Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

ΠΑΙΔΟΥΠΟΛΗ ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ


Οι Παιδουπόλεις ή Παιδοπόλεις ιδρύθηκαν το 1947, κατά τη διάρκεια του Εμφύλιου Πολέμου με πρωτοβουλία της τότε βασίλισσας Φρειδερίκης. Ήταν ένα δίκτυο 53  ιδρυμάτων σε όλη την έκταση της ηπειρωτικής και νησιωτικής Ελλάδας στα οποία φιλοξενήθηκαν παιδιά από τις εμπόλεμες περιοχές. Το σχέδιο για το «παιδοφύλαγμα» εφαρμόστηκε με χρηματοδότηση του εράνου «Πρόνοια Βορείων Επαρχιών της Ελλάδος». Ο αριθμός των παιδιών που πέρασαν από τις παιδουπόλεις εκτιμάται περίπου στις 25.000 περίπου.
Αρχικά οι Παιδουπόλεις λειτουργούσαν υπό την επίβλεψη του Βασιλικού Ιδρύματος Πρόνοιας.
Μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου, οι περισσότερες από τις 52 περίπου παιδοπόλεις έκλεισαν και έμειναν σε λειτουργία μόνο 14.
Το 1970, το Ίδρυμα μετονομάστηκε σε Εθνικό Οργανισμό Πρόνοιας (Ε.Ο.Π.) (ΦΕΚ 125/2.6.1970) και οι Παιδουπόλεις συνέχισαν να λειτουργούν υπό την επίβλεψη του. Σήμερα οι Παιδουπόλεις (συνήθως αναφέρονται ως «Παιδοπόλεις») είναι ιδρύματα φιλοξενίας και περίθαλψης απροστάτευτων και ορφανών παιδιών. Μετά από σταδιακό κλείσιμο κάποιων παιδουπόλεων, στην Ελλάδα ήταν κατά το 2007 σε λειτουργία 6 παιδοπόλεις.


Οι υπεύθυνοι για την αγωγή των παιδιών ήταν συνήθως αντίθετοι με την ιδεολογία των γονέων των παιδιών, κυρίως οι διευθυντές και οι δάσκαλοι. Τόνιζαν ιδιαίτερα ότι οι αρχές και ειδικά ο βασιλιάς Παύλος και η βασίλισσα Φρειδερίκη νοιάζονταν σαν φιλόστοργοι γονείς για τα παιδιά, ενώ οι φυσικοί τους γονείς δεν ενδιαφέρονταν για αυτά Στον τοίχο κάθε τάξης βρίσκονταν οι φωτογραφίες του βασιλιά Παύλου, της βασίλισσας Φρειδερίκης και του Ιησού Σωτήρα σύμφωνα με την πρακτική προπαγάνδας της εποχής.Σε αυτούς τα παιδιά προσεύχονταν 9 φορές τη μέρα. Η πολιτική κατήχηση ήταν συστηματική και ανέφεραν με ιδιαίτερη έμφαση ότι οι γονείς των παιδιών ήταν αφοσιωμένοι στις προσωπικές τους αντιπατριωτικές και αντεθνικές πεποιθήσεις, αποκαλώντας τους συνήθως αντάρτες, προδότες, συμμορίτες και εγκληματίες. Στα περισσότερα μέρη τα παιδιά υποβάλλονταν δύο φορές την εβδομάδα σε "πολιτική αγωγή" και τραγουδούσαν τραγούδια εξυμνώντας "τη μητέρα μας, τη γλυκειά βασίλισσα Φρειδερίκη, που μας έσωσε από τους συμμορίτες". Ορισμένα παιδιά που βρίσκονταν στις Παιδουπόλεις υποστηρίζουν ότι εκεί απέκτησαν ήθος και δε δέχονται τις κατηγορίες για προπαγάνδα ως αληθείς, ενώ άλλα θυμούνται ένα καταπιεστικό καθεστώς. Παρ' όλα αυτά, η ελληνική κυβέρνηση δικαιολογούσε τη συγκέντρωση παιδιών στις παιδουπόλεις και σε φιλανθρωπικά ιδρύματα λέγοντας ότι με αυτόν τον τρόπο "είχαν πρόσβαση σε πλήρη εκπαίδευση και φροντίδα

Στις παιδουπόλεις μάζευαν παιδιά ηλικίας από 4-16 χρονών, αν και αυτός ο κανονισμός παραβιάστηκε με αποτέλεσμα να συγκεντρώνονται και μικρότερα παιδιά. Τον Απρίλιο του 1948 η UNSCOB (United Nations Special Committee On The Balcans), αν και δεν ενδιαφερόταν για τις παιδουπόλεις, απέστειλε ερωτηματολόγιο για την απόκτηση πληροφοριών σχετικά με τον αριθμό τη φροντίδα των παιδιών στις παιδουπόλεις. Ο ελληνικός σύνδεσμος ενημέρωσε ότι κρατούνταν παιδιά ηλικίας 3 - 14 ετών.

Οι συνθήκες κράτησης παιδιών στις παιδουπόλεις είναι ελάχιστα γνωστές με βάση την "επίσημη" ιστορία, οι περισσότερες πληροφορίες προέρχονται από προφορικές μαρτυρίες.
Οι μαρτυρίες των ίδιων των πρωταγωνιστών, των τότε παιδιών, επηρεάζονται από τις προσωπικές πολιτικές πεποιθήσεις. Έτσι ενώ για κάποιους ήταν καταφύγιο από την φρίκη του πολέμου, για άλλους υπήρξαν κέντρα πλύσης εγκεφάλου και φιλοβασιλικής προπαγάνδας. Υπάρχουν μαρτυρίες που μιλάνε για το αυστηρό πλαίσιο ζωής σε κάποιες από αυτές με την άσκηση σωματικών τιμωριών, τη λογοκρισία της αλληλογραφίας, αλλά και τις περιορισμένες εκπαιδευτικές δυνατότητες. Άλλοι, πάλι, τροφιμοι είχαν αναπτύξει άριστες σχέσεις με το προσωπικό των παιδουπόλεων. Για τα έξοδα του προγράμματος χρησιμοποιήθηκαν χρήματα από τον "Έρανο της Βασίλισσας".

