Παρασκευή 30/12/2010 ΓΚΑΛΟΠ Τοπικής Αγοράς Ωραιοκάστρου

Γκάλοπ αγοράς:

Ρωτήσαμε μερικά μαγαζιά του Ωραιοκάστρου τι τζίρο έκαναν την 30/12/2010 από το πρωί εώς τις 2.00 το μεσημέρι, και γενικώς πως πήγαν τις γιορτές αυτές:

Χριστίνα: Σήμερα ήταν η πιο δύσκολη μέρα των τελευταίων ημερών....Φυσικά και η φετεινή χρονιά δεν περιγράφεται, έχει μειωθεί η κίνηση και ο τζίρος κατά 50% σε σχέση με την περσυνή. Η χθεσινή μέρα ήταν λίγο καλύτερη

Κώστας: Εάν σου πω ότι από το πρωί έκανα ταμείο 30 ευρω και κάπνισα δύο πακέτα τσιγάρα.... δεν θαναι ψέμμα...Ούτε το ρεύμα μου, ούτε μεροκάματο δεν βγήκε..

Δέσποινα: Το πρωί το Ωραιόκαστρο ήταν άδειο. Τις πρώτες τρεις ώρες δεν κυκλοφορούσε κανείς. Μετά ψιλά πράγματα... Σε σύγκριση με πέρσυ είμαστε 50% κάτω. Η χθεσινή μέρα ήταν πολύ καλύτερη.

Γιώργος: νεκρή η αγορά, εγώ τέτοιες μέρες δεν έχω καθόλου δουλειά...η ελάχιστη. Το πρόβλημα υφίσταται και πρέπει να οργανωθούμε.

Φωτεινή: Θεωρεί ότι το πάρκιγκ ειναι ένα πρόβλημα, καθώς και η οικονομική κρίση που δεν αφήνει τα μαγαζιά να δουλέψουν.Παρά τις γενναίες της προσπάθειες, να κρατήσει τους πελάτες έστω και με τεφτέρι, δεν είναι ευχαριστημένη.

Δημήτρης: Η αγοραστική δύναμη του κόσμου έχει μειωθεί κατά 40%.

Αλίκη: Ο τζίρος είναι μειωμένος κατά 30% σε σχέση με πέρσυ.

Φίλοι μου Ωραιοκαστρίτες τα μυνήματα δεν είναι καλά... Το λένε ακόμα και οι πέτρες... Κάντε ο καθένας τον απολογισμό του. Με την αδιαφορία τίποτα δεν λύνεται. Με το να μην ακουμπάμε τα προβλήματα ή να τα κρύβουμε κάτω από το χαλί, όλοι μας θα πεινάσουμε. Τα προβλήματα της αγοράς του Ωραιοκάστρου είναι συγκεκριμένα: ο χώρος στάθμευσης, και τα υψηλά ενοίκια. Κάτι πρέπει να κάνουμε για αυτό ώστε να δοθεί μια ανάσα, μια ανάσα ζωής σε όλους τους επαγγελματίες πριν παραδώσουν την τελευταία πνοή τους.
 Σε ένα σεμινάριο μάνατζμεντ κάποιος είπε: 

Τα προβλήματα είναι σαν τα αυτοκίνητα. Αν δεν τα βλέπεις να έρχονται καταπάνω σου, τότε σημαίνει πως βρίσκεσαι σε λάθος λωρίδα.

Αν περιμένουμε οι άλλοι να μας λύσουν το πρόβλημα σίγουρα θα έρθει η ώρα που όλοι θα καθόμαστε στα σπίτια μας και θα κλαίμε την μοίρα μας. 

Γιατί όταν η φωτιά είναι στο δίπλα ακίνητο, κάποια στιγμή έρχεται και στο δικό σου... κι όσο κι αν φωνάζεις "βοήθεια" κανείς δεν θα σε βοηθήσει, αφού δεν νοιάστηκες να την σβήσεις όταν ξεκίνησε στο γείτονα.... και εκείνος σου φώναζε...

Ντόμινο είναι η αγορά και ο ένας στηρίζει, ή ρίχνει τον άλλον....

Γράφει η  Σοφία Κυριακίδου