Α-Ω Αστυνομικοί χτύπησαν άγρια γυναίκα στο Πισοδέρι – Είναι σε κωματώδη κατάσταση

ΕΚΤΑΚΤΟ – Αστυνομικοί χτύπησαν άγρια γυναίκα στο Πισοδέρι – Είναι σε κωματώδη κατάσταση – Μεταφέρθηκε στην Καστοριά

 

Δεν είναι νεκρή, αλλά σε κωματώδη κατάσταση η διαδηλώτρια υπέρ της Μακεδονίας που κτυπήθηκε σήμερα από τις δυνάμεις ασφαλείας του Τσίπρα οι οποίες προστάτευαν την τελετή εκχώρησης της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς
Η γυναίκα μεταφέρθηκε με λίγη αναπνοή μετά τον τραυματισμό της στο νοσοκομείο της Καστοριάς.Επεσε σχεδόν νεκρή στην πλαγιά του Πισοδερίου κτυπημένη από τα γκλομπ των αστυνομικών του Τσίπρα.
Αναμένονται οι εξελίξεις ο κόσμος έχει εξαγριωθεί από την αγριότητα των ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ που δεν άφησαν τον κόσμο να πλησιάσει την περιοχή που θα υπογραφόταν η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ξεπουλήματος της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ.

  Τον κόσμο δεν τον άφησαν να βγουν από τα σπίτια τους, κλεισαν τους δρόμους, ο κόσμος έκλαιγε οι καμπανες χτυπούσαν πένθιμα όλη μέρα. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί τη στιγμή αυτή. 

ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑ ΝΤΟΥΦΕΚΑΝΕ ΕΛΛΗΝΕΣ;

Α-Ω ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΕΣ, πως θα τις βάλω στην αυλή μου. ΕΚΤΡΟΦΗ ΦΑΡΑΩΝΙΑ-ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΕΣ, οδηγίες για να τις μεγαλώσω

Τα δυνατά, παχουλότατα, πουλιά   ακούγονται σαν τον καλύτερο φύλακα της πίσω αυλής. Σκαρφαλωμένες ψηλά στα δέντρα, οι φραγκόκοτες μοιάζουν περισσότερο με μεταλλαγμένους γύπες απ 'ό, τι με ένα κοτόπουλο. Με το κεφάλι τους χωρίς φτερά γυμνόλαιμες  αυτά τα πτηνά κάποτε περιπλανήθηκαν στις πεδιάδες της Κεντρικής Αφρικής και αντέδρασαν στην αιχμαλωσία μέχρι σήμερα. Οι φραγκόκοτες κάνουν μια ενδιαφέρουσα και πολύχρωμη προσθήκη στο κοπάδι σας και είναι πολύ χρήσιμες στο αγρόκτημα για να προειδοποιούν και να προστατεύουν άλλα ζώα από τους θηρευτές. Είναι ο φυσικός σας συναγερμός. Διώχνουν τα αρπακτικά, τις καρακάξες και φωνάζουν τους ξένους.

Κάποιοι φοβούνται να τα βάλουν στην αυλή τους γιατί φωνάζουν ενώ άλλοι αγοράζουν τα πιο θορυβώδη για να ικανοποιήσουν την εκδίκηση εναντίον των  γειτόνων τους. 
Εκτός από την παροχή βοήθειας για την ασφάλεια στο σπίτι, οι φραγκόκοτες αποτιμώνται ως ένας από τους καλύτερους εξολοθρευτές εντόμων επιβλαβών οργανισμών στους κήπους, καθιστώντας τους ένα συμπλήρωμα σε κάθε κτήμα ή κοτέτσι.
Δεδομένου ότι οι φραγκόκοτες προτιμούν να κινητοποιηθούν σε σφιχτά δεμένες ομάδες, μην ανησυχείτε όταν δεν καταλαβαίνουν τις αποχρώσεις των γραμμών ιδιοκτησίας και των οδών.Εάν το κτήμα είναι μικρό μπορεί να πετάξουν έξω τη μέρα, την νύχτα όμως θα ξαναγυρίσουν.Εάν δεν θέλετε να πετάξουν τις κόβετε τα φτερά.  Πολλοί τις χρησιμοποιούν για τον έλεγχο των τσιμπουριών, ακρίδων στα κτήματα. 



Πρόκειται για μεγάλα πουλιά που έχουν μήκος από 40-71 cm και ζυγίζουν 700-1600gr.

Οι φραγκόκοτες έχουν μακρά ιστορία εξημέρωσης.
Τα αυγά εκκολάπτονται στις 25- 28 μέρες.
Τα πουλιά πρέπει να μείνουν προστατευμένα 6 εβδομάδες (42 μέρες)


5 Λόγοι για να έχετε ΦΡΑΓΚΟΚΟΤΕΣ στο κτήμα σας. 

1. Παρατηρητές-Φύλακες
 Οι Φραγκόκοτες κάνουν σοβαρή δουλειά στη φύλαξη την ιδιοκτησία σας, ακούγοντας έναν συναγερμό που σταματάει όταν προσεγγίζει κάτι άγνωστο. Γεράκι, γεράκι, γεράκι! Ξένος ξένος....

