Κάποτε τα σπίτια οι παλιοί τα έχτιζαν με κελάρι. Το μισό σπίτι ήταν μέσα στο χώμα κατασκευασμένο με πέτρες. Γιατί άραγε? Γιατί απλά ήταν η καλύτερη μόνωση. Δροσερό το καλοκαίρι και ζεστό το χειμώνα. Έτσι χωρίς έξοδα και καύσιμα έκανα το κελάρι ψυγείο. Ήταν η σημερινή αποθήκη του κάθε σπιτιού που σήμερα την έχουμε στον όροφο και βάζουμε καταψύκτες και πληρώνουμε ΔΕΗ για να έχουμε τρόφιμα στο σπίτι και να μην τρέχουμε κάθε τρεις και λίγο στα ΜΑΡΚΕΤ.
Βέβαια αν σε κάποια νυκοκοιρά σήμερα της περιγράψεις αυτή τη ζωή θα της σηκωθεί η τρίχα.
Την λύση δίνει η πολεοδομία όμως για τα εκτός σχεδίου, που έφερε και πάλι αυτό το σχέδιο ως νόμιμο, όπου το μισό υπόγειο πρέπει να είναι στη γη.
Στην αρχή δεν μας άρεσε, αλλά τώρα που το σκέφτομαι και το αναλύω είναι για καλό μας.
Σκεφτείτε το υπόγειο σας, ένα τεράστιο χώρο φυσικού ψυγείου, που αντί για σαβούρες και αχρείαστα πράγματα θα περιέχει τρόφιμα, τυριά, κρασιά, και εργαλεία παραγωγής αυτών.
Δεν είναι καλύτερο? Και ο άνθρωπος τρώγοντας πιο φυσικές τροφές είναι πιο υγιής, και πιο ευτυχισμένος. Μήπως τέλικά το παρελθόν πρέπει να μας διδάξει?
Όταν το 2009 μίλησα για σόμπες ξανά στις μεζονέτες, ήμουν γραφική και παράλογη. Οι υποψίες μου επιβεβαιώθηκαν σε 5 χρόνια. Φτάσαμε να έχουμε τα πολυτελή σπίτια, τα οποία δεν μπορούμε να ζεστάνουμε ή να συντηρήσουμε.
Γράφει η Σοφία Κυριακίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου