Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2015
Α-Ω ΤΩΡΑ ΟΑΕΔ: Επίδομα σε νέους από 20-29 ετών
Το «Επίδομα καταβάλλεται στους νέους και νέες ηλικίας από 20 – 29
ετών, εφ’ όσον είναι άνεργοι και παραμείνουν γραμμένοι στα μητρώα
ανέργων για ένα χρόνο.
Το επίδομα ανέρχεται σε 73,37 ΕΥΡΩ τον μήνα και καταβάλλεται για πέντε μήνες.
ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ
• Να έχουν συμπληρώσει το 20ο έτος της ηλικίας τους ή να έχουν αποκτήσει πτυχίο ή να έχουν απολυθεί από το στρατό.
• Η προθεσμία είναι τρίμηνη από την συμπλήρωση του 20ου έτους της ηλικίας ή την απόκτηση πτυχίου ή την απόλυση απ’ τον στρατό.
Το επίδομα ανέρχεται σε 73,37 ΕΥΡΩ τον μήνα και καταβάλλεται για πέντε μήνες.
ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ
• Να έχουν συμπληρώσει το 20ο έτος της ηλικίας τους ή να έχουν αποκτήσει πτυχίο ή να έχουν απολυθεί από το στρατό.
• Η προθεσμία είναι τρίμηνη από την συμπλήρωση του 20ου έτους της ηλικίας ή την απόκτηση πτυχίου ή την απόλυση απ’ τον στρατό.
Α-Ω Ξέφυγε η κατάσταση με τους Μετανάστες στα Ελληνικά νησιά.
Ξεκίνησαν με 1.000 άτομα την μέρα, έφτασαν με 4.000 παράνομες αφίξεις τη μέρα.
Η Μυτιλήνη γέμισε κόσμο σαν τις ακρίδες έρχονται στα νησιά.
Και το καράβι που τους μαζεύει κάθε βδομάδα, δεν φτάνει να πάρει παρά μόνο τον κόσμος μιας ημέρας.
Αναρωτιέμαι τι θα γίνει όταν τα Σκόπια θα κλείσουν τα σύνορα.Δεν θέλω να φανταστώ τι γίνεται στα σύνορα και τι τραβάνε όλοι οι τουρίστες που πρέπει να περάσουν σύνορα μιας χώρας για να επιστρέψουν.
Όταν το Μόναχο θα γεμίσει κόσμο από αυτούς εκατομμύρια, πως θα το διαχειριστούν οι ίδιοι.
Γιατί αυτοί οι φίλοι μας οι Ευρωπαίοι ακόμα δεν τους είδαν στα κράτη τους. Τώρα θα αρχίσουν να τους βλέπουν.
Άραγε θα κρατήσουν την Συνθήκη Δουβλίνου σε απόσυρση, ή θα πουν ότι δεν δέχονται άλλους, δεν αντέχουν και θα τους στείλουν στην χώρα που τους έδωσε χαρτιά.
Δευτέρα 31 Αυγούστου 2015
Α-Ω Ελληνίδα πατριώτης αγόραζε με την κάρτα σίτισης όζες (μανώ κόκκινα) και βαφές λακ για μαλιά..
Βρέθηκα στο ΛΙΝΤΛ της Σταυρούπολης σήμερα, όπου στο ταμείο η μπροστινή κυρία ψώνισε και πήγε να πληρώσει με την κάρτα σίτισης.
Η υπάλληλος στο ταμείο της είπε ότι μερικά από τα πράγματα που πήρε κανονικά δεν θα έπρεπε να τα περάσει στην κάρτα η οποία είναι για σίτιση και είδη πρώτης ανάγκης.
Τα ψώνια που είχε η "πτωχή" κυρία και της ήταν απολύτως απαραίτητα, ήταν 2 όζες κόκκινες, μια λάκ, μια κρέμα σώματος, βαφή μαλιών..
Η κυρία επέμενε ότι δικά της ήταν τα λεφτά θα τα ξόδευε όπως ήθελε, την πρόσβαλλε μάλιστα ότι δεν θα έπρεπε να της κάνει παρατήρηση μια υπάλληλος ταμείου ενός σούπερ μάρκετ για το τι θα ψωνίσει, άρχισε να φωνάζει ότι θα αφήσει τα πράγματα και θα φύγει και άλλες τέτοιες απειλές.
Η υπάλληλος της μίλησε πολύ ευγενικά ότι με αυτό που κάνει "προκαλει", διότι τα λεφτά που ξοδέυει αυτή σε όζες είναι λεφτά φορολογούμενων Ελλήνων που στερούνται για να πάρουν οι υπόλοιποι που κάθονται και είναι άνεργοι...Η ίδια δε έχει τρία παιδιά και στερείται για να πληρώσει την εφορία της.
Αλλά η ξανθιά Ελληνίδα πατριώτης δυστηχώς είχε ως προτεραιότητα της το νυχάκι, τη λακ και τη βαφή...και δεν τα άφηνε με τίποτα..
Η κατάληξη θα είναι μια καταγγελία από την κοπέλα του ταμείου προς το Ελληνικό δημόσιο και ίσως δούμε να αλλάζει λίγο το σύστημα την επόμενη φορά..γιατι ο Νομοθέτης δεν έβαλε περιορισμούς στο τι είναι 1η ανάγκη στα σουπερ μάρκετ.
Γράφει η Σοφία Κυριακίδου
Τρίτη 25 Αυγούστου 2015
Α-Ω Δείτε τον πραγματικό χάρτη ανεργίας της Ευρώπης ανά περιοχή - Τι κρύβουν τα κράτη. Τι συμβαίνει αλήθεια
Τα πιο σκουρόχρωμα σημεία στο χάρτη (με την μεγαλύτερη ανεργία) είναι το κάτω μέρος της Ισπανίας και η Β. Ελλάδα.
Ένας άνθρωπος που ψάχνεται θα αναρωτιόταν γιατί; Γιατί τίποτα δεν είναι τυχαίο σε αυτή την κρίση.
Η απάντηση είναι απλή αν παρατηρήσετε τον χάρτη.
Η Κάτω Ισπανία ελέγχει την έξοδο της Μεσογείου και η Β. Ελλάδα την έξοδο πρός το Αιγαίο από τη Μαύρη θάλασσα.
Ο πόλεμος γίνεται για να γονατίσουν αυτές οι περιοχές, να ξεπουληθούν όσο όσο για να τις ελέγξουν οι Μεγάλοι Σύμμαχοι μας στην Ευρώπη.Θέλουν τα περάσματα έτσι απλά για να κάνουν τις δουλειές τους.
Γράφει η Σοφία Κυριακίδου
Δευτέρα 24 Αυγούστου 2015
Α-Ω Γεννηθήκατε μεταξύ 1960-1980? Η δική μας γενιά που έπαιζε στους δρόμους κρυφτό, λάστιχο, τζαμί
Πόσο διαφορετικοί είμασταν εμείς σε σχέση με τα σημερινά παιδιά.
Εμείς ταξιδεύαμε με αυτοκίνητο χωρίς ζώνες ασφαλείας, κράνη στα μηχανάκια, αερόσακκους.
Εμείς παίζαμε στους δρόμους τρέχαμε, παίζαμε λάστιχο, σχοινάκι, κρυφτό, τζαμί, Διάστημα 1999.
Οδηγούσαμε χωρίς δίπλωμα.
Κατεβαίναμε τις κατηφόρες με μια σκάφη.
Για να μας βρουν φωνάζαν στους μαχαλάδες οι μάνες μας γιατί κινητά δεν υπήρχαν.
Σπάγαμε πόδια χέρια στα παιχνίδια, ανοίγαν κεφάλια απο πέτρες αλλά κανένας δεν ετιμωρείτο.
Μοιραζόμαστε ακόμα και την τσιφλόφουσκα και δεν κολούσαμε αρρώστιες.
Παίζαμε ποδόσφαιρο στο δημοτικό αγόρια - κορίτσια
Κάναμε διακοπές 3 μήνες όλο το καλοκαίρι σε παραθαλάσσιο ή βουνό.
Πλέκαμε, κεντούσαμε, μαθαίναμε να ράβουμε
Ψωνιζόμασταν καινούργια παπούτσια και ρούχα Χριστούγεννα και Πάσχα.
Είχαμε σφεντόνες αντί για ηλεκτονικά.
Πηγαίναμε εκδρομές σε εργοστάσια παραγωγής όπως τα μακαρόνια ΜΙΣΚΟ, χαλβά...ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ, ΑΓΝΟ για να δούμε πως παράγονται να προϊόντα που ήταν περήφανοι τότε οι ιδιοκτήτες και μας υποδεχόταν με χαρά, μας κέρναγαν τα προϊόντα τους.
Πηγαίναμε για μπάνιο με λεωφορεία παρέες μεγάλες.
Με αμάξια πολλοί μαζί
Όμορφα χρόνια ....που σίγουρα τα παιδιά δεν θα ξαναδούν πια.
Έχουν περάσει ανεπιστρεπτί αυτές οι εποχές.
Γράφει η Σοφία Κυριακίδου
Εμείς ταξιδεύαμε με αυτοκίνητο χωρίς ζώνες ασφαλείας, κράνη στα μηχανάκια, αερόσακκους.
Εμείς παίζαμε στους δρόμους τρέχαμε, παίζαμε λάστιχο, σχοινάκι, κρυφτό, τζαμί, Διάστημα 1999.
Οδηγούσαμε χωρίς δίπλωμα.
Κατεβαίναμε τις κατηφόρες με μια σκάφη.
Για να μας βρουν φωνάζαν στους μαχαλάδες οι μάνες μας γιατί κινητά δεν υπήρχαν.
Σπάγαμε πόδια χέρια στα παιχνίδια, ανοίγαν κεφάλια απο πέτρες αλλά κανένας δεν ετιμωρείτο.
Μοιραζόμαστε ακόμα και την τσιφλόφουσκα και δεν κολούσαμε αρρώστιες.
Παίζαμε ποδόσφαιρο στο δημοτικό αγόρια - κορίτσια
Κάναμε διακοπές 3 μήνες όλο το καλοκαίρι σε παραθαλάσσιο ή βουνό.
Πλέκαμε, κεντούσαμε, μαθαίναμε να ράβουμε
Ψωνιζόμασταν καινούργια παπούτσια και ρούχα Χριστούγεννα και Πάσχα.
Είχαμε σφεντόνες αντί για ηλεκτονικά.
Πηγαίναμε εκδρομές σε εργοστάσια παραγωγής όπως τα μακαρόνια ΜΙΣΚΟ, χαλβά...ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ, ΑΓΝΟ για να δούμε πως παράγονται να προϊόντα που ήταν περήφανοι τότε οι ιδιοκτήτες και μας υποδεχόταν με χαρά, μας κέρναγαν τα προϊόντα τους.
Πηγαίναμε για μπάνιο με λεωφορεία παρέες μεγάλες.
Με αμάξια πολλοί μαζί
Όμορφα χρόνια ....που σίγουρα τα παιδιά δεν θα ξαναδούν πια.
Έχουν περάσει ανεπιστρεπτί αυτές οι εποχές.
Γράφει η Σοφία Κυριακίδου
Α-Ω Όποτε η Τουρκία είχε εσωτερικές συγκρούσεις εκτόνωσε την κατάσταση σε φασαρίες με την Ελλάδα.Περιγραφή της κατάστασης στο Ωραιόκαστρο το 1974 όπως την θυμάμαι ως 6 ετών παιδί
Η πρόσφατη ιστορία μας δείχνει ότι:
όποτε η Τουρκία είναι υπό καθεστώς αποσταθεροποίησης πάντα βρίσκεται μια αφορμή για στρατιωτική επέμβαση, με σκοπό την εκτόνωση της εσωτερικής της πιέσεως.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν η εισβολή στην Κύπρο το 1974 αλλά και τα Ίμια.
Να περιμένουμε λοιπόν φασαρίες;
- - - - - - - - - - - - - - - - -
1974 ήμουν έξι ετών, αλλά θυμάμαι καθαρά τις εικόνες.
Είχαμε οπωροπωλείο-παντοπωλείο επί της Κομνηνών στο Ωραιόκαστρο τότε.
Σε μια μέρα άδειασε το μαγαζί. Η μάνα μου με έβαλε να κουβαλάω κονσέρβες και τρόφιμα στο σπίτι της γιαγιάς που ήταν ακριβώς από πάνω για να κρύψει για την δική μας οικογένεια. Έτρεχα, πήραν τα πόδια μου φωτιά..ανέβαινα και κατέβαινα τις σκάλες κουβαλώντας κάθε φορά από κάτι..Και μετά αφού ο κόσμος κατάλαβε ότι δεν είχαμε τίποτα να πουλήσουμε το μαγαζί έκλεισε. Και αρχίσαμε να τα κουβαλάμε στο σπίτι ένα τετράγωνο πιο πάνω στηνΡ. Φεραίου
Θυμάμαι εκείνα τα μπισκότα ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ σε μεγάλη συσκευασία μεταλλικού κουτιού, που έβαλα στο μάτι να φυλάξω για τις δικές μου ανάγκες.. ως παιδί.
Γκοφρέτες με αυτοκόλλητα μέσα.
ΠΑΝΙΚΟΣ που έμεινε ανεξίτηλα στη μνήμη μου...εώς σήμερα 40 χρόνια μετά.
Είχαμε τότε μια προβατίνα τη Λίζα την δεκαετία του 70. Η μάνα μου την άρμεγε και έκανε γιαούρτι και βούτυρο φρέσκο. Το χτυπούσε σε ένα μεγαλο πράσσινο γυάλινο μπουκάλι το βούτυρο. Φυσικά κότες πάντα και φρέσκα αυγά δεν έλλειψαν από το σπίτι. Ότι περίσσευε το πουλούσαμε σε φίλους και γνωστούς που δεν είχαν.
όποτε η Τουρκία είναι υπό καθεστώς αποσταθεροποίησης πάντα βρίσκεται μια αφορμή για στρατιωτική επέμβαση, με σκοπό την εκτόνωση της εσωτερικής της πιέσεως.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν η εισβολή στην Κύπρο το 1974 αλλά και τα Ίμια.
Να περιμένουμε λοιπόν φασαρίες;
- - - - - - - - - - - - - - - - -
1974 ήμουν έξι ετών, αλλά θυμάμαι καθαρά τις εικόνες.
Είχαμε οπωροπωλείο-παντοπωλείο επί της Κομνηνών στο Ωραιόκαστρο τότε.
Σε μια μέρα άδειασε το μαγαζί. Η μάνα μου με έβαλε να κουβαλάω κονσέρβες και τρόφιμα στο σπίτι της γιαγιάς που ήταν ακριβώς από πάνω για να κρύψει για την δική μας οικογένεια. Έτρεχα, πήραν τα πόδια μου φωτιά..ανέβαινα και κατέβαινα τις σκάλες κουβαλώντας κάθε φορά από κάτι..Και μετά αφού ο κόσμος κατάλαβε ότι δεν είχαμε τίποτα να πουλήσουμε το μαγαζί έκλεισε. Και αρχίσαμε να τα κουβαλάμε στο σπίτι ένα τετράγωνο πιο πάνω στηνΡ. Φεραίου
Θυμάμαι εκείνα τα μπισκότα ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ σε μεγάλη συσκευασία μεταλλικού κουτιού, που έβαλα στο μάτι να φυλάξω για τις δικές μου ανάγκες.. ως παιδί.
Γκοφρέτες με αυτοκόλλητα μέσα.
ΠΑΝΙΚΟΣ που έμεινε ανεξίτηλα στη μνήμη μου...εώς σήμερα 40 χρόνια μετά.
Είχαμε τότε μια προβατίνα τη Λίζα την δεκαετία του 70. Η μάνα μου την άρμεγε και έκανε γιαούρτι και βούτυρο φρέσκο. Το χτυπούσε σε ένα μεγαλο πράσσινο γυάλινο μπουκάλι το βούτυρο. Φυσικά κότες πάντα και φρέσκα αυγά δεν έλλειψαν από το σπίτι. Ότι περίσσευε το πουλούσαμε σε φίλους και γνωστούς που δεν είχαν.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)