2. Θρεπτικά αυγά και κρέας
Η γεύση του αυγού είναι πιο λεπτή.Το κρέας τους υπέροχο. Για το Πάσχα τα αυγά τους είναι ανάρπαστα διότι σπάζουν όλα τα άλλα. Το κρέας της είναι πιο σκούρο και πλουσιότερο από το κοτόπουλο, με λιγότερα λιπαρά και χαμηλότερη χοληστερόλη, και θεωρείται μια λιχουδιά στην Ευρώπη και μερικά μοντέρνα αμερικανικά εστιατόρια. 

3. Βιώσιμη Ζωή 
Αυτά τα πτηνά χαμηλής συντήρησης προστατεύουν με ασφάλεια άλλα αγροτικά ζώα και είναι απαλλαγμένα από ασθένειες πουλερικών που ενοχλούν τους περισσότερους αγρότες. Η κοπριά πλούσια σε θρεπτικά συστατικά μπορεί να λιπασματοποιηθεί και να χρησιμοποιηθεί στον κήπο. 

4. Έλεγχος παρασίτων 
Εργάζονται ως ομάδα, θα τρώνε κάθε παράσιτο που μπορούν να πάρουν τα ράμφη τους, αλλά σε αντίθεση με τα κοτόπουλα, το κάνουν χωρίς να κάνουν ζημιά  στον κήπο σας. Δεδομένου ότι είναι ελεύθεροι, θα κυνηγήσουν τσιμπούρια (ή σκαθάρια, ψύλλοι, ακρίδες, γρύλοι, φίδια, κάμπιες σκουλίκια) σε όλη την ιδιοκτησία σας. Πρόκειται για μια πιο φυσική επιλογή για τον έλεγχο του πληθυσμού εντόμων από τα φυτοφάρμακα. 

5. Ψυχαγωγία 
Τι μεγάλες προσωπικότητες! Τι όμορφο φτέρωμα! Τι περίεργα φτερά! Μπορείτε να τα δείτε σε χρώματα που κυμαίνονται από γκρι μαργαριτάρι έως λεβάντα, βασιλικό μοβ και μπλε, ή λευκό.  
Είναι πολύ περίεργα και διασκεδαστικά Πολλοί άνθρωποι τους κρατούν ως πτηνά ελέγχου των εντόμων. Ακόμα έχουν δυνατότητα  τη θανάτωση και την κατανάλωση μικρών φιδιών και τρωκτικών. Ο Σαρόν Ουίλσον από το Τέξας τους είδε να σκοτώνουν ένα φίδι έξι ποδών σε ένα φραγκόσυκο.

 
Απολιθωμένα υπολείμματα των φραγκόκοτες χρονολογούνται 2.500.000 χρόνια, σε αυτό που είναι τώρα η Τσεχική Δημοκρατία, όπου περιπλανιόταν το τοπίο με τους προϊστορικούς ελέφαντες και τα λιοντάρια. Ο Ινδός και ο βιρμανικός λαός μπορεί να έχουν κρατήσει φραγκόκοτα από τους νεολιθικούς χρόνους, ήδη από το 7000 π.Χ. Είχαν εξημερωθεί τουλάχιστον πριν από 4.000 χρόνια, εμφανίζονται σε μια αιγυπτιακή τοιχογραφία πυραμίδας του 2400 π.Χ. Οι ευγενείς εκείνης της περιόδου, η Πέμπτη Δυναστεία, απολάμβαναν τη διατήρηση των πτηνών. Μερικοί φραγκόκοτες ήταν αυτόχθονες στην περιοχή, και άλλοι είχαν εισαχθεί από την περαιτέρω νότο στη Νουβία, το Σουδάν, την Αιθιοπία και τη Σομαλία.Με την άφιξη των νωπών κατοικίδιων κοτόπουλων μέχρι το 1475 π.Χ., η κτηνοτροφία αυξήθηκε.  
Τα αιγυπτιακά εκτροφεία της εποχής θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν μέχρι και 90.000 αυγά, τόσο τα φραγκόκοτα όσο και τα αυγά κοτόπουλου μαζί. Οι φραγκόκοτες εμφανίστηκαν ακόμη και σε ιερογλυφικά.Οι Έλληνες αγρότες απέκτησαν φραγκόκοτες από την Αίγυπτο ή αλλού, τα πουλιά είχαν εκτραφεί σε ελληνικές εκμεταλλεύσεις από το 400 π.Χ.  
Οι φραγκόκοτες είναι μεταξύ των πτηνών που συνδέονται με την ελληνική θεά Άρτεμις. Σε μια ιστορία, οι αδελφές του ήρωα Meleager έπεσαν στον θάνατο, όταν πέθανε ο Meleager. Η Άρτεμις τους έσωσε από τον Άδη και τα άλλαξε σε φραγκόκοτες. Τα σημεία λευκές βούλες στα φτερά τους αντιπροσωπεύουν τα δάκρυα των αδελφών. Είτε αυτός ο μύθος εξηγεί την επιστημονική ονομασία για κρανοφόρων φραγκόκοτες, meleagris Numida, ή το όνομα είναι παραφθορά του melanargis, που σημαίνει μαύρο και άσπρο, παραμένει άλυτο.  

