Ένα από τα γούρια που έχει επικρατήσει να θεωρείται ότι ξορκίζει την κακοδαιμονία και προσελκύει την καλή τύχη είναι το ρόδι. Εδώ και χιλιάδες χρόνια το ρόδι θεωρείται, από διάφορους λαούς και πολιτισμούς, σύμβολο γονιμότητας, αφθονίας και καλοτυχίας.
Οι αρχαίοι Έλληνες, πριν κατοικήσουν σε ένα νέο σπίτι, έσπαγαν στο κατώφλι του ένα ρόδι, πράγμα που κάνουμε κι εμείς σήμερα και το οποίο αποδεικνύει την ιστορική συνέχεια του λαού μας. Το σπάσιμο του ροδιού, όμως, λαμβάνει χώρα κυρίως κάθε Πρωτοχρονιά.
Σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας σπάνε το ρόδι αμέσως μετά την αλλαγή του χρόνου. Βγαίνουν όλοι έξω από το σπίτι πριν αλλάξει ο χρόνος, κλείνοντας όλα τα φώτα. Μόλις μπει το νέο έτος και αφού ανταλλάξουν ευχές, ο νοικοκύρης ή κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας που θεωρείται τυχερό, σπάει ένα ρόδι στο κατώφλι του σπιτιού και μετά μπαίνουν όλοι μέσα στο σπίτι, βάζοντας πρώτο το δεξί τους πόδι, ενέργεια που αποκαλούμε «ποδαρικό». Σε κάποιες άλλες περιοχές το σπάσιμο του ροδιού γίνεται είτε τα ξημερώματα της Πρωτοχρονιάς είτε αμέσως μετά την Θεία Λειτουργία την ίδια ημέρα. Στις περιοχές που σπάνε το ρόδι μετά την Θεία Λειτουργία, το έχουν πάρει μαζί τους στην εκκλησία για να ευλογηθεί. Από το έθιμο του σπασίματος του ροδιού πηγάζει η λαϊκή έκφραση: «Έσπασε το ρόδι» που σημαίνει ότι έκανε καλό ξεκίνημα.
Το ρόδι, σημαντικότατος και πασίγνωστος καρπός από την αρχαιότητα για τις εκπληκτικές ιατρικές ιδιότητες που διαθέτει, έρχεται σήμερα διαμέσω της σύγχρονης ιατρικής επιστήμης να επιβεβαιώση και να συνηγορίση με τους αρχαίους έλληνες ιατρούς που το θεωρούσαν φρούτο θαυματουργό !!!
Εννοιολογικώς το ρόδι ή η ροδιά είναι άμεσα συνδεδεμένα με την λέξη Ρόδος και ασφαλώς σημαίνει την ΡΟΗ και την ΔΥΝΑΜΗ.
Ο παράξενος αυτός καρπός όμως ως προς την δομή του τι μπορεί να σηματοδοτεί ; Ο καρπός περικλείει εσωτερικά πολλούς κόκκους (σπυριά) τα οποία με την σειρά τους περικλύονται μέσα σε κίτρινες μεμβράνες, ενώ εξωτερικά στο κάτω μέρος του υπάρχει η προεξοχή που είναι ότι έχει απομείνει από το προγενέστερο άνθος.
Αυτή η προεξοχή θα μπορούσε να μας υποδείξει τον αστέρα ήλιο (έχει σχήμα ακτινωτό) ενώ οι εσωτερικοί κόκκοι με τα κουκούτσια που περιέχουν , τα γαιώδη σώματα (πλανήτες) που χωρίζονται από τις μεμβράνες σε αστρικά συστήματα.
Το ΡΟΔΙ η ΡΟΗ ΔΥΝΑΜΙΣ του σύμπαντος κόσμου είναι το φρούτο της γονιμότητος στην αρχαία Ελλάδα.
Το σπάνε οι νεόνυμφοι στο σκαλοπάτι της οικίας των πρίν εισέλθουν σ’αυτό. Σύμβολο της καλοτυχίας, της αφθονίας και της γονιμότητας, η ροδιά λέγεται ότι γεννήθηκε στην περιοχή ανάμεσα στο Ιράν και τη Bόρεια Ινδία, για να καλλιεργηθεί αργότερα συστηματικά και στη Μεσόγειο, όπου μεταφέρθηκε από τους Φοίνικες και τους Aραβες εμπόρους. Εμείς θεωρούμε ότι η ροδιά προέρχεται από την Αιγηΐδα όπως τα περισσότερα είδη φυτών και ζώων της Ευκράτου ζώνης. Γνωστό κυρίως για τους νόστιμους τραγανούς καρπούς της, τους οποίους το έθιμο θέλει να «σπάμε» για γούρι την πρώτη μέρα του χρόνου, η ροδιά εντυπωσιάζει επίσης με την ομορφιά των πορτοκαλοκίτρινων ανθών της.
Από την εποχή της αρχαιότητος, ο χυμός των σπόρων υποβαλόταν σε επεξεργασία για τη δημιουργία ανθεκτικών βαφών και μελάνης, ενώ σήμερα ο χυμός χρησιμοποιείται ευρέως στη φαρμακευτική και στην ποτοποιία. Τα σπόρια του ροδιού γεύθηκε και η Περσεφόνη, όταν ο Πλούτωνας την πήρε μαζί του στον Κάτω Κόσμο. Για το λόγο αυτόν η κόρη της Δήμητρας καταδικάστηκε να περνάει έξι μήνες στον Άδη.
Αρχαία Ελλάδα: ‘Έμβλημα της ‘Ήρας, της Δήμητρας και της Περσεφόνης δηλώνει την Περιοδική Επιστροφή της Άνοιξης και της γονιμότητας πάνω στην Γη.
Στη διάρκεια των εορτών της Δήμητρας (τα “Θεσμοφόρια”), οι Αθηναίες έτρωγαν τα μικροσκοπικά λαμπερά σπόρια για να αποκτήσουν γονιμότητα και ευημερία. Η Αφροδίτη συνέδεσε το όνομά της με την καταγωγή του ροδιού μιάς και, όπως μας λέει ο μύθος, η ίδια φύτεψε την πρώτη ροδιά στην Κύπρο. Η Ήρα τέλος, η μητέρα των Θεών, θεωρείται η προστάτιδα του γάμου και της γονιμότητας και η ίδια κρατάει στο δεξί της χέρι ένα ρόδι.
Στην Ελληνική Μυθολογία έχουμε πολλές αναφορές στην Ροδιά. Ο πιο παλαιός μύθος είναι ίσως αυτός που συνδέει την Ροδιά με τον Ωρίωνα. Ο Ωρίων, ήταν ένας από τους μεγαλύτερους και λαμπρότερους αστερισμούς, ήταν ένας πελώριος Γίγας, γιός της Γης και ξακουστός για την ομορφιά του. Ήταν λέει, άξιος κυνηγός και σκότωνε τ’ αγρίμια με χάλκινο ρόπαλο. Σύμφωνα με το Μύθο, ο Ωρίων νυμφεύθηκε την Σίδη, αλλά δεν στάθηκε τυχερός: Η Σίδη παινεύτηκε πως είναι πιό όμορφη από την Ήρα και για τιμωρία η θεά την έστειλε στον Κάτω κόσμο όπου μεταμορφώθηκε σε Ροδιά. Η Σίδη, δηλαδή το Ρόδι, συνδέεται όπως θα δούμε και παρακάτω, με την μνήμη των νεκρών στη σχέση τους με τον κάτω κόσμο.
Σύμφωνα με άλλους μύθους, η Ροδιά φύτρωσε από το αίμα του Ζαγρέα Διονύσου αλλά και του Αττι – Αδωνη. Επίσης στον τάφο του Πολυνείκη, του γιού του Οιδίποδα φύτρωσε, σύμφωνα με την θέληση των Ερινύων μια Ροδιά, που οι καρποί της έσταζαν αίμα όταν τους άνοιγες.
Είναι επίσης το δένδρο που φύτρωσε από το αίμα τον Διονύσου.
Οι Ιερείς της Δήμητρας, στην Ελευσίνα, οι Ιεροφάντες, ήταν στεφανωμένοι με κλαδιά ροδιάς κατά την διάρκεια των μεγάλων μυστηρίων.
Το φρούτο το ίδιο απαγορευόταν στους μύστες γιατί, ως σύμβολο γονιμότητας, φέρει την ιδιότητα να κάνει να κατεβαίνουν οι Ψυχές στη σάρκα.
Αναρτήθηκε:
http://www.ell.gr/rodion.html
