Μια μεγάλη προσωπικότητα της επιχειρηματικής ζωής το Ωραιοκάστρου, ο ασταμάτητος και αεικίνητος, κυρ Στέλλιος 84 ετών με τις απίστευτες τυρόπιτες που μεγάλωσε όλους τους πιτσιρικάδες του χωριού, κοιμήθηκε και έφυγε για το μεγάλο ταξίδι.
Θα τον θυμόμαστε όλοι και θα μείνει στις καρδιές και μνήμες όλων μας.
Δεν είναι δυνατόν να πέρασε άνθρωπος απο το Ωραιόκαστρο και να μην συνάντησε τον κυρ Στέλλιο Παπαδόπουλο τον ζαχαροπλάστη είναι συνδεδεμένος με την Λ. Δημοκρατίας το ζαχαροπλαστείο, το φούρνο.
Στην παραπάνω φωτογραφία είναι με παιδιά από την Παιδόπολη ο κυρ Στέλλιος με την λευκή ποδιά, και το καπέλο του ζαχαροπλάστη.
Του ζήτησα πρόσφατα να μου πει λίγα λόγια για το Ωραιόκαστρο, αλλά αυτός που ποτέ δεν σταματούσε να μιλά δεν είχε ιδιαίτερη όρεξη πια. {Αστο Σοφία, τι να πω πια}. Φαινόταν κουρασμένος. Δεν σταμάτησε ποτέ τόσα χρόνια, ακόμα και τελευταία μέσα στο μαγαζί ερχόταν γιατί εκεί ήταν τα ενδιαφέροντα του.
Πριν 1,5 μήνα τυχαία στα Ιεροσόλυμα συνάντησα ένα παιδί που μεγάλωσε στην Παιδόπολη, και μου είπε ότι θυμόταν με συγκίνηση το Ωραιόκαστρο και τον κυρ. Στέλλιο με τις τυρόπιτες και τα παγωτά και τα τσουρέκια.
Ερχόταν τα απογεύματα και βοηθούσε στο ζαχαροπλαστείο και ο Ζαχαροπλάστης του Ωραιοκάστρου του έδινε χαρτζηλίκι και γλυκά γι αυτόν και τους φίλους του.Δάκρυσε ο Νίκος και μου είπε ότι ήθελε να έρθει να ξαναδεί τον κυρ. Στέλλιο....
Θα τον θυμόμαστε όλοι και θα μείνει στις καρδιές και μνήμες όλων μας.
Δεν είναι δυνατόν να πέρασε άνθρωπος απο το Ωραιόκαστρο και να μην συνάντησε τον κυρ Στέλλιο Παπαδόπουλο τον ζαχαροπλάστη είναι συνδεδεμένος με την Λ. Δημοκρατίας το ζαχαροπλαστείο, το φούρνο.
Του ζήτησα πρόσφατα να μου πει λίγα λόγια για το Ωραιόκαστρο, αλλά αυτός που ποτέ δεν σταματούσε να μιλά δεν είχε ιδιαίτερη όρεξη πια. {Αστο Σοφία, τι να πω πια}. Φαινόταν κουρασμένος. Δεν σταμάτησε ποτέ τόσα χρόνια, ακόμα και τελευταία μέσα στο μαγαζί ερχόταν γιατί εκεί ήταν τα ενδιαφέροντα του.
Πριν 1,5 μήνα τυχαία στα Ιεροσόλυμα συνάντησα ένα παιδί που μεγάλωσε στην Παιδόπολη, και μου είπε ότι θυμόταν με συγκίνηση το Ωραιόκαστρο και τον κυρ. Στέλλιο με τις τυρόπιτες και τα παγωτά και τα τσουρέκια.
Ερχόταν τα απογεύματα και βοηθούσε στο ζαχαροπλαστείο και ο Ζαχαροπλάστης του Ωραιοκάστρου του έδινε χαρτζηλίκι και γλυκά γι αυτόν και τους φίλους του.Δάκρυσε ο Νίκος και μου είπε ότι ήθελε να έρθει να ξαναδεί τον κυρ. Στέλλιο....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου