Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011

η Ελλάδα όλη μια Ουγκάντα το 2011

Πονάω πολύ για τον τόπο μου που μέρα με τη μέρα βλέπω ότι καταστρέφεται γιατί "κάποιοι" πατριώτες το θέλησαν.
Πονάω να ακούω όπου κι αν πηγαίνω, ότι τίποτα δεν λειτουργεί, ότι ξαφνικά μέσα σε 2χρόνια άρχισε η αντίστροφη μέτρηση και χάθηκαν όλα.....
Πονάω να βλέπω αυτούς που μας κυβερνούν με κουστούμια φρεσκαδούρες, με αρώματα επώνυμα να χαμογελούν στο φακό, όταν θα έπρεπε να γονατίσουν και να μας ζητούν συγνώμη.

Πονάω να βλέπω ότι ξαφνικά κατεβαίνει ο γενικός διακόπτης και κλείνει το ρεύμα, το νερό, η θέρμανση για ανθρώπους που μέχρι χτες ζούσαν με αξιοπρέπεια γιατί είχαν την δουλειά τους, και σήμερα τους πετάνε στο δρόμο και ψάχνουν σισίτειο για να επιβιώσουν, κάποιοι κοιμούνται στα παγκάκια "Έλληνες οικογενειάρχες" όχι αλήτες και κλέφτες... κι ενώ από την πίσω πόρτα έβαζαν όλους τους κλέφτες, τους μάυρους, τους κίτρινους όλοι αυτοί οι κυβερνώντες με μια υπογραφή τους, δίνανε τον τόπο μας τζάμπα στους ξένους, χωρίς φραγμούς αφήνουν τον έλληνα να πεθάνει, φακελώνουν την φτώχεια του, τον αφήνουν έρμαιο και τον στέλνουν στην σφαγή χαμογελώντας, και φορώντας το κουστουμάκι το αρμάνι... το βερσάζε.....και ότι άλλο πιστεύουν ότι τους αρμόζει.

Πονάω πολύ όλους αυτούς τους ελεύθερους επαγγελματίες που τους κλείσανε και δεν τους αφήνουν να ξανακάνουν δουλειά, γιατί χρεωθήκανε και φάγανε την περιουσία τους, μπήκαν στον τειρεσία και σήμερα αν κάποιος είναι τειρεσία η τράπεζα ούτε τιμολόγιο στο εξωτερικό δεν τον αφήνει να πληρώσει με ανέκλειτο πίστωση. Φτάσαμε να βάζουν το χέρι στην τσέπη μας οι πάντες εκτός από εμάς τους ίδους.
Μας τάξανε ότι θα βοηθήσουν, θα κάνουν ρυθμίσεις σε δημόσιο και αντί γι αυτό στέλνουν τον κόσμο φυλακή. Οι ρυθμίσεις που δίνουν είναι ανέφυκτες και δύσκολα κάποιος μπορεί να ανταπεξέλθει που έχει μείνει χωρίς δουλειά και χωρίς έσοδα. Ψέμματα, ψέμματα ψέμματα.
Τελικά τόσα ψέμματα, γιατί, για να μπορούν να συντηρηθούν εκεί ψηλά που τους ανεβάζουμε?

Εμείς τους ανεβάζουμε εμείς τους κατεβάζουμε.

Γράφει η Σοφία Κυριακίδου

1 σχόλιο:

Vasilisg είπε...

Τραγικές αλήθειες, και τα παιδιά μας δυστυχώς χωρίς ελπίδα και μέλλον. Άλλωστε το δικό μας μέλλον απλά δεν υπάρχει γιατί το έσβησε η λαίλαπα των "μέτρων" δικαίων και αδίκων.

http://vasilisg.blogspot.com