Είναι η μόρφωση των παιδιών υπόθεση όλων μας;

Πάντα πίστευα πως όταν έχεις στα χέρια σου παιδιά , πρέπει, άσχετα με το αντικείμενο της εργασίας που σε φέρνει σε επαφή μαζί τους, εσύ να τους δίνεις ότι παραπάνω μπορείς, να φεύγει δηλαδή το παιδί από σένα όχι μόνο με το εμβόλιο, αν είσαι γιατρός, η με το καινούργιο ρούχο, αν πουλάς ρούχα…

Πείτε το φιλοδοξία, πείτε το υπερβολική ανάγκη για δόσιμο, έτσι το έβλεπα και έτσι έκανα.

Από τότε που ξεκίνησα τη δική μου σχολή αγγλικών, από φοιτήτρια ακόμη, ασφυκτιούσα μέσα στις κλασσικές αρμοδιότητες μου.

Τι, μιας κι έχω παιδιά στα χέρια μου, να μην   τα εκμεταλλευτώ;

Και δόστου θεατρικά, χορωδίες, κάλαντα, φιλανθρωπικά, οικολογικά, τι να πρωτοθυμηθώ…

Τελευταία, είχα λουφάξει λίγο..

Είχα και κάτι συμβούλους, με περιμάζευαν

Να κάνετε μόνο αυτά που έχουν σχέση με τις ξένες γλώσσες.. Αυτή είναι η οντότητα σας στην τοπική κοινωνία, κατά τα άλλα αναλώνεστε.Τι σας κόφτει και κάνετε πράγματα και μάλιστα  στην ελληνική γλώσσα;. Είδατε καμία αύξηση του τζίρου σας με όλα αυτά που καταπιάνεστε;

Η αλήθεια είναι πως δεν είχα…

Μια μαμά μάλιστα σ ένα ερωτηματολόγιο μου έγραψε

Τα κουράζετε τα παιδιά. Εικαστικά, πολιτιστικά, δεν προλαβαίνουμε να τα μαζεύουμε πια…

Αυτό ήταν! Τα σταμάτησα. Μαχαίρι!

Έπεσα με τα  μούτρα στην αγγλική γλώσσα, τις εξετάσεις, ΤΑ ΠΤΥΧΙΑ και ήμουν ένα καλό σχολείο εκμάθησης της γλώσσας και  προετοιμασίας υποψηφίων

Μέχρι που πέρυσι, διδάσκοντας  ένα τμήμα αριστούχων μαθητών μου, σίγουρο το πτυχίο, αναφερθήκαμε στον Charles Dickens .

Κανείς από τους περί τους δέκα αριστούχους μου, και εξαίρετου ήθους παιδιά, δεν τον ήξερε…

Και η συζήτηση έβγαλε κι  άλλες άγνοιες, Ελλήνων σπουδαιότατων λογοτεχνών, που  μ έκαναν να  αναλογιστώ..

·        Ποιος είναι ο ρόλος του καθενός μας , στην μόρφωση των παιδιών μας..

Κι έτσι, αυτή τη φορά εντελώς αντιδημοκρατικά κι ενάντια στις επιταγές του management, ανακοίνωσα στις δύο πιο κοντινές συνεργάτιδες που μου έδειχναν γραπτά προς βαθμολόγηση..

Φέτος θα  κάνουμε χορωδία

- Μάλιστα, είπε η μια ..μουδιασμένη

Και βιάστηκε να προσθέσει..

- Αν και δε νομίζω , τα παιδιά σήμερα έχουν πολλές εξωσχολικές δραστηριότητες.

- Για να προσπαθήσουμε , είπα πάλι εγώ

 Φανταστείτε τη χαρά μας όταν στην πρώτη συνάντηση γέμισε το σχολείο χαρούμενες φατσούλες που οι περισσότερες έσερναν κι ένα μουσικό όργανο πιο μεγάλο απ το μπόι τους….

Και χορωδία κάναμε και κάλαντα έψαλαν τα παιδιά στα αγγλικά έξω στις γειτονιές, και θέατρο να είχα το κουράγιο να κάνω, πιστεύω πως θα’ ρχόντουσαν…

Μόνο που δεν είχα πια το κουράγιο., πολλές ο έγνοιες κι ο χρόνος λίγος.

Είχα όμως έμπνευση και σκαρφίστηκα ένα ωραίο , κατά τη γνώμη μου , θέμα για να τα βάλω να γράψουν και να φωτογραφήσουν μέσα στις αργίες.., αντί να κάθονται όλη μέρα στον υπολογιστή..

ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ ΚΑΙ Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ…τους έδωσα κι ένα μικρό κειμενάκι για να στηρίξω την εργασία και να τους δώσω έναυσμα κι αυτό ήταν..

Μας πλημμύρισαν οι συμμετοχές

Δεν πιστεύαμε στα μάτια μας…

Τουτέστιν, αγαπητοί μου για να μη σας κουράζω, αν δώσουμε κίνητρα στα παιδιά θα ανταποκριθούν…κίνητρα όμως που να τους κινούν το ενδιαφέρον , να τους κάνουν να νιώθουν δημιουργικά και  όχι να μαθαίνουν στείρα πράγματα και βαρετά..

Αλλά εμείς δεν το κάνουμε.. Βαριόμαστε, είμαστε πολύ απασχολημένοι δεν ξέρω..

Μη μου λέτε όμως πως δεν είναι ο ρόλος μας αυτός..

Όλοι παίζουμε το ρόλο μας στην μόρφωση των παιδιών, αν θέλουμε..

Αν δε θέλουμε όμως , τουλάχιστον ας βοηθήσουμε αυτούς που θέλουν.. 

Γράφει η  Αναστασία Kαραογλάνη