ΣΚΟΠΟΣ ΙΔΡΥΣΗΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΟΥΠΟΛΕΩΝ

Σύμφωνα με τη Φρειδερίκη, σκοπός των παιδουπόλεων ήταν "να σώσουμε τα παιδιά μας των βορείων επαρχιών από την απαγωγή πέρα από τα σύνορα και τη διαπαιδαγώγησή τους σε εχθρούς της πατρίδας". Ο όρος "παιδόπολη" χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο από το Βασιλικό Ίδρυμα Πρόνοιας για να χαρακτηρίσει τα ιδρύματα "φιλοξενίας και περίθαλψης απροστάτευτων και ορφανών παιδιών".
Η πρώην βασιλική οικογένεια υποστηρίζει ότι εκεί φιλοξενούνταν ορφανά ή με άρρωστους γονείς παιδιά ή όσα το οικογενειακό τους περιβάλλον δεν μπορούσε να τους δώσει τα αναγκαία ηθικά εφόδια. Αναφέρεται ότι με εντολή της Βασίλισσας Φρειδερίκης συγκεντρώθηκαν πολλά αγόρια και κορίτσια, που έχασαν κατά τον εμφύλιο πόλεμο 1947 – 1949, τον ένα ή και τους δύο γονείς τους ή ήταν πολύ φτωχοί και δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν στις αντίξοες και δύσκολες συνθήκες ζωής, που προέκυψαν από τον πόλεμο αυτό.
Ωστόσο, εξετάζοντας αναδρομικά την υπόθεση, κύριος σκοπός της κυβέρνησης ήταν να σταματήσει ο ανεφοδιασμός των ανταρτών και να γίνει πιο δύσκολη η στρατολόγηση νέων από αυτούς, καθώς θα είχαν ενταχθεί από μικρή ηλικία στον αντίπαλο "ιδεολογικό" στρατό.
Γινόταν εσκεμμένη παραπληροφόρηση των παιδιών με σκοπό την εκπαίδευση και ανατροφή με αντιλήψεις υπέρ του καθεστώτος.
Εκατοντάδες παιδιά που σήμερα σπουδάζουν ή κάνουν το μεταπτυχιακό τους έχουν φοιτήσει στον Παιδικό Σταθμό της Παιδόπολης και θυμούνται με αγάπη τις δασκάλες τους, που ήταν υπάλληλοι της Παιδόπολης και τα χρόνια της φοίτησής τους.
Το 2003 καταργήθηκε ο Εθνικός Οργανισμός Προνοίας. Τα τελευταία παιδιά μεταστεγάστηκαν στο Παπάφειο Ορφανοτροφείο. Τα κτήρια παραχωρήθηκαν για χρήση στην «Ελπίδα», στη «Άρση» και στον Δήμο Ωραιοκάστρου.
Τώρα οι περισσότεροι που μπαινοβγαίνουν σ’ αυτούς τους χώρους δεν ξέρουν και δεν αναρωτιούνται. Και η μπλε ταμπέλα έξω δεξιά από την είσοδο ξεθώριασε και σκεπάστηκε από τα κλαδιά των δέντρων. «Εθνικός Οργανισμός Προνοίας - Παιδόπολη Άγιος Δημήτριος Ωραιοκάστρου».

Όμως τα παιδιά αυτά δεν πάυουν ποτέ να γυρνούν εκεί που μεγάλωσαν με δάκρυα συγκίνησης, να επισκέπτονται το χώρο και να αναπολούν τα παιδικά τους χρόνια.


Σήμερα στην τότε Παιδόπολη λειτουργεί:

Μονάδα Αυτιστικού ατόμου ΄ΕΛΠΙΔΑ΄

Η δυναμικότητα της μονάδας είναι για 50 εξωτερικά άτομα.
  • Ηλικία: από 4 - 50 χρόνων,
  • Υπάρχει προσωπικό ειδικά εκπαιδευμένο: Ειδικοί παιδαγωγοί, ψυχολόγοι, λογοπαιδικός,εργασιοθεραπεύτρια, τεχνίτης κεραμικών, γυμναστές, γεωπόνος, παιδοψυχίατρος.
  • Στεγάζεται σε 4 κτίρια κατάλληλα διαμορφωμένα που παραχωρήθηκαν από τον Ε.Ο.Π στην Παιδόπολη Ωραιοκάστρου- 10χλμ. από το κέντρο της Θεσσαλονίκης.
  • Είναι συνδεδεμένη με το Ιατρικό τμήμα του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.).
  • Είναι συνδεδεμένη με πανεπιστήμια και αντίστοιχους φορείς στην Ευρώπη.
  • Είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Οργάνωσης «AUTISME EUROPE”
Το Δ.Σ
Πρόεδρος Δ.Σ. Νικόλαος Κοντοδήμος
ΑντιπρόεδροςΖαχαρίας Καρανίκος
ΤαμίαςΑπόστολος Πρόγιος
ΓραμματέαςΑθανάσιος Φλώρος
ΜέληΙωάννης Ψάλτης,
Ευριπίδης Ζήκος,
Μαρία Δρακάκη
Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης Τ.Κ 570 13 - Τ.Θ 48
Τηλ.: 231/696460 - 697614fax.: 231/696460


"ΕΛΠΙΔΑ"  ΧΘΕΣ - ΣΗΜΕΡΑ - ΑΥΡΙΟ
  • Ιδρύεται από γονείς το 1980 και αποτελεί την πρώτη σχολική μονάδα στον Ελλαδικό χώρο.
  • Χρηματοδοτείται μερικώς από το Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας.
  • 1988: Εκπροσωπείται εθνικά σε συνεργασία με το Α.Π.Θ και την διεύθυνση ειδικής αγωγής Θεσσαλονίκης στο πρόγραμμα HELIOS και ενημερώνεται για τις υπάρχουσες δομές στο Παρίσι,
  • 1992: Συνδέεται με την ομάδα ΅EDUCAUTISMEΆ μαζί με τα κράτη, Γαλλία, Βέλγιο, Πορτογαλία, Λουξεμβούργο, Αγγλία, Ισπανία με στόχο την αναζήτηση κοινής στρατηγικής αντιμετώπισης του Αυτισμού.
  • 1993: Γίνεται μέλος της Ευρωπαϊκής οργάνωσης ΅AUTISME-EUROPEΆ
  • 1994: Σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης πραγματοποιεί το πρόγραμμα ΕΛΠΙΔΑ I' ΗΟRΙΖΟΝ για την εκπαίδευση εκπαιδευτών παιδιών με 'διαταραχές επικοινωνίας - Αυτισμό' διαρκείας 350 ωρών.. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει: θεωρητική κατάρτιση, πρακτική εξάσκηση, εκπόνηση εργασιών με την συνεργασία γονέων. Στο πρόγραμμα εκπαιδεύονται το προσωπικό του Ελπίδα και 20 άνεργοι πτυχιούχοι και αποτελεί ένα άτυπο μεταπτυχιακό πρόγραμμα σχετικό με την εκπαίδευση μικρών αυτιστικών παιδιών.
  • 1995: Στα πλαίσια του ΗΟRΙΖΟΝ αποκτά τα πρώτα εργαστήρια. Δημιουργείται αίθουσα με αμφίδρομο καθρέπτη για την εφαρμογή των ψυχοπαιδαγωγικών test (PEP) για καθορισμό του παιδαγωγικού profil των αυτιστικών με την παρουσία γονέων. Εισάγονται οι έννοιες της Μεθόδου TEACCH και της εξατομικευμένης διδασκαλίας. Γίνεται εκπαίδευση γονέων.
  • 1998. Πραγματοποιείται το Κοινοτικό πρόγραμμα ΕΛΠΙΔΑ ΙΙ ΗΟRΙΖΟΝ με στόχο το μέλλον του Αυτιστικού, την εφηβεία και την ενηλικίωση με πλούσια διακρατική συνεργασία από Βέλγιο, Γαλλία, Πορτογαλία, Ιταλία και Ισπανία.
  • Ατυπα αποτελεί σημείο αναφοράς για την πρακτική άσκηση επιστημόνων με συναφές γνωστικό αντικείμενο (ψυχολόγων, ειδικών παιδαγωγών, νοσηλευτών, βρεφονηπιοκόμων) από Πανεπιστημιακές σχολές, Τ.Ε.I, Ι.Ε.Κ. κ.τ.λ.


ΠΗΓΕΣ:
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%BF%CF%85%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%82_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%A6%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%BA%CE%B7%CF%82#cite_ref-.CE.9A.CE.B1.CE.BB.CE.BF.CF.8D.CF.83.CE.B7.CF.82_7-3


Επίσης θα βρείτε στο σύνδεσμο του FACEBOOK προσκληση για τα παιδιά που έζησαν εκεί να γίνουν μέλη τον οποίο δημιούργησε ο Χρήστος Γκαγκαλέτσιος
http://www.facebook.com/group.php?gid=97542161545


Στον παρακάτω σύνδεσμο  θα βρείτε τεκμήρια από βιντεο των επισκέψεων της Φρειδερίκης στις παιδοπόλεις:
http://mam.avarchive.gr/portal/digitalview.jsp?get_ac_id=3117&thid=17766

Δεν υπάρχουν σχόλια: