Σχετικά με τα Δημοτικά δρώμενα

«Καληνύχτα Κεμάλ…

Αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ..»

Λέει το γνωστό μας τραγούδι του Χατζηδάκη

Ναι αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει. Θα βγουν τα μαχαίρια. Ίσως όχι μόνο μεταφορικά όπως τώρα, αλλά κυριολεκτικά, πολύ σύντομα.

Οι αγορές θα συνεχίσουν τις επιθέσεις τους στην Ευρώπη και ο αδύνατος κρίκος της η μικρή μας Ελλάδα, θα δεινοπαθήσει.

Τα εισοδήματα θα συρρικνωθούν έτι περαιτέρω, η ανεργία θα εκτοξευθεί στα ύψη και η αγορά θα υποφέρει.

Καταστήματα και επιχειρήσεις θα συνεχίσουν να κλείνουν. 

Κάποιοι θα γίνουν πιο πλούσιοι. Θα είναι οι γνωστοί λύκοι που χαίρονται στην αναμπουμπούλα.

Το τι ακόμα θα ακολουθήσει, κανείς δεν ξέρει. Κι αυτός ο κατάλογος με τις συμφορές που ενέσκηψαν και επίκειται να επέλθουν, μπορεί να μην έχει τελειωμό.

Μέσα σ’ αυτό το ιδιαίτερα δυσοίωνο περιβάλλον ορκίστηκε και η δημοτική αρχή. Ωστόσο όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα, συζητώντας με όλους αυτούς που πρόκειται να αναλάβουν τις τύχες μας προσεχώς, έκανα την εξής ενθαρρυντική διαπίστωση. Έχουν απόλυτη συναίσθηση ότι το έργο που έχουν αναλάβει είναι δύσκολο. Ο Δήμαρχος κ. Σαραμάντος το επαναλαμβάνει σε κάθε ευκαιρία : «Δουλειά, Πολύ Δουλειά!». Ασφαλώς αυτό χρειάζεται πάνω και πέρα από όλα. Πολύ δουλειά.

Ο Ανέστης Πολυχρονίδης ήδη άρχισε να διατρέχει απ άκρου εις άκρου τον δήμο και να καταγράφει τις ελλείψεις που παρατηρούνται.

Η εικόνα που συναντά είναι απογοητευτική. Κάτι που ήταν άλλωστε γνωστό.

Ο κ. Πολυχρονίδης είναι ένας άνθρωπος  που ξέρει τον δήμο μας όσο κανείς άλλος. Πάνω από δέκα χρόνια, αυτός και η ομάδα του, υπήρξαν οι μόνοι που άσκησαν εποικοδομητική αντιπολίτευση.

Εντύπωση μου προκάλεσε η στάση κάποιων νεοεκλεγέντων δημοτικών συμβούλων. 

Ενδεικτικά αναφέρω την Δέσποινα Τσακαλίδου που εκλέχτηκε εδώ στο Ωραιοκόκαστρο. Είπε: «Δεν ξέρω και πολλά από αυτοδιοίκηση αλλά θέλω να μάθω, θέλω να με βοηθήσετε, έχω πολύ διάθεση να προσφέρω»

Αυτά είναι λόγια που τα ακούς κατά κόρον προεκλογικά από υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους που θηρεύουν ψήφους, αλλά σπανίως από συμβούλους που έχουν ήδη εκλεγεί. Συνήθως οι πρώτοι μόλις εκλεγούν, καθίστανται αυτομάτως παντογνώστες, θαρρείς και οι ψήφοι που έλαβαν, πέρα από κολυμβήθρα του Σιλωάμ, αποτελούν και ένα είδος θείας επιφοίτησης.

Θέλετε την γνώμη μου;

Ανθρώπους σαν τους δεύτερους έχει χρείαν ο δήμος μας. Ανθρώπους νέους άπειρους, αλλά αληθινούς και ταπεινούς. Που δίπλα σε έμπειρους θα δώσουν αυτό που τόσα χρόνια μας έλειψε από τον τόπο. Τι έλειψε;

Η γνήσια και ανιδιοτελής διάθεση προσφοράς.

Αρκετοί δημοτικοί σύμβουλοι της προηγούμενης διοίκησης ήταν άνθρωποι ικανοί και αποτελεσματικοί.

Ωστόσο η πολύχρονη παραμονή τους στην εξουσία, τους κατέστησε περισσότερο θηρευτές ψήφων αντί για παραγωγούς έργου.

Αυτό πρέπει να αλλάξει και ευτυχώς άλλαξε.

Με άλλα λόγια έχουμε σιχαθεί τους ειδήμονες και καρεκλοκένταυρους που επί πολλά συναπτά έτη οδήγησαν αυτόν τον άλλοτε υπέροχο τόπο στην μέγιστη εξαθλίωση.

Ξέρετε μου προκαλεί ακόμα εντύπωση-δεν μπορώ ακόμα να το εξηγήσω-που βρίσκει το κουράγιο ο απερχόμενος δήμαρχος και αυτοεπαινείται δημοσίως και από μικροφώνου «για το έργο που άφησε».

Αγαπητοί αναγνώστες, κάθε νέα χρονιά γεννά ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον.

Η φετινή χρονιά, όσον αφορά τα δημοτικά μας πράγματα, θεωρώ ότι εισέρχεται με τους καλύτερους οιωνούς.

Καλή χρονιά, με τις ευχές όλων μας-φαντάζομαι και ελπίζω για δημιουργική διοίηση και εποικοδομητική αντιπολίτευση.

Γράφει ο Παπαδόπουλος Δημήτρης εκδότης της εφημερίδας 

ΧΡΟΝΟΣ στην έκδοση:30/12/2010