Οι εγχώριες φραγκόκοτες αναπτύχθηκαν από τα είδη Helmeted.Ρωμαίοι συγγραφείς όπως ο Χοράτσι, 23 π.Χ., και ο Πλίνιος στη φυσική του ιστορία, 77 μ.Χ., αναφέρουν ότι τρώει τόσο το κρέας όσο και τα αυγά των φραγκόκοσμων. Οι Ρωμαίοι πιθανόν να διανείμουν τα πουλιά σε όλη την Ευρώπη με την εξάπλωση της αυτοκρατορίας τους. Καθώς προχωρούσε ο Μεσαίωνας, οι φραγκόκοτες εξαφανίστηκαν από το μενού. Οι Πορτογάλοι έμποροι επανέφεραν τις φραγκόκοτες τον δέκατο τέταρτο και τον δέκατο πέμπτο αιώνα. Οι γαλοπούλες έφταναν ταυτόχρονα από τον Νέο Κόσμο, με αποτέλεσμα κάποια σύγχυση ως προς το τι ήταν. Αυτή η σύγχυση αντανακλάται στα ονόματά τους, ενώ οι γαλοπούλες τελικά ονομάζονται Meleagris gallipavo. Το Pavo είναι η λατινική και ισπανική λέξη για το παγώνι, έτσι οι Ισπανοί που έφεραν γαλοπούλες πίσω στην Ευρώπη αρχικά τους αποκαλούσαν pavo de las Indies, το «παγώνι των Ινδιών». Το δημοφιλές όνομα γαλοπούλα σήμαινε ήδη φραγκόκοτες στην Ευρώπη. Το αμερικανικό πουλί κέρδισε σύντομα αυτό το όνομα, αλλά η σύγχυση παρέμεινε.Οι γαλοπούλες και οι φραγκόκοτες δεν συσχετίζονται, εκτός από την έννοια του όρνιου. Και οι δύο απλά φαινόταν περίεργος στους Ευρωπαίους.

 Οι φραγκόκοτες ταξίδεψαν στην Αμερική με το εμπόριο των σκλάβων, όπου στα αγροτικά νησιά της Καραϊβικής εγκαταστάθηκαν άγρια ​​σμήνη κατά τη δεκαετία του 1700. Στην Κίνα έγιναν γνωστά ως Pearl Fowl και υιοθετήθηκαν γρήγορα. Από τον δέκατο όγδοο αιώνα, καλλιεργήθηκαν ευρέως. 
Η βικτοριανή Αγγλία έθεσε τα φραγκόκοτα στην κατάσταση ενός από τα πιο δημοφιλή επιτραπέζια πτηνά της, ένα πολυτελές προϊόν με τιμές στα κορυφαία ρεκόρ. Η παραγωγή έχει μειωθεί από τότε, αλλά το ενδιαφέρον για γκουρμέ, εναλλακτικά και τοπικά τρόφιμα θα μπορούσε να ανοίξει νέες αγορές. Οι σύγχρονες πρακτικές αναπαραγωγής και επιλογής έχουν αναπτύξει ποικιλίες φραγκόκοτας που ωριμάζουν πιο γρήγορα και επεκτείνουν την εποχή ωοτοκίας για να παρέχουν αυγά και νεοσσούς για παραγωγή σχεδόν όλο το χρόνο. 
Παρά τους αιώνες εξημέρωσης, οι φραγκόκοτες διατηρούν πολύ άγρια ​​κατάσταση. Προτιμούν να κυκλοφορούν ελεύθερα και να πετούν καλά. Οι περισσότεροι ιδιοκτήτες τους επιτρέπουν την ελευθερία τους στην αυλή τους.

Πως θα κάνετε εκτροφή



Μπορείτε να ξεκινήσετε την εκτροφή τους από αυγά, ή από μικρά πουλιά.
Μπορείτε να αγοράσετε τους νεοσσούς από έναν εκτροφέα ή αυγά επώασης. Οι φραγκόκοτες είναι ως επί το πλείστον μονογαμικές και θα προστατεύει την κότα στη φωλιά. 
Τα αυγά είναι μικρότερα από τα αυγά κοτόπουλου, ζυγίζοντας 1,4 ουγγιές στο αυγό κοτόπουλου 2 ουγκιών.
 Έχουν σκληρό κέλυφος  Χρησιμοποιήστε μια φωτεινή πηγή φωτός τη δέκατη ημέρα της επώασης για να ελέγξετε την ανάπτυξη του αυγού εμβρύου. 
Οι νεοσοί μπορεί να πεθάνουν από την υγρασία και την ψύξη, θέλουν προσοχή όπως και οι φασιανοί. Μια  μητέρα μπορεί να εγκαταλείψει τη φωλιά πριν εκκολαφθούν οι νεοσσοί, δεν είναι πολύ στοργικές μητέρες και τα αυγά τους θέλουν προσοχή μέχρι να βγουν.  

Τα μικρά πουλιά πρέπει να διατηρούνται σε ύφασμα ή πλαστικό με μια τραχιά υφή ώστε να μπορούν να κινηθούν χωρίς να πέσουν. 
Τα πόδια τους είναι πιο αδύναμα από τα κοτόπουλα, και οι πρώιμες βλάβες στα πόδια θα επιμείνουν καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής τους.

