστούμε
- Διαφορα φρουτα, δαμασκηνα, βερυκκοκα, κυδωνια κλπ
- για καθε 1 κιλο φρουτα, 3/4 του ποτηριου νερο
- για καθε 1 κιλο φρουτα, 1 κουτ.σουπας κορν φλαουρ η νισεστε
- για καθε 1 κιλο φρουτα 1-4 κουτ.του γλυκου κιτρικο οξυ (λεμοντουζο) ή λεμονι
- Πλενουμε καλα και βγαζουμε τα κουκουτσια απο τα φρουτα, οχι τις φλουδες. Κραταμε τα κουκουτσια και τα βαζουμε στο βράσιμο για να βγαλουν την πηκτινη τους.
- Προσθετουμε το νερο και την ζαχαρη μεχρι να βρασουν καλα, περναμε τον χυλο απο το μουλτι, ξαναβαζουμε στην κατσαρολα μαζι με το κορν φλαουρ, βραζουμε πολυ καλα να πηξει και να φαινεται ο πατος της κατσαρολας οταν το ανακατευουμε.
- Στρωνουμε μια λαδοκολλα σε ενα ταψι και στρωνουμε την μαρμελαδα μας.
- Λιαζουμε σκεπασμενο για 2-3 μερες σε πολυ ηλιο, το βραδυ το παίρνουμε μεσα ή ψηνουμε για 2-3 ωρες σε 70 βαθμους στον φουρνο της κουζινας μας κα στεγνωσει καλα.
- Το φυλαμε αναμεσα σε δυο μεμβρανες η λαδοκολες.
Πως να φτιάξεις πέτσα ή πεστίλι ή αλλιώς Fruit Leather
- See more at: http://www.ftiaxno.gr/2014/07/pestili-i-petsa.html#sthash.Qm8mq2P6.dpuf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου