Αυτά τα μικρά πουλιά της Βίβλου άρχισαν να αναπαράγονται για τροφή από τους Ιάπωνες τον 16ο αιώνα. Μέχρι τότε τα είχαν για κελάηδημα ως ωδικά.
Γύρω στο 1900 έγιναν δημοφιλή για τα αυγά και το κρέας τους.
Στην Β. Ελλάδα η πιο οργανωμένη μονάδα την δεκαετία του 1980-90 και ίσως μοναδική στην Ελλάδα όσον αφορά την επένδυση που είχαν πραγματοποιήσει, ήταν στην Νεοχωρούδα Δήμου Καλλιθέας RASKO QUAILS μια πολύ οργανωμένη για την εποχή της κάθετη τότε μονάδα παραγωγής με δικό της σφαγείο, συσκευαστήριο, εκτρέφοντας ορτύκια σε κλουβιά, με ειδικές συνθήκες όταν εκείνη την εποχή όλοι τα είχαν στο έδαφος και σε κοτέτσια.
Τα «ορτύκια RASKO» ξεχώριζαν για το λευκό κρέας τους, και την φανταστική για τότε σκευασία τους σε δισκάκια τα οποία είχαν πάνω συνταγές μαγειρικής. Τα περισσότερα καλά ξενοδοχεία και πολλές ξακουστές ταβέρνες τα προτιμούσαν.
Μετά ήρθε ο Ανανιάδης στο χώρο όπου ακολούθησε βήματα τους. Δυστυχώς οι Αφοι ΡΑΣΚΟΠΟΥΛΟΙ επειδή το είχαν ως 2ο επάγγελμα, ενώ είχαν κάνει μεγάλες εγκαταστάσεις στράφηκαν στο χώρο της οικοδομής, που εκείνη την εποχή άνθιζε και κάποια στιγμή σταμάτησαν την εκτροφή των ορτυκιών. Για 30 και πλέον έτη η οικοδομή ήταν αυτή που τράβηξε το ενδιαφέρον τους. Σήμερα που η αγορά έκλεισε κάθε ορίζοντα στο χώρο της οικοδομής, φλερτάρουν με την ιδέα να ξαναγυρίσουν στην παλιά τέχνη που γνωρίζαν πολύ καλά, μια και πιστεύουν ότι η παραγωγή θα μας σώσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου