Ο ΛΕΥΚΟΣ ΠΥΡΓΟΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΔΕΝ ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ "ΕΛΛΗΝΕΣ"

Σήμερα το πρωί ακούγοντας την εκπομπή του Παπαδάκη έπαθα σοκ.
Κόντεψα να πάθω και εγκεφαλικό. Είχε στον αέρα ο Παπαδάκης τον πρόεδρο της Βουλής που βγήκε να σχολιάσει αυτά που γίνονται έξω από τη Βουλή, την αντίδραση του κόσμου, την απόγνωση, την απελπισία, την πείνα, την εξαθλίωση....Βγήκε να προλογίσει ένα λογίδιο, που ευτυχώς δεν το διάβαζε, αλλά ίσως το είχε μάθει από έξω παπαγαλία, και δεν άφηνε κανέναν να τον διακόψει για να μην το ξεχάσει..... ή χάσει τον ειρμό του, και η όλη ουσία ήταν να εγκωμιάσει αυτούς που τον έβαλαν σε αυτή τη θέση.
Ίσως σήμερα ο Πρόεδρος να μην καταφέρει να βγει καν από τη Βουλή όταν τελιώσει τη δουλειά του, -μια και ο κόσμος θα είναι εκεί, και θα τον περιμένει, και ίσως πιο πολύς από ποτέ- με τα σχόλια που έκανε για την Ελλάδα, με την στάση που κράτησε, και με όλα αυτά που έλεγε, που ελικρινά με έκαναν να αισθανθώ ντροπή, για την κατάσταση που φτάσαμε.
Ντροπή γιατί μας κυβερνούν άνθρωποι που δεν ζουν στην ελληνική πραγματηκότητα, αλλά σε γυάλες εικονικής πραγματηκότητας.
Ντροπή γιατί προκειμένου να μην χάσουν τις θέσεις τους, και τη βόλεψη τους προτιμούν να ξεπουλήσουν το "ελληνικό χώμα" την "ελληνική ιστορία", τα "ελληνικά μνημεία", την "ελληνική αξιοπρέπεια"...τον αγώνα των προγόνων τους...
Ντροπή γιατί έφτασαν κάποιοι να επιθυμούν να διώξουν από την Ελλάδα τους Έλληνες, και να φέρουν τους εξαθλιωμένους αλλοδαπούς, για να μπορούν να τους χειρίζονται χωρίς αντιδράσεις.

Ο ΛΕΥΚΟΣ ΠΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΔΕΝ ΠΩΛΕΙΤΑΙ

Ο Λευκός Πύργος της Θεσσαλονίκης το έμβλημα της πόλης μας είναι ένας οχυρωματικός πύργος του 15ου αιώνα, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε στη συνέχεια ως κατάλυμα φρουράς Γενιτσάρων.
Έχει 6 ορόφους, 34 μέτρα ύψος και 70 μέτρα περίμετρο.Εώς το 1826 ας μην ξεχνάμε ότι λεγόταν Πύργος του Αίματος, γιατί χρησιμοποιώνταν ως φυλακή μελλοθανάτων και τόπος βασανιστηρίων, εκτέλεσης. Οι τοίχοι του είναι ποτισμένοι με αίμα.

Αυτό το σημείο επιλέχτηκε για να δείξει ο Σαλονικιός την αντίδραση του προς όλο αυτό που του επέβαλλαν. Στην προσπάθεια των αντιδρούντων στηρίζουν και έρχονται άνθρωποι "Ελληνες" από όλα τα μέρη της γης. Αλλά υπάρχουν και κάποιοι που προτιμούν τον καναπέ, και το τούρκικο σίριαλ, το χαλάρωμα, και το αραλίκι, "το φραπέ", που σήμερα τον πίνουν, αλλά αύριο ίσως και αυτό μας το στερήσουν.... Ας αναλογιστούν όλοι τι σημαίνει "Υποδούλωση", ας αναρωτηθούν τι σημαίνει το άγαλμα του "Αλέξανδρου" που στέκεται επιβλητικό δίπλα στο μεγάλο μας μνημείο, περιτρυγισμένο από σκηνές... σκηνές ανθρώπων που πήγαν εκεί να αγωνιστούν για ένα καλύτερο αύριο.

Ο τίτλος της σελίδας για τη διαδήλωση στη Θεσσαλονίκη είναι «ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ ΣΤΟΝ ΛΕΥΚΟ ΠΥΡΓΟ», και η διεύθυνσή της www.facebook.com/event.php?eid=206334352736094
"Την ώρα που γράφτηκε αυτό το θέμα (το βράδυ της Τρίτης) το μήνυμα της αυθόρμητης συγκέντρωσης στον Λευκό Πύργο είχε φτάσει σε 113.000 άτομα από τα οποία σύμφωνα με online πληροφόρηση της σελίδας είχαν δηλώσει ότι θα παραβρεθούν 11400 άτομα, 4137 άτομα είχαν απαντήσει ότι ίσως πάρουν μέρος, 4516 είχαν απαντήσει ότι δεν θα δώσουν το παρών, ενώ 93.619 άτομα δεν είχαν απαντήσει ακόμη.
Στις 10 το πρωί της Τετάρτης το μήνυμα της αυθόρμητης συγκέντρωσης στον Λευκό Πύργο είχε φτάσει σε πάνω από 160.000 άτομα από τα οποία σύμφωνα με online πληροφόρηση της σελίδας είχαν δηλώσει ότι θα παραβρεθούν 18.507 άτομα (Στις 12.30 μμ 20067 άτομα), 6407 άτομα είχαν απαντήσει ότι ίσως πάρουν μέρος, 7184 είχαν απαντήσει ότι δεν θα δώσουν το παρών, ενώ 129.917 άτομα δεν είχαν απαντήσει ακόμη".

Ας κάνουμε όλοι μια προσπάθεια να είμαστε εκεί.
Να είμαστε σήμερα ΕΜΕΙΣ εκεί, για να μην έρθουν κάποιοι άλλοι και αναγκαστούμε να εγκαταλείψουμε......


Γράφει η Σοφία Κυριακίδου

ΗΜΕΡΙΔΑ ΠΟΝΤΙΑΚΗΣ ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ

‎
29 Μαΐου 2011. Ημερίδα για την Ποντιακή γαστρονομία με εισηγητή τον καθηγητή Θωμά Σαββίδη. Κατά την διάρκεια της ομιλίας, στον εξωτερικό χώρο παρασκευάζονταν ποντιακά εδέσματα από την βιοτεχνία "Ραγιάν". Τα τραπέζια, οι πάγκοι, τα μαγειρικά σκεύη και οι Τέντες ήταν ευγενική παραχώρηση του Συμεωνίδη Γιάννη "Catering Alsos". Το ψωμί προσέφερε το αρτοποιείο "Παυλίδης". Ακολούθησε ποντιακή μουσική και χορός. Στην λύρα ήταν ο Κώστας Παναγιωτίδης, στο τραγούδι Ο Σπύρος Χαραβόπουλος, και στο νταούλι ο Κυριάκος Χαραβόπουλος.

Γράφει ο Αλέκος Κεβρεκίδης Δημοσίευση στο facebook

ΕΝΑ ΝΕΟ ΚΙΝΗΜΑ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ «ΤΩΝ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΩΝ»

Δεν έχει χρώματα κόκκινα, πράσινα, η μπλε. Άρχισαν να συγκεντρώνονται μπροστα στο Λευκό Πύργο, κατασκήνωσαν εκεί κάποιοι……

Οι πολιτικοί πιστεύουν ότι θα κοπάσει, ότι θα βαρεθούν και θα σταματήσουν.

Ήδη από την Τετάρτη που ξεκίνησε αν και την 1^η μέρα ήταν λίγοι, μέρα με τη μέρα γίνονται και πιο πολλοί, και η οργή ο θυμός διακρίνεται.

Σύνθημα τους στα πανώ:

«Αφήστε μας να ζήσουμε γιατί θα σας…………»

«Κλέφτες φέρτε πίσω τα λεφτά»…..

«Μαύρο στον... Μαυρογιαλούρο», φώναξαν χιλιάδες «Αγανακτισμένοι»  «κάτω οι παρατάξεις», συνοδευόμενα με... χειρονομίες ανοικτής παλάμης, περίπου 4.000

Τα κανάλια άρχισαν να τους χαρακτηρίζουν «διαδηλωτές»….

Και μόλις 2μέρες ήταν είδηση στα κανάλια, και αμέσως πέρασαν σε 2^η μοίρα γιατί, 1^η μπήκε η είδηση της «συναίνεσης» και θα καταστραφούμε αν δεν καθίσουμε στα αυγά μας. Μόνο η συναίνεση και το μνημόνιο θα βοηθήσουν την χώρα… πρέπει όλοι να σκύψουμε το κεφάλι…. Να ματώσουμε, να πληρώσουμε αυτά που δεν έχουμε….που πλέον δεν επαρκούν ούτε για να ζήσουμε αξιοπρεπώς, ούτε για να πάμε στο γιατρό αν αρρωστήσουμε.

Σήμερα 29 Μαίου είναι μέρα ιστορική και μνήμης για κάθε έλληνα, η Άλλωση της Πόλης από τους Τούρκους και 400χρόνια σκλαβιάς. Ας ξυπνήσουμε όλοι μας, κι ας αγωνιστούμε με όποιο τρόπο μπορεί ο καθένας μας…

Οι φωτογραφίες πάρθηκαν από τον ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟ

ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΞΕΣΚΕΠΑΖΕΙ ΚΑΙ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΙ

Σταθμός Αγίας Σοφίας: Αποψη των οικοδομικών νησίδων βυζαντινών χρόνων

Σταθμός Βενιζέλου: Τμήμα επισμαλτωμένου πλακιδίου με παράσταση Θεοτόκου

Σταθμός Σιντριβάνι: Εξαρετικής ποιότητας ψηφιδωτό δάπεδο

ΤΗΣ ΧΡΥΣΑΣ ΝΑΝΟΥ
Μία σπάνια «ακτινογραφία» της πολεοδομικής οργάνωσης της Θεσσαλονίκης κατά τη βυζαντινή περίοδο προσφέρει η ανασκαφική έρευνα που πραγματοποιείται με την ευκαιρία της διάνοιξης της σήραγγας του μετρό: ο κεντρικός οδικός άξονας που έφτανε τα τέσσερα μέτρα πλάτος, βόρεια της σημερινής Εγνατίας, και πολλοί παράδρομοι, καταστήματα και αποθήκες της ακμάζουσας αγοράς της περιοχής Βενιζέλου, τρίκλιτη βασιλική του 5ου αιώνα στο Σιντριβάνι και άλλα δημόσια κτίρια ξεχωρίζουν ανάμεσα στα σημαντικά ευρήματα που έφερε στο φως η 9η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων.
Αν ο επισκέπτης της Θεσσαλονίκης μπορεί να διακρίνει το ελληνιστικό και ρωμαϊκό παρελθόν της πόλης σε εκτεταμένες νησίδες του σύγχρονου αστικού ιστού (Αρχαία Αγορά, πλατεία Ναυαρίνου), δε συμβαίνει το ίδιο με τη βυζαντινή περίοδο της ζωής της, τα ίχνη της οποίας διασώζονται διάσπαρτα και αποσπασματικά: φυσικά οι ναοί της και τα τείχη, οικοδομικά κατάλοιπα σε υπόγεια πολυκατοικιών και λιγοστά ακόμη μνημεία. Από την άποψη αυτήν η ανασκαφική έρευνα που πραγματοποιείται χάρη στο μετρό είναι μία σπάνια και σημαντική συγκυρία για την επιστημονική μελέτη και την ανάδειξη της βυζαντινής Θεσσαλονίκης. Οι ανασκαφές πραγματοποιούνται σε περιοχές αδιατάρακτες από τη μεταγενέστερη οικοδομική δραστηριότητα, αφού κατά κανόνα τα κελύφη των σταθμών χωροθετούνται κάτω από το οδόστρωμα της σημερινής λεωφόρου Εγνατίας – Μοναστηρίου. Ετσι, αποκαλύπτονται αρχαιολογικά κατάλοιπα σε συνεχή αλληλοδιαδοχή πολλαπλασιάζοντας τις πολύτιμες πληροφορίες για την ιστορία της πόλης
Μεγαλεπήβολο έργο
Η εκτεταμένης κλίμακας έρευνα της 9ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων που ξεκίνησε το 2006 πραγματοποιείται σε σταθμούς εντός του ιστορικού κέντρου της πόλης όσο και εκτός των τειχών (σταθμοί Αγίας Σοφίας, Βενιζέλου, Δημοκρατίας - διακλάδωση Σταυρούπολης).
«Η διεξαγωγή ανασκαφικής έρευνας στο κέντρο μιας πόλης με τη διάρκεια ζωής της Θεσσαλονίκης που ξεπερνά κατά πολύ τις δύο χιλιετίες είναι από τη φύση της μια σύνθετη και επίπονη διαδικασία. Ωστόσο, η εφορεία μας, έχοντας οργανώσει τόσο την επιστημονική ομάδα που διενεργεί την ανασκαφή στο πεδίο, όσο και τα συνεργεία εργατών, εργάζεται συστηματικά, διεξάγοντας ένα μεγαλεπήβολο και τιτάνιο έργο. Οι ανασκαφές πραγματοποιούνται πλέον σε διπλή βάρδια στους κεντρικούς σταθμούς, ξεκινώντας από την ανατολή του ήλιου μέχρι αργά το βράδυ», σημειώνει η προϊσταμένη της 9ης ΕΒΑ, αρχαιολόγος Δέσποινα Μακροπούλου.
Τα μέχρι τώρα ανασκαφικά δεδομένα στην εντός των τειχών περιοχή προσφέρουν ένα πανόραμα της πολεοδομικής οργάνωσης της πόλης από τα βυζαντινά έως και τα νεότερα χρόνια.
Στα τέσσερα μέτρα υπολογίζεται ότι έφτανε σε πλάτος ο δρόμος που διέτρεχε την πόλη κατά τους βυζαντινούς χρόνους (στην πορεία της σημερινής Εγνατίας). Ο δρόμος, που είχε στις δύο πλευρές του στενά πεζοδρόμια και ήταν κατασκευασμένος κυρίως από πέτρες και κεραμίδια, αποκαλύφθηκε σε όλο το πλάτος του στο σταθμό Βενιζέλου και αποσπασματικά στο βόρειο τμήμα του σταθμού Αγίας Σοφίας. Κάθετα στον κεντρικό αυτόν οδικό άξονα υπήρχαν δρομάκια μικρού πλάτους που όριζαν οικοδομικά τετράγωνα οριοθετώντας πυκνοδομημένες οικοδομικές νησίδες, από μαγαζιά, εργαστήρια και κατοικίες.
Εντύπωση προκαλούν οι διαπιστώσεις των υπεύθυνων αρχαιολόγων της 9ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων ότι ήδη κατά τη βυζαντινή εποχή σημειώνονταν κρούσματα καταπάτησης του δημόσιου χώρου: αυτό μαρτυρά η επέκταση των οικημάτων με πρόχειρες πασσαλόπηκτες κατασκευές ή με τοιχοποιίες πάνω στο οδόστρωμα! Οπως προκύπτει από την έρευνα, τα κτίρια ήταν συνήθως χτισμένα από αργολιθοδομή με συνδετικό υλικό λάσπη, ενώ συχνά παρεμβάλλονται πλίνθοι και κέραμοι στις τοιχοποιίες. Οι τοίχοι διατηρούνται συνήθως σε μικρό ύψος. Οι Βυζαντινοί φαίνεται πως ήταν εξπέρ στην ανακύκλωση υλικών: στους χώρους που καταστράφηκαν και ξαναχτίστηκαν στα ίδια σημεία, αποκτώντας νέα δάπεδα, αξιοποιούσαν τα υλικά της κατεδάφισης μαζί με αντικείμενα ή σκεύη καθημερινής χρήσης των προηγούμενων κατοίκων στο μπάζωμα, πρακτική χάρη στην οποία διασώθηκαν πολύτιμες αρχαιολογικές πληροφορίες (άβαφα και εφυαλωμένα κεραμικά σκεύη, κοσμήματα, λίθινα σφονδύλια).
Σύμφωνα με την έρευνα της 9ης ΕΒΑ, «κατά τη μεταβυζαντινή και νεότερη εποχή η εικόνα δε διαφοροποιείται ουσιαστικά, σημειώνονται ωστόσο κάποιες αλλαγές, όπως καταργήσεις κάθετων δρόμων, η θέση των οποίων καταλαμβάνεται από οικήματα, ενώ τα κτίρια, άστατα στην οργάνωση και την κάτοψη, παραμένουν λασπόκτιστα χωρίς ιδιαίτερα χαρακτηριστικά». Ενδιαφέρον παρουσιάζει τμήμα κτιρίου της υστεροβυζαντινής/πρώιμης μεταβυζαντινής περιόδου που αποκαλύφθηκε βυθισμένο κάτω από την άσφαλτο, στο σταθμό Βενιζέλου: το κτίσμα σωζόταν σε όλο του το ύψος, από το δάπεδο έως την ανωδομή και, μάλιστα, στον έναν από τους δύο χώρους του διατηρούνταν αποσπασματικά η στέγη του με σκαφοειδή θόλο.
Εξω από τα τείχη
Στις περιοχές όπου βρίσκονται οι εκτός των τειχών σταθμοί του μετρό, κατά την αρχαιότητα απλώνονταν -ως γνωστόν- το ανατολικό και δυτικό νεκροταφείο της Θεσσαλονίκης. Στην περιοχή του ανατολικού νεκροταφείου, στο σταθμό Σιντριβανίου αποκαλύφθηκε τρίκλιτη βασιλική του 5ου αι. με μαρμαροθετημένα δάπεδα. Ο ναός χτίστηκε στη θέση προγενέστερου λατρευτικού κτιρίου, στο οποίο ανήκει εξαιρετικής ποιότητας ψηφιδωτό δάπεδο με παράσταση του πτηνού «Φοίνιξ» που πατά σε άνθος, ενώ γύρω του πάνω σε βλαστούς κληματίδας φωλιάζουν πτηνά. Εξω από τα δυτικά τείχη και πολύ κοντά σ' αυτά (περιοχή πλατείας Δημοκρατίας) ανασκάφηκαν οικιστικά κατάλοιπα των παλαιοχριστιανικών - πρωτοβυζαντινών χρόνων, που φαίνεται ότι εγκαταλείφθηκαν μετά από βίαιη καταστροφή κατά τον 7ο - 8ο αιώνα. Στην περιοχή του ξενοδοχείου «Καψής» αποκαλύφθηκαν τα ερείπια ημιτελούς περίκεντρου κτιρίου, επίσης της πρωτοβυζαντινής περιόδου. Το κτίριο διέκοψε τη χρήση δρόμου που διερχόταν από το αρχαίο νεκροταφείο, τάφοι του οποίου αποκαλύφθηκαν κάτω από τα θεμέλια των παραπάνω κτιρίων.

Δημοσιεύτηκε από ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟ
http://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=7&ct=7&artid=94877

Η Θεατρική Ομάδα του 4ου Γυμνασίου Συκεών σχολ.έτος 2010-2011

Τη «Σολομώντεια Λύση» του Γιάννη Καλατζόπουλου, διασκευή του έργου «Ο κύκλος με την κιμωλία» του Μπέρτολτ Μπρεχτ παρουσίασε με μεγάλη επιτυχία η θεατρική ομάδα του 4ου Γυμνασίου Συκεών στο κλειστό Δημοτικό Θέατρο Συκεών στο πλαίσιο της 25ης Μαθητικής Θεατρικής Συνάντησης του Δήμου.

Πρόκειται για ένα έργο μέσα από το οποίο περνούν πολλά μηνύματα για τις αξίες της ζωής όπως της αυταπάρνησης, της αλληλοβοήθειας, της συλλογικότητας, του αλληλοσεβασμού, της δικαιοσύνης, της αγάπης και της ειρήνης που είναι αντίδοτα στον κόσμο της βίας, του ατομισμού, της επιθετικότητας, της βαρβαρότητας και της λατρείας του χρήματος.

Στο έργο πήραν μέρος στους διάφορους ρόλους 17 μαθητές απ’ όλες τις τάξεις του Γυμνασίου. Σκηνοθέτης του έργου ο Παντελής Καλπάκογλου, ηθοποιός Κ.Θ.Β.Ε. Τη δική του πινελιά έβαλε και ο Διευθυντής του Σχολείου, Πάρης Βορεόπουλος (Καθηγητής χρόνια στο Ωραιόκαστρο, και κάτοικος) ως υπεύθυνος της θεατρικής ομάδας.

Αναρτήθηκε από ΧΡΟΝΟ
http://www.xronews.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=707:----4----2010-2011&catid=5:cult&Itemid=10

Η 3η ορεινή ποδηλατοδρομία (Mountain bike) Ωραιοκάστρου 5 Ιουνίου

ΛΑΧΑΝΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗ ΒΕΡΑΝΤΑ ΜΑΣ URBAN FARMING

"Είναι μια νέα τάση που εξαπλώνεται στις βεράντες της Αθήνας με ταχύτατους ρυθμούς. Ο λόγος για την καλλιέργεια φρούτων και λαχανικών, όχι σε εύφορα χωράφια, αλλά στις ταράτσες της Πατησίων και στα μπαλκόνια της Καλλιθέας!Ξεκίνησε αθόρυβα και φαίνεται πως διαδόθηκε στόμα με στόμα. Το urban farming, όπως ονομάζεται στις ΗΠΑ, ξεκίνησε πριν 2-3 χρόνια από την καρδιά του… Μανχάταν, όπου μερικοί συνειδητοποιημένοι οικολόγοι αποφάσισαν να καλλιεργήσουν μέσα σε παρτέρια κάθε λογής φρούτα και λαχανικά. Ως εδώ, φαίνεται εν μέρει λογικό.
Το περίεργο ξεκινά, όταν μαθεύτηκε πως οι νοστιμότατες σαλάτες που απολάμβαναν κάποιοι στο μεσημεριανό τους διάλλειμα, είχαν καλλιεργηθεί στην ταράτσα του ουρανοξύστη!
Φυσικά, το urban farming, πήρε τεράστιες διαστάσεις στις ΗΠΑ, με τη βοήθεια της Πολιτείας. Γενναιόδωρες εκπτώσεις φόρου σε όσους «πρασίνιζαν» τις ταράτσες τους με φρούτα και λαχανικά ήταν ένα ισχυρό κίνητρο για περαιτέρω διάδοση του φαινομένου. Μέσα σε όλα αυτά, ήρθε και η οικονομική κρίση που ταλαιπώρησε ιδιαίτερα την καρδιά της μεγαλούπολης. Έτσι, η παραγωγή δωρεάν αλλά και υγιεινών λαχανικών και φρούτων, αποδείχθηκε μια εξαιρετικά έξυπνη και πρωτοποριακή ιδέα.
Τι συμβαίνει στην Ελλάδα;
Η χώρα μας, δυστυχώς, παρακολουθεί τελευταία τις διεθνείς εξελίξεις. Σε ασφυκτικές μεγαλουπόλεις, όπως η Αθήνα, που το χώμα είναι είδος υπό εξαφάνιση και τα περιθώρια για καλλιέργειες, μηδενικά, το urban farming, άρχισε δειλά δειλά να κάνει την εμφάνισή του, σε ταράτσες και μπαλκόνια της πρωτεύουσας.
Η κηπουρική, σε συνδυασμό με την πρωτόγνωρη χαρά που βιώνει ένας άνθρωπος της πόλης, όταν βλέπει να αποδίδει καρπούς το δένδρο που περιποιείται, δημιούργησαν μια τάση που εξαπλώνεται αργά αλλά σταθερά στις γειτονιές της πόλης.
Μικρά παρτεράκια με τομάτες, αγγούρια, μαρούλια, φασολάκια, ελιές αλλά και βασιλικούς και δενδρολίβανα, έχουν κατακλύσει τα αθηναϊκά μπαλκόνια. Και ενώ η σοδειά μπορεί να είναι μικρή, η χαρά της ενασχόλησης με τη γη και τους καρπούς της είναι μεγάλη".
Δημοσιεύτηκε από: http://to-mikro-spiti-sto-livadi.blogspot.com/2011/01/blog-post_5107.html

Συμβουλές:
Προτείνω να ξεκινήσετε με ζαρντινιέρες γιεμάτες φράουλες....Θα έχετε τη χαρά να τις παρακολουθείτε να ωριμάσουν, οι οποίες το μόνο που θέλουν είναι λίγο λίπασμα και νερό και μεγαλώνουν ασταμάτητα.

Ακόμα όλες οι νυκοκοιρές πρέπει να έχουμε από μερικές γλάστρες αρωματικών φυτών.
1)Γλάστρα βασιλικού
2)Γλάστρα μέντας
3)Γλάστρα μαιντανού
4)Γλάστρα δεντρολίβανου
5)Γλάστρα ρίγανης
6)Γλάστρα θυμαριού
7) Γλάστρα ματζουράνας
και να χρησιμοποιούμε στη μαγειρική μας φρέσκα βότανα. Το μαγείρεμα με φρέσκια ρίγανη ή βασιλικό δίνει άλλη μυρωδιά στα φαγητά μας.
Τα φυτά μπορείτε να τα πάρετε έτοιμα ή σε σπόρο.
Το βασιλικό όταν περάσει η εποχή του φροτνίζω να τον αποξηράνω. Έχω πάντα στην κατάψυξη φύλλα δυόσμου, και μέντας για να φτιάξω το αγαπημένο μου ποτό (μοχίτο) ανά πάσα στιγμή.
Μου αρέσει πολύ το τσάι από ματζουράνα, και τη χρησιμοποιώ στη μαγειρική επίσης.

Φέτος πειραματίστηκα με κόκκινο Φραγκοστάφυλο, blueberry και βατόμουρο (φρούτα δάσους) σε γλάστρες στη βεράντα μου καθώς και με σπαράγγι και ρόκκα και σπανάκι.