 Εκπαίδευση  
Οι φραγκόκοτες έχουν τη δική τους άποψη για τον κόσμο και τη θέση τους σε αυτό. Διατηρούν έναν ανεξάρτητο χαρακτήρα, αν και η εκπαίδευση τους καθιστά πιο διαχειρίσιμη.  
Η Jeannette Ferguson συνιστά το λευκό κεχρί ως ειδική θεραπεία και επιβράβευση για να έχετε κάποια επιρροή στα πουλιά σας. Βρείτε έναν τρόπο να τις καλείτε φωνάζοντας τους και δώστε τους λίγο κεχρί.Οι φραγκόκοτες φτιάχνουν καλύτερα με τους ανθρώπους, εάν μεγαλώνουν με πολύ ήπιο χειρισμό. Περάστε λίγο χρόνο  μαζί τους και χειριστείτε τους καθημερινά. Διαφορετικά, μπορεί να είναι τόσο άσχημα που θα δυσκολευτείτε να τα προσεγγίσετε. 

Όταν πήραμε 2 ζευγάρια φραγκόκοτας μεγάλα περίπου ενός έτους και τα φέραμε στο κοτέτσι, άρχισαν να βγάζουν τέτοιες κραυγές ασταμάτητες που τρομάξαμε, ότι η γειτονιά θα μας κυνηγήσει.
Έκαναν δύο μήνες να προσαρμοστούν στο νέο τους περιβάλλον. Στην αρχή φώναζαν για να τις παίσουμε, μετά σε όποιον έβλεπαν μέσα στον κήπο. Κατόπιν αρχές Ανοιξης καθαρίσαμε και σκάψαμε τον κήπο, και ένας βοηθός μας τις τάισε σκουλίκια από το χώμα. Εκτοτε όποτε τον έβλεπαν τον έκραζαν για να τις δώσει σκουλίκια (γράφει η Σοφία Κυριακίδου). Τρεις μήνες μετά ήταν αθόρυβες και δεν φώναζαν χωρίς λόγο και κίνδυνο, μέχρι που ο γείτονας μας αναρωτήθηκε εάν τις είχαμε ακόμα.

Χρειάζονται γρασίδι και πρασινάδες στην διατροφή τους εάν τις έχετε κλειστές σε κλουβί. .Είναι πρόθυμοι καταναλωτές όλων των ειδών αποφάγια της κουζίνας. Τους αρέσουν τα φρούτα και τα μούρα, αλλά δεν ταλαιπωρούν συνήθως τα λαχανικά. Το ψιλοκομμένο σκόρδο και τα κρεμμύδια μειώνουν τα σκουλήκια και μπορεί να βοηθήσουν τα πουλιά να αντισταθούν στα αναπνευστικά προβλήματα και την κοκκιδίωση. Βρώσιμα φύκια, όπως η φύκια, είναι ευπρόσδεκτες πηγές ορυκτών. 
Οι νεοσσοί θα τρώνε επίσης τις μέλισσες, οπότε κρατήστε τις κυψέλες και τις φραγκόκοτες ξεχωριστά εάν μεγαλώνετε τις μέλισσες την ίδια στιγμή. 

Στέγαση σε κοτέτσι. Οι ιδιοκτήτες μικρών σμηνών συνήθως τους επιτρέπουν να κινούνται μέσα στον κήπο. Η αγάπη τους για νόστιμο φαγητό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να τους εκπαιδεύσει να έρθουν όταν τις καλείτε. Αν και προτιμούν να περιφέρονται ελεύθερα, είναι ευάλωτοι σε αρπακτικά ζώα και θα πρέπει να ασφαλίζονται σε προστατευτικό καταφύγιο τη νύχτα και κατά τη διάρκεια σκληρών καιρικών συνθηκών. Παρόλο που πετούν καλά, προσπαθούν γενικά να ξεφύγουν από τους θηρευτές τρέχοντας, συχνά ανεπιτυχώς. 
Αν τις Αφήνετε μόνες τους, θα περάσουν τη νύχτα στα δέντρα, όπου είναι ευάλωτοι σε κουκουβάγιες και γεράκια.Ένας κτηνοτρόφος του Τέξας χρησιμοποιεί ένα παλιομοδίτικο κόλπο για να βόσκει τα πουλιά του και να τα γυρίζει στο σπίτι τους για τη νύχτα  
Τα περιορισμένα πτηνά πρέπει να έχουν 3 έως 4 τετραγωνικά πόδια ανά πτηνό.Περιβάλλεται από το σπίτι με περιφραγμένη αυλή. Ένα αμμώδες-με λίγη στάχτη σημείο στον ήλιο για λουτρά σκόνης βοηθά να κρατήσουν τα φτερά τους σε καλή κατάσταση.  

 "Όλα τα είδη των φραγκόκοτας είναι πάντα πρόθυμοι να δουν τι συμβαίνει γύρω τους", γράφει ο R. H. Hastings Belshaw στο Guinea Fowl του Κόσμου.  

 Υπάρχουν έξι χωριστά είδη φραγκόκοτας: φραγκόκοτες λευκοί, Ageagtes meleagrides, Μαύρες φραγκόκοτες, Agelastes niger.  Numida meleagris.  Guttera plumifera. Guttera pucherani και φραγκόκοτες Vulturine, Acryllium vulturinum. 
 Φραγκόκοτες εκτρέφονται σε πολλά χρώματα: Μαργαριτάρι Γκρι, Λευκό, λεβάντα, Πορφύρας, Coral μπλε, Buff Dundotte, Buff, πορσελάνη, Opaline, Slate, καφέ, σκόνη μπλε, σοκολάτα, ιώδες, Χάλκινο, μπλε του ουρανού, κασσίτερος, Lite Λεβάντα , και Pied. Το Pearling αναφέρεται στις λευκές τελείες στα φτερά.  
Επίσης εκτίθενται σε εκθέσεις πουλερικών. Το πρότυπο τελειότητας αναγνωρίζει τρία χρώματα για την έκθεση: Μαργαριτάρι, Λεβάντα και Λευκό. Το βάρος είναι χαρακτηριστικό της φυλής και τα βάρη της έκθεσης κυμαίνονται από 3 έως 4 λίβρες. 

Α-Ω Ένας Έλληνας φέρει την σημαία του έως τον θάνατο. Αφανής ΗΡΩΑΣ ο Κωνσταντίνος Κουκίδης

Λίγη άγνωστη Ιστορία!
Όταν μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα, 27 Απριλίου 1941, η πρώτη τους δουλειά ήταν να στείλουν ένα...
απόσπασμα υπό τον λοχαγό Γιάκομπι και τον υπολοχαγό Έλσνιτς για να κατεβάσει τη Γαλανόλευκη από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης και να υψώσει τη σβάστικα.
Δεξιά ο Παρθενώνας, αριστερά οι Καρυάτιδες. Από την ελιά τής Αθηνάς οι Γερμανοί αντικρίζουν στο ακραίο σημείο τού βράχου τής Ακρόπολης πού δεσπόζει τής πόλης, την γαλανόλευκη σημαία
πού θ' αντικατασταθεί από τον αγκυλωτό σταυρό.
Η εθνική Σημαία με το μεγάλο σταυρό στην μέση λάμπει και τα χρώματά της τονίζουν και τονίζονται από τον Παρθενώνα που στέκει αγέρωχος και όμορφος όπως πάντα.
Εκεί στην θέση Καλλιθέα, στο ανατολικό σημείο του Ιερού Βράχου ο επικεφαλής του αποσπάσματος ζήτησε από τον εύζωνο που φρουρούσε τη σημαία μας να την κατεβάσει και να την παραδώσει.
Ο απλός αυτός φαντάρος, όταν στις 8:45 το πρωί έφθασαν μπροστά του οι κατακτητές της χώρας μας
και με το δάκτυλο στην σκανδάλη των πολυβόλων
τους, τον διέταξαν να κατεβάσει το Εθνικό μας σύμβολο, δεν έδειξε κανένα συναίσθημα. Δεν πρόδωσε την τρικυμία της ψυχής του. Ψυχρός, άτεγκτος και αποφασισμένος.. απλά αρνήθηκε! Οι ώρες της περισυλλογής, που μόνος του είχε περάσει δίπλα στην σημαία, τον είχαν οδηγήσει στη μεγάλη απόφαση.
"ΟΧΙ"!

Α-Ω Ετσι ζούσαν οι παπούδες μας πριν 40 έτη και έτσι μεγαλώσαν οι γονείς μας μέχρι και την περίοδο του 1975

 
Τα χρόνια πέρασαν και ίσως λίγοι γνώρισαν ή θυμούνται τον οικιακό εξοπλισμό του (όχι και τόσο μακρυνού) παρελθόντος. Πάντως καλό είναι να γνωρίζουμε πώς ζούσαν οι παλιότερες γενιές και να είμαστε και λίγο ευχαριστημένοι που έχουμε, τουλάχιστον, τις στοιχειώδεις ανέσεις.

Βέβαια ας θυμόμαστε ότι σε πολλά μέρη του κόσμου δεν έχουν ούτε αυτά που βλέπετε στις φωτογραφίες…
Βρυσούλα

Εγκατάσταση παροχής…τρεχούμενου νερού. Πλύσιμο πιάτων, χεριών, προσώπου, κλπ. με τη βρυσούλα γινόταν, που όμως χρειαζόταν συνεχώς να γεμίζει από τη στάμνα ή άλλο σκεύος.
Σκάφη

Το “πλυντήριο” της γιαγιάς. Ξύλινη ή από λαμαρίνα. Μέσα, διάφορα βοηθητικά εργαλεία. Μπουγάδα με το χέρι και πράσινο ή άσπρο σαπούνι (δεν υπήρχαν άλλα απορρυπαντικά).
Από τις σκληρότερες δουλειές της νοικοκυράς που δεν είχε “δούλες” (έτσι έλεγαν τις οικιακές βοηθούς) ούτε “παραδουλεύτρες”. Συχνά η σκάφη χρησίμευε και ως μπανιέρα, μιά και τα περισσότερα σπίτια δεν διέθεταν τις σημερινές λουτρικές εγκαταστάσεις και το μπάνιο δεν ήταν και καθημερινή συνήθεια. Κάθε Σάββατο και αν…
Το βαποράκι

Σίδερο με κάρβουνα. Πριν αποκτήσουν σύνδεση με το ηλεκτρικό δίκτυο (πολλές περιοχές συνδέθηκαν τη δεκαετία του 1970) δεν είχαν άλλο τρόπο να σιδερώνουν τα ρούχα οι νοικοκυρές, από το βαποράκι. Τα ξυλοκάρβουνα “χώνευαν” στο εσωτερικό του σκεύους και θέρμαιναν την πλάκα.
Το φανάρι

Ο πρόγονος του ψυγείου πάγου, το φανάρι έμοιαζε με το φανάρι που χρησιμοποιούσαν στα καΐκια, και όχι μόνο. Οι σίτες εμπόδιζαν τα έντομα να πλησιάσουν τα φαγητά και ο διερχόμενος αέρας δημιουργούσε κάπως καλύτερες συνθήκες διατήρησης, από τον στάσιμο αέρα του ντουλαπιού. Ο χρόνος διατήρησης δεν πρέπει να ξεπερνούσε τις μερικές ώρες, άντε ένα 24ωρο!
Ψυγείο πάγου

Το ψυγείο πάγου ήταν η επανάσταση! Παγοποιεία υπήρχαν πολλά (λίγα υπάρχουν ακόμη, αλλά για άλλους σκοπούς) σε όλη τη χώρα. Οι διανομείς γύριζαν με ένα φορτηγάκι ή καροτσάκι που έσπρωχναν με τα χέρια και άφηναν συνήθως ένα τέταρτο της κολώνας (τόσο χωρούσε). Το νερό έβγαινε παγωμένο από το ντεποζιτάκι που υπήρχε στο εσωτερικό τους, αλλά η θερμοκρασία στο θάλαμο δεν πρέπει να ήταν χαμηλότερη από 10-12 βαθμούς C, στη καλύτερη περίπτωση.
Αιγινήτικο κανάτι

Εναλλακτικός τρόπος ψύξης του νερού. Πριν ακόμη την εμφάνιση του ψυγείου πάγου (αλλά και μετά) ήταν σε χρήση το Αιγινήτικο κανάτι, για να δίνει δροσερό νερό. Η μέθοδος βασίζεται στην αρχή της φυσικής, ότι όταν ένα υγρό εξατμίζεται, απορροφά θερμότητα.
Τα κανάτια ήταν από πορώδες υλικό (πηλό) που επέτρεπε μια μικρή ποσότητα νερού να βγαίνει στην εξωτερική επιφάνεια του κανατιού. Ετσι, το κανάτι “ίδρωνε” και το τοποθετούσαν σε σημεία με ρεύμα αέρα (συνήθως στα πρεβάζια των παραθύρων). Ο αέρας προκαλούσε εξάτμιση και η εξάτμιση έριχνε τη θερμοκρασία στο εσωτερικό του και το νερό απλώς δρόσιζε κάπως, ώστε να πίνεται.
Λάμπα πετρελαίου

Οπου δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα, υπήρχαν οι λάμπες πετρελαίου. Σε μερικές ταβέρνες χρησιμοποιούσαν και λάμπες “Λουξ” που λειτουργούσαν με υγραέριο και έβγαζαν ένα πολύ λαμπρό φως (σήμερα τις χρησιμοποιούν στις ψαρόβαρκες γρι-γρι για να προσελκύουν τα ψάρια). Η λάμπα είχε το φυτίλι, του οποίου η μία άκρη ήταν βυθισμένη στο πετρέλαιο που βρισκόταν μέσα στο δοχείο.
Σηκώνοντας το φυτίλι με το χειρισμό μιάς ροδέλλας δυνάμωνε η ένταση του φωτός, αλλά υπήρχε ο κίνδυνος να σπάσει το γυαλί από τη υψηλή θερμοκρασία. Πολλοί διαπρεπείς επιστήμονες των περασμένων γενιών διάβαζαν στο φως του πετρελαίου ή του κεριού, που τότε δεν ήταν αξεσουάρ πολυτελών εστιατορίων, αλλά αναγκαίο για το φωτισμό, είδος.
Γκαζιέρες και καμινέτα

Το μαγείρεμα γινόταν με γκαζιέρες που έκαιγαν πετρέλαιο ή βενζίνη (σπανιότερα). Ηταν πολύπλοκα εργαλεία που οι νοικοκυρές ήταν απόλυτα εξοικειωμένες μαζί τους. Τρομπάριζαν αέρα μέσα στο δοχείο του καυσίμου, ώστε αυτό να ανεβαίνει στον καυστήρα. Συχνά βούλωναν και υπήρχαν ειδικά βελονάκια για το ξεβούλωμά τους.
Υπήρχαν και οι φουφούδες, μιά κατασκευή παρόμοια με το μαγκάλι, αλλά με σχάρα, για να τοποθετείται η κατσαρόλα. Ο καφές ή τα αφεψήματα ψήνονταν στα καμινέτα που έκαιγαν μπλε οινόπνευμα. Το γκαζάκι δεν υπήρχε τότε και μόνο τα σχετικά πλούσια νοικοκυριά είχαν σύνδεση με το φωταέριο. Πολυτέλεια ήταν και οι στόφες, οι κουζίνες με ξύλα που διέθεταν και φούρνο. Τα φουρνιστά τα έστελναν στο γειτονικό φούρνο που δούλευε σε φοβερούς ρυθμούς τις Κυριακές, που ο κόσμος έτρωγε κρέας ψητό, με μακαρόνια, κριθαράκι ή πατάτες.
Μαγκάλι

Η θέρμανση του φτωχού…Μη φανταστείτε πως το μέσο σπίτι διέθετε κεντρική θέρμανση. Βέβαια και στα σημερινά που τη διαθέτουν, διακοσμητική είναι, αφού το πετρέλαιο έχει γίνει χρυσάφι! Πάντως η θέρμανση με μαγκάλι ήταν φτηνή, αλλά χωρίς μεγάλη εμβέλεια. Στη μέση του δωματίου έμπαινε το μαγκάλι με τα ξυλοκάρβουνα για αρχή και τον “πυρήνα” (μιά σκόνη από τα κουκούτσια της ελιάς). Δημιουργούσε χόβολη μέσα στην οποία έψηναν καφέ και επάνω από το μαγκάλι έψηναν κανά κοψίδι ή φέτες ψωμί.
Συχνά τα “αχώνευτα” ξυλοκάρβουνα καίγονταν ελλιπώς, με αποτέλεσμα την έκλυση CO (μονοξειδίου του άνθρακα) που σκότωνε ολόκληρες οικογένειες! Βέβαια υπήρχαν και οι ξυλόσομπες, οι σόμπες με κάρβουνα, καθώς και οι σόμπες πετρελαίου, αργότερα αυτές. Κεντρική θέρμανση διέθεταν τα πλουσιόσπιτα, αλλά καύσιμη ύλη ήταν το ξύλο ή το κάρβουνο και κάποιος (συνήθως το υπηρετικό προσωπικό) έπρεπε να κατεβαίνει κάθε τόσο στο υπόγειο, να τροφοδοτεί τη φωτιά.

 

πηγη http://tender.gr/etsi-itan-nikokyrio-tou-spitiou-stin-ellada-ta-chronia-ta-palia/

Α-Ω ΠΑΛΙΟ ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

 

Μια παρέα από το Ωραιόκαστρο στο λόφο ΠΑΝΟΡΑΜΑΤΟΣ  τη δεκαετία 1950

Μια παρέα από το Ωραιόκαστρο στο λόφο του ΣΙΒΡΗ Ωραιοκάστρου πήγαν για διασκέδαση  τη δεκαετία 1950

 ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ: "ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ" Της δεκαετίας του 1940 (Καρασαβίδης Δημήτρης, Παναγιωτίδης Ιωάννης)

 

Μικρά γλεντάκια με κέφι και τραγούδι στην Ευκαρπία, πηγαίναν εκεί κάποιοι νέοι να γνωρίσουν καμιά Ευκαρπιώτισσα σε πάρτυ. (από αριστερά διακρίνεται ο ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ ΑΝΕΣΤΗΣ, με το ακορντεόν ο ΚΑΡΑΣΑΒΙΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ, ο ΜΙΣΑΗΛΙΔΗΣ ΚΛΕΟΒΟΥΛΟΣ)

Α-Ω Η φούσκα της AIRBNB στα νοίκια το 2018 στη Θεσσαλονίκη

ΜΙΣΘΩΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗ ΜΕΡΑ, πόσο αξίζει να ασχοληθεί κανείς.

Επειδή πολλά ακούγονται για τα νοίκια και τις μισθώσεις της Airbnb, κάναμε μια συγκεκριμένη προσπάθεια να μισθώσουμε ένα ακίνητο μέσω αυτής της πλατφόρμας που υποτίθεται σας φέρνει λεφτά. Πήραμε μια γκαρσονιέρα που μισθωνόταν προ κρίσης 300ευρω και σήμερα 250ευρω μηνιαίως επιπλωμένη φουλ. Βάλαμε την γκαρσονιέρα στην πλατφορμα. Είπαμε να μισθώνεται για 3ήμερα ή Σ/Κ για να αξίζει τον κόπο να καθαρίζει κάποιος και να πηγαινοέρχεται να την συντηρεί.
Την ξεκινήσαμε με 25ευρω τη μέρα με ελάχιστη διαμονή τις 2 διανυκτερεύσεις.

Επί 3 (τρεις )μήνες που διαφημιζόταν στην πλατφόρμα δεν είχαμε ούτε μια κρούση για μίσθωση.
Ετσι αναρωτιέμαι γιατί κάποιος να μπει σε αυτή την ιστορία όταν παίρνει 250ευρω και χωρίς κούραση ξέγνοιαστα. Τότε η πλατφόρμα μας προτείναν να δώσουμε το σπίτι με 15ευρω/μέρα διότι είμαστε πολύ ακριβοί και δεν προχωρά η μίσθωση, δηλαδή και να τρέχουμε σαν τρελλοί να καθαρίζουμε ότι αφήνει ο καθένας, να μας κάνουν ζημιές, να μας κλέβουν... και ότι επακολουθείτε. Και ας υποθέσουμε ότι θα μισθωθεί το σπίτι για 4 weekend με 45ευρω το τριήμερο τι θα μείνει στο τέλος; Και θα πρέπει να αναλάβεις να πληρώσεις λογαριασμούς ΔΕΗ, θέρμανσης, ΕΥΑΘ.
Μήπως ψάχνουν για δούλους?

Καταλήξαμε λοιπόν στο συμπέρασμα ότι είναι φούσκα η πλατφόρμα για αυτό όπου ακούτε πολλά κεράσια να κρατάτε μικρό καλάθι.

Γράφει η Σοφία Κυριακίδου

Α-Ω Γιατί να τρώμε μπακαλιάρο την 25η Μαρτίου στην Ελληνική επικράτεια.

 Το έθιμο καλεί στο οικογενειακό τραπέζι την 25η Μαρτίου να προσφέρεται μπακαλιάρος, συνοδεία σκορδαλιάς. 

Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι η παλαιότερη και πιο αυστηρή χρονική περίοδος νηστείας για την ορθόδοξη εκκλησία. Στην έναρξη της καθιέρωσης της, περί τον 4ο αιώνα μ.Χ., προβλεπόταν μάλιστα κατά τα μοναχικά πρότυπα ξηροφαγία, με τους πιστούς να τρώνε μόνο μια φορά την ημέρα κι αυτή μετά τις 3 το μεσημέρι.
Μέσα στην περίοδο της Τεσσαρακοστής η νηστεία καταλύεται, διαφοροποιείται δηλαδή, τρεις φορές, δίνοντας μια ευκαιρία στους πιστούς για ενδυνάμωση μιας και η νηστεία αυτή είναι η πιο αυστηρή.
Η πρώτη από αυτές τις εξαιρέσεις είναι ανήμερα της εορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, όπως έχει καθιερωθεί η 25η Μαρτίου. Πρόκειται για μια χαρμόσυνη εορτή μέσα στην περίοδο του πένθους της Σαρακοστής και επειδή είναι θεομητορική εορτή, αφιερωμένη στην Παναγία και ως εκ τούτου ιδιαίτερα σημαντική, καταλύονται το ψάρι, το έλαιο και ο οίνος.
Όσον αφορά τη δεύτερη ημέρα διαφοροποίησης της νηστείας, αυτή είναι η Κυριακή των Βαΐων, η οποία είναι Δεσποτική εορτή, αφιερωμένη δηλαδή στον επίγειο βίο του Ιησού, οπότε οι πιστοί καταναλώνουν και πάλι ψάρι, λάδι και κρασί.

Στις 25 Μαρτίου που γιορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και την Κυριακή των Βαΐων. Η επιλογή του παστού μπακαλιάρου έγινε γιατί όσοι ζούσαν κοντά στη θάλασσα μπορούσαν να τρώνε φρέσκα ψάρια, αλλά όσοι ζούσαν σε απομακρυσμένα χωριά είχαν πρόβλημα γιατί δεν υπήρχαν ψυγεία.

Το έθιμο του μπακαλιάρου

Παραδοσιακό έδεσμα της ημέρας του Ευαγγελισμού, η οποία έχει πια διττή σημασία για τον Ελληνισμό, καθώς συμπίπτει από το 1838 με τον εορτασμό της Επανάστασης του 1821, είναι ο μπακαλιάρος και μάλιστα συνοδεία της γνωστής σκορδαλιάς.
Η εξήγηση για τη γευστική αυτή συνήθεια είναι αρκετά απλή κι έχει να κάνει κυρίως με την αδυναμία των κατοίκων της ενδοχώρας να προμηθεύονται άμεσα και οικονομικά φρέσκο ψάρι. Παρά το ότι ο μπακαλιάρος δεν είναι ένα «ελληνικό» ψάρι, καθώς απαντάται κυρίως στις ακτές του βορειοανατολικού Ατλαντικού, το γεγονός ότι γίνεται παστός τον καθιστά ένα τρόφιμο φθηνό κι εύκολο στη συντήρηση.
Ο μπακαλιάρος έφτασε στο ελληνικό τραπέζι περί τον 15ο αιώνα και καθιερώθηκε άμεσα ως το εθνικό φαγητό της 25ης Μαρτίου, καθώς με εξαίρεση τα νησιά μας, το φρέσκο ψάρι αποτελούσε πολυτέλεια για τους φτωχούς κατοίκους της ηπειρωτικής Ελλάδας. Έτσι, ο παστός μπακαλιάρος, που δεν χρειαζόταν ιδιαίτερη συντήρηση, αποτέλεσε την εύκολη και φθηνή συνάμα λύση, έθιμο που κρατά μέχρι τις μέρες μας.

Κι εμείς είμαστε γνήσιοι Ελληνες, και είμαστε επίσης και γνήσιοι Μακεδόνες και κρατάμε τα έθιμα για να τα περάσουμε αυτούσια στην επόμενη γενιά, να μην μπερδευτούν με άλλα έθιμα ξένα. Ετσι όπως μας τα μετέφεραν οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας, έτσι θα τα συνεχίσουμε

 

Γράφει η Σοφία Κυριακίδου