Α-Ω Αυτάρκεια Κάστανα απίθανο γλυκό του κουταλιού

1 1/2 κιλό κάστανα
1 1/2 κιλό ζάχαρη
λίγο αλάτι
λίγες σταγόνες εσάνς βανίλιας
4 ποτήρια του νερού νερό
1 κουταλιά της σούπας χυμό λεμονιού 
  
Καθαρίζουμε τα κάστανα από την εξωτερική φλούδα και τα βράζουμε σε νερό με λίγο αλάτι (προσοχή να μην λιώσουν). 
Αφαιρούμε και την εσωτερική φλούδα. 
Σε μια κατσαρόλα ρίχνετε τη ζάχαρη και το νερό και τα βράζετε σε μέτριο σιρόπι. Αφήνετε το σιρόπι να κρυώσει και βάζετε τα κάστανα να ρουφήξουν το σιρόπι για 10 ώρες περίπου. Έπειτα βράζετε πάλι για 5 λεπτά και αφήνετε να κρυώσουν. Αφαιρείτε τα κάστανα από το σιρόπι και το ξαναβράζετε ενώ προσθέτετε το χυμό λεμονιού, την εσάνς βανίλιας και τη γλυκόζη. Βράζετε μέχρι να δέσει. Ξαναρίχνετε τα κάστανα στο σιρόπι και αφήνετε 3 ώρες να τραβήξουν. 
Τοποθετούμε το γλυκό σε αποστειρωμένα βάζα, τα κλείνετε καλά και τα γυρίζετε ανάποδα μέχρι να κρυώσουν εντελώς. Τα γυρίζετε ξανά και τα φυλάτε σε σκιερό και δροσερό μέρος για το χειμώνα

Α-Ω ΜΕΝΩ ΕΛΛΑΔΑ. Ένας ακόμη νέος αποφάσισε να στραφεί στην αποκέντρωση παρά να φύγει Μετανάστης στο Εξωτερικό.Παραθέτει τους λόγους που πρέπει να μείνετε εδώ Ελλάδα

Όλες αυτές τις μέρες που εγκατασταθήκαμε στην επαρχία (Κυπαρισσία) βλέπω γύρω μου πολλά θέματα που θα ήθελα να σας πω...εκατοντάδες τοπία που θα ήθελα να σας δείξω...δεκάδες ανθρώπους που θα ήθελα να σας γνωρίσω...γυρνάνε στο μυαλό μου χιλιάδες σκέψεις που θα ήθελα να σας πω για το πως τελικά καταφέραμε να αποδράσουμε από την πόλη-φυλακή, ποιους τρόπους δουλέψαμε επί μήνες, πως επιλέξαμε την ίδια την Κυπαρισσία μετά από τα ταξίδια μας σε όλη την Ελλάδα (και μη πει κανείς <<γιατί, μόνο στην Κυπαρισσία είδατε προοπτικές; τα άλλα μέρη δεν είναι ωραία;>>...όλη η επαρχιακή Ελλάδα είναι πανέμορφη, πλούσια σε νερά, ποτάμια, γόνιμα εδάφη, τέλειο κλίμα, καλούς ανθρώπους κλπ...το θέμα είναι τι ταιριάζει στα θέλω σας και τι στο εγώ σας!!)...

Μακάρι να μπορούσα να σας γράψω αναλυτικά πως τα καταφέραμε ως εδώ, έτσι θα έφτανε και στον τελικό του σκοπό το <<μένω Ελλάδα!>>...αλλά είναι τόσα πολλά...όταν πρωτοξεκινήσαμε και δημιουργήσαμε το <<μένω Ελλάδα!>> σκοπός μας ήταν να δείξουμε τον δρόμο σε πολλούς πως θα αποδράσουν από την Αθήνα και θα πάνε επαρχία να ζήσουν μόνιμα, σαν άνθρωποι πια και όχι σαν φυλακισμένοι...πως θα σπάσουν τα δεσμά τους από την πόλη, δεσμά που έχουν δημιουργήσει οι <<ανώτεροι>> για να μη φύγεις από το μαντρί τους! ένα μαντρί που εκεί μπορούν να σε ελέγχουν, μπορούν (και υποχρεώνουν) να αγοράζεις τα δικά τους τρόφιμα, να πληρώνεις το δικό τους φως, να πληρώνεις το δικό τους ακόμα νερό (!!! μα δεν είναι φρικτό; να πληρώνουμε το νερό που δωρεάν και απλόχερα μας χάρισε ο Θεός; δεν είναι παρανοϊκό; επίσης, δεν είναι παρανοϊκό να πληρώνεις το φαΐ σου διότι δεν έχεις χρόνο να το παράγεις επειδή...δουλεύεις για να τους πληρώνεις για να σου δίνουν φαΐ; παράνοια;;;; δεν έχουμε χρόνο να παράγουμε να φάμε διότι δουλεύουμε για να πληρώνουμε για...να φάμε!!!!)!....

                                                                            

Ευτυχώς στην πορεία αυτής εδώ της ομάδας είδαμε ότι κάποια μέλη κατάφεραν να αποδράσουν από την Αθήνα (έχουμε συχνή επικοινωνία μαζί τους, είμαστε δεμένοι) και εγκαταστάθηκαν μόνιμα στην επαρχία! ναι, ίδρωσαν για να το καταφέρουν, ναι περάσανε και τα όρια τους πολλές φορές, ναι βρήκαν μονοπάτι που δεν ήταν στρωμένο με ροδοπέταλα...μέχρι που τελείωσε το ταξίδι της φυγής τους...και τότε είδαν και ροδοπέταλα παντού, και ανθρώπους αληθινούς, και καθαρό αέρα και δημιούργησαν την δικιά τους τροφή (ας το πούμε το δικό τους μίνι Μάρκετ!! με ζωάκια, με πουλερικά με φυτά, λαχανικά κλπ...) και έχουν τώρα πια την τύχη να βλέπουν τα παιδιά τους να τρέχουν ελεύθερα στις πλατείες του χωριού, να πηγαίνουν κάθε μέρα για μπάνια (αφού δίπλα είναι η θάλασσα αλλά και το βουνό!) ...αυτό είναι η πραγματική ζωή..η ζωή στις πόλεις είναι μια κακή συνήθεια που μας έχουν επιβάλλει από μικρά...είναι όπως το....τσιγάρο! 

Α-Ω Ο ελληνικός Πάπυρος του Δερβενίου, του δήμου Ωραιοκάστρου, στον κατάλογο της Unesco «Μνήμη του Κόσμου»

 
Πρόκειται για τον μοναδικό αναγνώσιμο πάπυρο που έχει διασωθεί στον ελλαδικό χώρο και το αρχαιότερο αναγνώσιμο χειρόγραφο της Ευρώπης.
Την πρώτη ελληνική εγγραφή στον Διεθνή Κατάλογο του Προγράμματος της Unesco «Μνήμη του Κόσμου» (Memory of the World)αποτελεί εδώ και λίγες μέρες ένα από τα πολυτιμότερα εκθέματα του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης , ο πάπυρος του Δερβενίου.
Την ένταξη αποφάσισε η Διεθνής Συμβουλευτική Επιτροπή του Προγράμματος, που συνεδρίασε στο Αμπού Ντάμπι των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων από τις 4 έως τις 6 Οκτωβρίου.
Το Πρόγραμμα της Unesco «Μνήμη του Κόσμου» θέτει ως βασικό στόχο τη διαφύλαξη, έναντι της φθοράς και της λήθης, και την ανάδειξη, μέσω της συντήρησης και της διασφάλισης πλήρους προσβασιμότητας, της τεκμηριωμένης κληρονομιάς της ανθρωπότητας (δηλαδή των χειρογράφων, εικονογραφήσεων, αρχείων, ντοκουμέντων, ταινιών κλπ.).
Ο πάπυρος του Δερβενίου, ο μοναδικός αναγνώσιμος πάπυρος που διασώθηκε στον ελλαδικό χώρο, κατέχει ξεχωριστή θέση στην παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά γιατί αποτελεί το αρχαιότερο αναγνώσιμο χειρόγραφο της Ευρώπης.
Ο κατακερματισμένος κύλινδρος παπύρου ήρθε στο φως το 1962 στο Δερβένι Θεσσαλονίκης, ανάμεσα στα υπολείμματα της νεκρικής πυράς ενός πλούσια κτερισμένου τάφου των ύστερων κλασικών χρόνων (4ος αι. π.Χ). Η διάσωσή του οφείλεται στο γεγονός της ημιτελούς καύσης του, γιατί το κλίμα της Ελλάδος δεν ευνοεί τη διατήρηση παπύρων.
Το σωζόμενο τμήμα του παπύρου αποτελεί το επάνω μέρος του κυλίνδρου, δηλαδή του βιβλίου που προέκυπτε από τη συνένωση πολλών φύλλων παπύρου. Από τα διακόσια εξήντα έξι (266) σωζόμενα σπαράγματα του παπύρου μπόρεσε να ανασυσταθεί μέρος του κειμένου. Η γραφή του παπύρου χρονολογείται ανάμεσα στο 340 και στο 320 π.Χ., το βιβλίο όμως το οποίο αντιγράφεται σε αυτόν είναι πολύ παλαιότερο (χρονολογείται περίπου στο 420-410 π.Χ.).
Σύμφωνα με τους μελετητές το κείμενο, που κινείται στα όρια μεταξύ θεολογίας και φιλοσοφίας, ανήκει στην ορφική γραμματεία: ο συγγραφέας υπομνηματίζει λεξιλογικά και ερμηνεύει αλληγορικά ένα παλαιότερο ορφικό ποίημα με κοσμογονικό και θεογονικό περιεχόμενο. Στο πρώτο μέρος του κειμένου γίνεται μια περιγραφή των λατρευτικών πρακτικών που σχετίζονται με τη μεταθανάτια τύχη των ψυχών, ενώ στο δεύτερο μέρος υπάρχει ένας ορφικός ύμνος που συνόδευε τις τελετουργίες των μυστών, για τους οποίους προορίζει ο συγγραφέας το βιβλίο του, που πρέπει να ήταν και ο ίδιος μάντης, χρησμολόγος.
Ο συγγραφέας του βιβλίου ήταν πιθανότατα ο Ευθύφρων από τα Πρόσπαλτα (κοντά στα σημερινά Καλύβια) της Αττικής. Ο πάπυρος από τη στιγμή της εύρεσής του συγκέντρωσε το παγκόσμιο ενδιαφέρον και αποτέλεσε αντικείμενο πλήθους μελετών από ειδικούς.  Ο πάπυρος, το μοναδικό αυτό δείγμα της θεολογικής και φιλοσοφικής γραμματείας των αρχαίων Ελλήνων, εκτίθεται σήμερα στο σύνολό του στη μόνιμη έκθεση του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης «Ο Χρυσός των Μακεδόνων».
Η πρόσφατη ένταξη του στον Διεθνή Κατάλογο της Unesco αποτελεί σημαντική επιτυχία του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης, που είναι βέβαιο ότι θα συμβάλει αποφασιστικά στην περαιτέρω ανάδειξη, διαφύλαξη και προβολή της υλικής και άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της Ελλάδας.
newsbeast.gr

Α-Ω Το αμπέλι.Πότε κλαδεύω, πότε φυτεύω, πως καλλιεργώ στο σπίτι

 
Το χειμωνιάτικο κλάδεμα γίνεται από το Δεκέμβριο μέχρι το Φεβρουάριο, αλλά ο πιο κατάλληλος μήνας είναι ο Ιανουάριος.
Κόβονται όλα τα κλαδιά και αφήνονται 3-4 κληματόβεργες που φέρουν μάτια

 Πότε θειαφίζουμε το αμπέλι μας
 Πρώτα στάδια,είναι τα στάδια που οι κληματίδες έχουν κλαδευτεί,αλλά τα μάτια δεν έχουν φουσκώσει.Στα στάδια αυτά ψέκασε τις κλαδεμένες κληματίδες,όλο τον κορμό και το χώμα μέχρι μια πιθαμή περίπου γύρω από τη ρίζα για να σ κ ο τ ώ σ ε ι ς την κάμπια αγρότιδα που τρώει τα μάτια και τυφλώνει το κλήμα.
Άν θέλεις να αποφύγεις το ράντισμα,μπορείς να χρησιμοποιήσεις πίτουρα δηλητηριασμένα με θειοντάν 50% σε αναλογία 100 γραμ. για ένα κιλό νερό.Επειδή η κάμπια αυτή κρύβεται την ημέρα στο χώμα και την νύχτα ανεβαίνει στο κλήμα και κάνει τη ζημιά,ρίχνεις κατά το ηλιοβασίλεμα ένα απλόχερο από τα δηλητηριασμένα πίτουρα γύρω στη ρίζα κάθε κλήματος.

Το δεύτερο στάδιο,όταν φανούν τα νεαρά σταφυλάκια και οι βλαστοί έχουν αποκτήσει γύρω στους 10 πόντους μήκος.Στο στάδιο αυτό γίνεται το πρώτο χέρι ψεκασμού με Οξυχλωριούχο χαλκό,Αντρακόλ σύμφωνα πάντα με τις οδηγίες που αναγράφονται στις ετικέτες.Ο ψεκασμός αυτός γίνεται για τον π ε ρ ο ν ό σ π ο ρ ο.

Το τρίτο στάδιο είναι κι αυτό επικίνδυνο για τον περονόσπορο.Είναι το στάδιο προ της ανθίσεως(στο μούρο).Πρέπει να ψεκάσεις με τα ίδια,όπως παραπάνω φάρμακα και στις ίδιες αναλογίες.
Μπορείς να προσθέσεις και μια κουταλιά της σούπας δηλητήριο στο στάδιο αυτό για να πιάσεις και την ευδεμίδα.

Τέταρτο είναι το στάδιο αμέσως μετά το δέσιμο των ρωγών.Επικίνδυνο κι αυτό για τον περονόσπορο.Ψέκασε με τα ίδια φάρμακα,όπως παραπάνω.Σημείωσε λοιπόν,ότι τα βλαστικά αυτά στάδια,δηλαδή ,δεύτερο,τρίτο και τέταρτο είναι τα πλέον επικίνδυνα για τον περονόσπορο.,γι'αυτό και οι τρεις ψεκασμοί των τριών αυτών σταδίων,λέγονται ψεκασμοί ασφαλείας.Βέβαια δε χρειάζεται καν συζήτηση,ότι αν τυχόν βρέξει και αμέσως
μετά τη βροχή πιάσει ζέστη,θα πρέπει οπωσδήποτε να γίνει άλλος ψεκασμός,γιατί ένας
τέτοιος καιρός (βροχή - ζέστη) είναι <<πυρ έξ ουρανού>>,δηλαδή σκέτος περονόσποπος
για τα αμπέλια,αλλά και για όλα τα κηπευτικά.Αυτά για τον περονόσπορο.

Όταν το αμπέλι είναι πάνω στην άνθιση κινδυνεύει από θειαφαρρώστια.Είναι οπωσδήποτε ανάγκη να γίνει θειάφισμα.Το θειάφι πρέπει να πέσει σε λεπτό στρώμα (άχνη) πάνω στα ανθισμένα σταφυλάκια και σ'όλη την κληματίδα.Στο θειάφι μπορούμε να ανακατέψουμε σκόνη ΣΕΒΙΝ για να σκοτώσουμε την ευδεμίδα που κάνει μεγάλη ζημιά κατά την άνθιση.

Το τελευταίο στάδιο είναι το γυάλισμα των ρωγών και η έναρξη της ωρίμανσης.Στο
στάδιο αυτό γίνεται ζημιά στα σταφύλια από τρεις αιτίες:
1)Την θειαφαρρώστια,το γνωστό
σε όλους στάχτωμα των σταφυλιών.
2)Την Β ο τ ρ ύ τ ι δ α ,δηλαδή τη σαπίλα (απ' αυτήν παθαίνουν νίλα οι κρεβατίνες των σπιτιών κυρίως,αλλά και τα αμπέλια) και
3)Την Ε υ δ ε μ ί δ α,δηλαδή τη μικρή κάμπια που τρυπάει τις ρώγες ,με αποτέλεσμα να
προσβάλει ευκολότερα και σε έντονο βαθμό η βοτρύτιδα,η γνωστή σαπίλα.
Στο επικίνδυνο,λοιπόν,αυτό στάδιο που και αν γλίτωσες τα σταφύλια σου από τον περονόσπορο και την θειαφαρρώστια, τα χάνεις πάνω στο έτοιμο από τη σαπίλα.Θα πρέπει να το πάρεις απόφαση, ότι θα κάνεις σωστή δουλειά,δηλαδή θα ψεκάζεις
επιμελημένα 2,3 και 4 ακόμη χέρια από το στάδιο μόλις γίνουν οι ρώγες σαν χονδρός αρακάς,μέχρι την ωρίμανση των σταφυλιών.
Π Ρ Ο Σ Ο Χ Η , τα φάρμακα που θα χρησιμοποιήσεις όταν είσαι κοντά στην ωρίμανση των σταφυλιών, να έχουν μικρή υπολειμματική δράση (ολιγοήμερη).Γι' αυτό θα συμβουλεύεσαι αρμόδιο γεωπόνο.


ΓΙΑ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ τα λιγότερα ραντίσματα που μπορείτε να κάνετε είναι

Τα ραντίσματα που έκανα ήταν τα λιγότερα απαραίτητα:
- Λίγο πριν αρχίσουν να φουσκώνουν τα μάτια έως τέλος Φεβρουαρίου με βρέξιμο θειάφι διαλυμένο στο νερό. Αυτό γίνεται για τα αυγά των διάφορων βλαβερών εντόμων όπως των τετράνυχων.
- Όταν οι βλαστοί είχαν μήκος 5-10 εκατοστά με βορδιγάλιο πολτό και θειάφισμα.
- Λίγο πριν την άνθιση, με βορδιγάλιο πολτό σε συνδυασμό με θειάφισμα.
- Όταν η ρόγα έχει μέγεθος μπιζελιού, με βορδιγάλιο πολτό και θειάφισμα.
- Μετά από βροχή μέσα σε 24-48 ώρες, ράντισμα με χαλκό.
- Όταν αρχίζει το γυάλισμα της ρόγας, με κίτρινες παγίδες με το κατάλληλο ελκυστικό. - See more at: http://www.ftiaxno.gr/2008/09/blog-post.html#sthash.t5iu4WVh.dpuf

Ως το τέλος Φλεβάρη θειάφισμα
Λίγο πριν τα μάτια πεταχτούν με βοργιδάλειο πολτό
Όταν η ρόγα γίνει σαν μπιζέλι πάλι θεάφισμα και βοργιδάλειο πολτο
Μετά από βροχή ψέκασμα με χαλκό σε 48 ώρες
Όταν γίνει η ρόγα και αρχίζει να γυαλίζει κίτρινες παγίδες με θειική αμμωνία για να τραβήξουμε τς μύγες

Τα ραντίσματα που έκανα ήταν τα λιγότερα απαραίτητα:
- Λίγο πριν αρχίσουν να φουσκώνουν τα μάτια έως τέλος Φεβρουαρίου με βρέξιμο θειάφι διαλυμένο στο νερό. Αυτό γίνεται για τα αυγά των διάφορων βλαβερών εντόμων όπως των τετράνυχων.
- Όταν οι βλαστοί είχαν μήκος 5-10 εκατοστά με βορδιγάλιο πολτό και θειάφισμα.
- Λίγο πριν την άνθιση, με βορδιγάλιο πολτό σε συνδυασμό με θειάφισμα.
- Όταν η ρόγα έχει μέγεθος μπιζελιού, με βορδιγάλιο πολτό και θειάφισμα.
- Μετά από βροχή μέσα σε 24-48 ώρες, ράντισμα με χαλκό.
- Όταν αρχίζει το γυάλισμα της ρόγας, με κίτρινες παγίδες με το κατάλληλο ελκυστικό. - See more at: http://www.ftiaxno.gr/2008/09/blog-post.html#sthash.t5iu4WVh.dpuf

Αναρτήθηκε από  http://megalilaka.blogspot.gr/

Α-Ω ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ και ΣΤΑΦΥΛΙ. ΣΤΑΦΥΛΑΡΜΙΑ συνταγή. Πως διατηρούσαν τα σταφύλια για το χειμώνα οι παλιές νυκοκοιρές. Κρατάμε και φυλάτουμε τις παραδόσεις

 
Τι ήταν τα ΣΤΑΦΥΛΑΡΜΙΑ
Πως διατηρούσαν οι παλιοί τα σταφύλια για το χειμώνα

Συνταγή ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΙΚΗ
Παίρνουμε τα σταφύλια και τα βάζουμε 2 μέρες σε νερό με ασβέστη να σφίξουν και να μείνουν τραγανά.
Κατόπιν τα ξεπλένουμε καλά και τα βάζουμε σε μια κατσαρόλα κιούπι με μούστο που βράζει.
Τα αφήνουμε μέχρι να πήξει.
Κατόπιν όταν κρυώσει τα βάζουμε σε ένα πήλινο κιούπι που το σφραγίζουμε με γύψο και το ανοίγουμε το χειμώνα και τρώμε.Μπορεί να επέλθει βρασμός μέσα στο κιούπι λόγο θερμοκρασίας δεν πειράζει.

Γράφει η Σοφία Κυριακίδου

Α-Ω ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ μπορείτε να έχετε τα πάντα αρκεί να φροντίσετε να αποθηκεύσετε τους σωστούς μήνες.Η καλή νυκοκοιρά πριν πεινάσει αποθηκεύει.Πως θα ξεκινήσετε να είστε αυτάρκεις

 
Αυτάρκεια για μένα σημαίνει να γεμίσουμε το κελάρι μας με καλούδια, τα οποία μαζεύουμε από τη φύση, από τον κήπο και όχι από το ΜΑΡΚΕΤ.
Εκμεταλλευόμαστε τα φυσικά προϊόντα και έχουμε από όλα τα καλά.
Δεν πρέπει να υπάρχει σπίτι που να μην έχει

-ΜΑΡΜΕΛΑΔΕΣ
-ΓΛΥΚΟ ΤΟΥ ΚΟΥΤΑΛΙΟΥ
-ΞΥΔΙ
-ΑΛΑΤΙ ΧΟΝΤΡΟ
-ΛΕΜΟΝΑΔΕΣ
-ΒΥΣΙΝΑΔΕΣ
-ΕΛΙΕΣ
-ΠΑΣΤΑ ΨΑΡΙΑ
-ΤΟΥΡΣΙΑ
-ΣΑΛΤΕΣ
-ΑΠΟΞΗΡΑΜΕΝΑ ΦΡΟΥΤΑ ΚΑΙ ΛΑΧΑΝΙΚΑ
-ΚΟΜΠΟΣΤΕΣ
-ΠΕΤΙΜΕΖΙ
-ΑΠΟΞΗΡΑΜΕΝΑ ΒΟΤΑΝΑ
-ΤΥΡΙΑ ΣΕ ΛΑΔΙ
-ΠΙΠΕΡΙΕΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ
-ΤΡΑΧΑΝΑ
-ΣΤΑΦΙΔΕΣ
-ΝΤΟΜΑΤΕΣ ΛΙΑΣΤΕΣ
-ΑΛΕΥΡΙ
-ΚΑΛΑΜΠΟΚΙ
-ΜΕΛΙ
-ΛΑΔΙ
-ΞΗΡΟΥΣ ΚΑΡΠΟΥΣ
-ΚΑΒΟΥΡΜΑ
-ΠΑΣΤΟ ΚΡΕΑΣ



Τα υλικά φτηνά, και αν έχετε κήπο σχεδόν τζάμπα και χωρίς φάρμακα.
Αλλά ο κόπος πολύς για την νοικοκυρά σχεδόν όλο το καλοκαίρι εργάζεται πυρετωδώς τον ελεύθερο της χρόνο με όσα περισσεύουν και γεμίζει το κελάρι τους καταψύκτες.
Το κακό είναι ότι μετά ένα μήνα στέρησης για οποιοδήποτε λόγο είναι αυτός, ή καπιταλ κοντρολ λέγεται, ή εξαφάνιση του χρήματος λέγεται, είτε άδειασμα των ΜΑΡΚΕΤ λέγεται, είτε ΕΜΠΑΡΓΚΟ, είτε πόλεμος, ο οργανισμός αρχίζει και αδυνατεί γιατί δεν παίρνει τις βιταμίνες που του χρειάζεται και ο άνθρωπος αρχίζει να παθαίνει αρρώστιες.
Παράδειγμα η θεία μου μου έλεγε ότι από την έλλειψη ζάχαρης πάθαιναν ψώρα και δερματίτιδες επί κατοχής. Την ζάχαρη μπορεί να μην την έχετε σε κρυσταλλική μορφή, μπορεί να μην είναι σε στέβια, την έχετε όμως σε όλες τις μαρμελάδες σας. Σας κρατά ακόμα και αν φάτε 2 κουταλιές τη μέρα.

Και μην φοβόσαστε ότι θα σας λείψουν πράγματα γιατί ότι σας περισσεύει θα το ανταλλάξετε με κάτι που σας λείπει..

Έτσι θα μαζέψετε και όλα τα σύκα από τη συκιά, και όλα τα σταφύλια από την κληματαριά, τα δαμάσκηνα που τόσο υποτιμούσατε και ότι άλλο δεν εκτιμούσατε

Α-Ω Αυτάρκεια φτιάχνω ελιές στο σπίτι.5 συνταγές για να φτιάξετε τι δικές σας χειροποίητες ελιές

Θυμόσαστε όλες εκείνες τις ελληνικές ταινίες με τους γνωστούς ηθοποιούς μας να κολατσίζουν με ελίτσα ψωμάκι ντομάτα και κρεμμύδι.
Μέχρι τώρα τις είχατε για σαλάτα.
Σκεφτείτε να είναι το κυρίως γεύμα σας κάποια στιγμή όταν θα μας λείψει το ελαιόλαδο που τόσο το έχουμε συνηθίσει, η ελιά θα μας δώσει όλες εκείνες τις ουσίες που θα μας λείψουν. Όσοι πάλι νηστεύετε τις εκτιμάτε δεόντως.
Πάμε να κάνουμε ελιές μόνοι μας. Πως θα υπολογίσουμε πόσες ελιές πρέπει να κάνουμε;
Για μια οκογένεια 4 ατόμων θα χρειαστείτε για μια χρονιά 5 κιλά
Θα σας έλεγα να κάνετε όμως 7-8κιλά γιατί δεν έχουμε κάθε χρόνο ελιές. Δεν θα πάθουν τίποτα αν τις έχετε μέσα σε άλμη και βάζα διατηρούνται. 8 κιλά κόστος 25ευρω εάν όμως τις αγοράζατε από έξω 45-50ευρω με σημερινές τιμές.Αν έχετε και δέντρα δικά σας ακόμα καλύτερα.

Ξεκινάμε και διαλέγουμε τις ελιές μας να μην έχουν χτυπήματα και δάκο.
Τις πράσινες χονδροελίες τις στουμπάμε σε ένα μεγάλο γουδί για καλύτερη ευκολία 2-3 μαζί. Αν δεν έχουμε μπορούμε να το κάνουμε με 2 κομμάτια μάρμαρο ή λείες πέτρες.
Τις μαύρες ελιές των καλαμών τις χαράζουμε με ένα μαχαίρι 2-3 φορές.
Στην αγορά υπάρχει και μηχάνημα απλό και φτηνό που τις χαράζει μόνο του 4 φορές.
Έτσι γλιτώνουμε χρόνο.Μην χαράζεται εώς το κουκούτσι αλλά λίγο λιγότερο.
Αν δεν μας βολεύει το χαράκωμα μπορούμε να τις τρυπήσουμε 2-3 φορές με ένα πιρούνι ή οδοντογλυφίδα. Μπορείτε επίσης να μην τις χαράξατε καθόλου αλλά θα αργήσουν περισσότερο να γίνουν.

Εδώ επιλέγουμε τις μαύρες από τις πράσσινες.Τις μαύρες ώριμες τις βάζουμε κατευθείαν στο χοντρό αλάτι. Τις πράσσινες τις βάζουμε σε νερό για ξεπίκρισμα.
Αλλάζουμε κάθε μέρα το νερό. Προσοχή χωρίς καπάκι μην μυρίσουν και σε δροσερό μέρος καλύτερα έξω στο μπαλκόνι.Αν τις προτιμάτε σκληρές και λίγο πικρές σταματάτε την 8η μέρα.Θα δείτε τις ελιές σας σιγά σιγά να μαυρίζουν.
Μέχρι εδώ είναι ίδια η διαδικασία.

Πρακτικά 12-14 μέρες έχουν ξεπικρίσει. Αν τις θέλετε λίγο πικρές 10 μέρες. Αν τις θέλετε εντελώς γλυκιές 18 μέρες.

1)Για ελιές σε άλμη
Η άλμη συνήθως γίνετε με νερό και 7% αλάτι, δηλαδή στο 1 κιλό νερό βάζουμε 70 γραμμάρια αλάτι. Για τις ελιές και ιδίως αν πρόκειται για μεγάλες ποσότητες που θα τις διατηρήσουμε πάνω από ένα χρόνο εκτός ψυγείου ή σε συνθήκες με όχι τόσο σταθερή θερμοκρασία, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε δυνατή άλμη, με περισσότερο αλάτι σε αναλογία από 10%.
Προσοχή πρέπει να αφήσουμε χώρο στο δοχείο για να προσθέσουμε ένα χοντρό δάχτυλο λάδι (ηλιέλαιο ή καλαμποκέλαιο) πάνω από τις ελιές, το οποίο επιπλέει στην επιφάνειά, για να μην έχουν οι ελιές μας επαφή με τον αέρα, ο οποίος αλλοιώνει το προϊόν μας. Αυτές οι ελιές διατηρούνται περισσότερο για μακρυνή αποθήκευση μπορείτε να τις βάλετε σε μπουκάλια. Αρχικά τον 10 μήνα αφήστε τα μπουκάλια ανοιχτά να αναπνέουν ή κάντε μια τρύπα πάνω στα μπουκάλια. Μετά το μήνα κλείστε με νέα καπάκια και σφραγίστε τα πάνε και 4-5 χρόνια. Είναι έτοιμες για φάγωμα μετά 4-5 μήνες.


2)Στις στουμπιστές ελιές αυτές που τις σπάμε με ένα σφυράκι ή μια πέτρα, μπορούμε να προσθέσουμε κομμάτια από λεμόνι, σκόρδο, κλαδάκια από ρίγανη, θυμάρι, δενδρολίβανο, φρέσκους σπόρους μάραθου, κόκκους από πιπέρι αναλόγως τι αρώματα και γεύσεις μας αρέσουν.

 
3)Τις χαρακωτές (καλαμών) συνήθως τις κάνουμε ξιδάτες, προσθέτοντας ξίδι στην ποσότητα που εμείς επιθυμούμε.Μια συνηθισμένη αναλογία είναι 2 μέρη ξίδι και 3 μέρη άλμης.
Τις στραγγίζουμε από το νερό καλά για μισή ώρα περίπου και τις ανακατεύουμε με το αλάτι και το ξύδι σε μια λεκάνη.
Τις αφήνουμε 12 ώρες ανακατεύοντας 6-7 φορές σε αυτό το διάστημα.
Στη συνέχεια τις σουρώνουμε (για να φύγει το ξύδι και το επιπλέον αλάτι) και τις βάζουμε σε βαζάκια με λάδι κατά προτίμηση για να κρατήσουν καιρό αλλά και να είναι πιο νόστιμες και ελκυστικές.
Τα γυάλινα βαζάκι α πριν τα χρησιμοποιήσετε να τα βάλετε για 10 λεπτά σε φούρνο στους 150 βαθμούς κελσίου ώστε να αποστειρωθούν.
Αντέχουν αρκετό χρόνο τουλάχιστον 2 έτη-4 έτη.
Για αρωματικό μπορείτε να βάλετε μέσα στα βαζάκια 2-3 ψιλές φετούλες λεμόνι ή 2 φύλλα δάφνη ή ρίγανη ή θυμάρι .

4)ΘΡΟΥΜΠΕΣ

 Βάλτε σε μια παλιά μαξιλαροθήκη ή τσουβάλι 1-2 κιλά μαύρες ελιές ώριμες όχι πράσινες, λίγες- λίγες, πασπαλίζοντας κάθε στρώση με μπόλικο χοντρό αλάτι.
Από επάνω βάζουμε ένα παλιό πανί και ένα βάρος πχ μια μεγάλη πέτρα βαριά ή μια σακούλα πολύ γερή γεμάτη με νερό και δεμένη καλά.
Το καλάθι η τη μαξιλαροθήκη με τις ελιές και το αλάτι τα βάζουμε μέσα σε ένα ταψί που θα πέσουν τα υγρά που θα βγάλουν οι ελιές . Το ταψί θα πρέπει να το πλένετε κάθε ημέρα διότι αλλιώς θα σαπίσουν οι ελιές ή τις κρεμάμε και έχουμε από κάτω το ταψί.
Βάλτε μια λεκάνη κάτω από το καλάθι, τοποθετήστε το σε δροσερό μέρος, και κουνάτε τις ελιές 1-2 φορές τη μέρα.Να πλένετε τη λεκάνη κάθε μέρα για να μην μαζέψετε μαμούνια και μύγες. Τη δεύτερη ή τρίτη μέρα θα αρχίσουν να βγάζουν σκούρο ζουμί. Συνεχίστε να τις κουνάτε, έτσι που να έρχονται οι πάνω κάτω. Μετά απο 8-12 μέρες, οι ελιές θα έχουν ζαρώσει. Χαράξτε μια-δυό ελιές, και αν η σάρκα τους έχει σκουρήνει μέχρι το κουκούτσι, και δεν είναι πια λευκή, είναι έτοιμες. Αλλιώς συνεχίστε να τις κουνάτε μερικές μέρες ακόμη.
Όταν γίνουν, στραγγίστε τις, απλώστε τις σε χάρτινη πετσέτα και αφήστε τις να στεγνώσουν τελείως, μια νύχτα. Την επομένη μέρα βάλτε λίγες-λίγες σε γαβάθα, περιχύστε με μερικές κουταλιές ελαιόλαδο και πασπαλίστε με θρούμπι, ρίγανη ή ξερό δεντρολίβανο. 
Ανακατώστε, αφήστε τις ελιές να μείνουν 1-2 μέρες σε θερμοκρασία δωματίου, και κατόπιν κλείστε τις σε πλαστικές σακούλες, και διατηρήστε τις στην κατάψυξη. 
Αν τις κρατήσετε στο ψυγείο θα πρέπει να τις αλατίσετε πολύ, αλλιώς μουχλιάζουν γρήγορα.
Βγάλτε κάθε φορά από την κατάψυξη όσες ελιές θέλετε να καταναλώσετε, και αφήστε τις να ξεπαγώσουν μισή ώρα περίπου.
Μπορείτε επίσης να αποθηκεύσετε σε βάζα με λάδι όχι ελαιόλαδο γιατί τις μαλακώνει.


5)ΠΡΑΣΣΙΝΕΣ ΤΟΥΡΣΙ
Τις πλένουμε πολύ καλά  και γεμίζουμε πλαστικά μπουκάλια του νερού φτάνοντας ως 7-8 cm κάτω από το στόμιό τους.
Για κάθε μπουκάλι , διαλύουμε σε μια κούπα νερό 1,5 κουταλιά  αλάτι και μισή κουταλιά ξινό και αδειάζουμε το διάλυμα στο μπουκάλι βάλτε μέσα και λίγη ρίγανη, σέλινο, πιπεριά και φέτες λεμονιού ή φλούδα λεμονιού ή και πορτοκαλιού.
 Συμπληρώνουμε με νερό μέχρι να καλυφθούν οι ελιές και συμπληρώνουμε με 2-3 cm
ελαιόλαδο.
Κλείνουμε τα μπουκάλια την επόμενη μέρα , τα βάζουμε σε σκοτεινό δροσερό μέρος και τα ξεχνάμε για τουλάχιστον 2-3 μήνες ανάλογα το μέγεθος των ελιών.
Το ξινό που προσθέτουμε στις ελιές μας , συμβάλλει στο να μη μαλακώσουν και να μείνουν τραγανές και νόστιμες, στο να διατηρήσουν  ωραίο πράσινο χρώμα  και στο να διατηρηθούν περισσότερο καιρό. 

6) ΣΤΑΦΙΔΙΑΣΜΕΝΕΣ
 
Μαζεύουμε τις ελιές που πρέπει να είναι σταφιδιασμένες. Τις καθαρίζουμε, τις πλένουμε και τις αφήνουμε να στεγνώσουν. Μετά τις βάζουμε σε μια λεκάνη τοποθετώντας τις στρώσεις στρώσεις και βάζοντας σε κάθε στρώση μια χούφτα αλάτι. Τις αφήνουμε περίπου δέκα μέρες στο αλάτι. Μετά φτιάχνουμε σαλαμούρα (νερό με αλάτι). Βάζουμε νερό, διαλύουμε το αλάτι και για να δούμε αν είναι εντάξει η σαλαμούρα βουτάμε μέσα ένα αυγό φρέσκο. Αν είναι εντάξει το αυγό βγαίνει στην επιφάνεια του υγρού. Έπειτα βάζουμε τις ελιές μαζί με τη σαλαμούρα σ’ ένα δοχείο. Πρέπει το υγρό να χώνει τις ελιές. Οι ελιές είναι έτοιμες για κατανάλωση.

7) ΠΙΚΑΝΤΙΚΕΣ ΕΛΙΕΣ ΠΩΣ ΝΑ ΤΙΣ ΜΑΡΙΝΑΡΕΤΕ
 Μαύρες ελιές που ήδη έχουμε ωριμάσει
1 ψητή πιπεριά φλωρίνης
5 τσίλι πιπεριές
2 σκελίδες σκόρδο
1 κουτ. του γλυκού αλάτι
3 κουτ. του γλυκού σπόροι κύμινου
3 κουτ. του γλυκού σπόροι κόλιαντρου
ελαιόλαδο

Πολτοποιείτε στο μπλέντερ την πιπεριά με τις τσίλι πιπεριές, το σκόρδο, το αλάτι, τους σπόρους κύμινου, 2 κουταλιές από τους σπόρους κόλιαντρου και ¼ του φλιτζανιού ελαιόλαδο. Βάζετε σε ένα μπολ τις ελιές και τις ανακατεύετε με το πικάντικο μείγμα που έχετε ετοιμάσει. Βάζετε τις ελιές σε ένα βάζο, ρίχνετε τους υπόλοιπους σπόρους κόλιαντρου και σκεπάζετε με ελαιόλαδο. Διατηρείτε 2-3 μέρες εκτός ψυγείου και στη συνέχεια στο ψυγείο για αρκετές εβδομάδες. Το λάδι από τις ελιές με τον καιρό αποκτά πολύ δυνατή πικάντικη γεύση και είναι ιδανικό για να το χρησιμοποιήσετε σε ζυμαρικά (για μία πικάντικη σάλτσα για μακαρονάδα για παράδειγμα) ή για να σοτάρετε γαρίδες, κοτόπουλο ή αρνάκι και να τους δώσετε μία ανατολίτικη χροιά στην γεύση.

Γράφει η Σοφία Κυριακίδου