"Το Μελισσοχώρι η παλιά Μπάλτζια της Τουρκοκρατίας είναι κτισμένο στις πλαγιές ενός αντερίσματος του Χορτιάτη – του Χολομώντα ή ποδιά. Έτσι το βρήκαμε από τους παλιούς να το ονοματίζουν, και βρίσκεται στα βορειοδυτικά της Θεσσαλονίκης σε απόσταση 18 χιλιομέτρων.
Σχετικά με το παλιό όνομα προέρχεται από την Τουρκική λέξη bag «αμπέλι» οπότε σημαίνει αμπελότοπος. Αλλά οι παλιοί καλαμαράδες που ανέλαβαν μετά την απελευθέρωση του 1913 να Ελληνοποιήσουν τα Τουρκικά τοπωνύμια, χωρίς να καλορωτήσουν, να συγκρίνουν και να ερευνήσουν το μετονόμασαν σε Μελισσοχώρι από την επίσης Τουρκική λέξη bal «μέλι».
Από τις μαρτυρίες των γερόντων δεν είχε μελίσσια ποτέ ο τόπος αυτός, απεναντίας ήταν ένας αμπελώνας (8000 στρεμμάτων παλιά), και έβγαζε άφθονο κρασί ποιότητας που διοχετεύονταν στις αγορές της Θεσσαλονίκης, Μελενίκου και Στρώμνιτσας. Το 1895 στο χωριό υπήρχαν 16 ρακοκάζανα και η ετήσια παραγωγή ήταν 2.500 τόνοι κρασί και 100 τόνοι επιτραπέζια σταφύλια.
Οι κάτοικοι της Μπάλτζιας διακρίνονται για την έμφυτη ευφυία και το σκωπτικό τους πνεύμα και οι σημαντικότερες ασχολίες τους εκτός από την αμπελοκαλλιέργεια ήταν η γεωργία, η κτηνοτροφία και η σηροτροφία. Παράλληλα στην Θεσσαλονίκη διακρίθηκαν ως άριστοι λαχανοκηπουροί (μπαχτσεβανήδες) και ανθοκόμοι.
Τα στοιχεία όμως που αναδεικνύουν τον οικισμό σε ένα από τα σημαντικότερα χωριά του νομού Θεσσαλονίκης είναι η πλούσια λαϊκή του παράδοση και το ενδιαφέρον βορειοελληνικό μακεδονίτικο ιδίωμα του. Η λαϊκή αρχιτεκτονική, η υφαντική και τα σχέδιά της, η γυναικεία στολή με βυζαντινή προέλευση, οι αγροτικές εργασίες και δοξασίες, η κοινωνική ζωή και οργάνωση.
Τα τραγούδια και τα παραμύθια διατηρήθηκαν ζωντανά μέχρι τις μέρες μας και μόλις τις τελευταίες δεκαετίες με την μαζική μετακίνηση προς τα μεγάλα αστικά κέντρα, άρχισε να αλλάζει και η αρχιτεκτονική φυσιογνωμία του χωριού και να υποβαθμίζεται ο ρόλος της παραδοσιακής ζωής.
Μεγάλη και πολύτιμη η προσφορά του χωριού στους αγώνες του έθνους, και προ του 21 και μετά. Στον Μακεδονικό αγώνα (1990-1907) πρωτοστάτησε το Μπαλτζανό κομιτάτο με ηρωϊκές αποστολές και παρεμβάσεις, και ο σύνδεσμος ήταν: Νιάουστα-Μπάλτζια-Σοχός.
Ανθρώπους επιφανείς των γραμμάτων και της δημόσιας ζωής έβγαλε πολλούς, που πήραν τις πρώτες βάσεις της Παιδείας στην εξέχουσα Αστική Σχολή Μπάλτζιας με τους ακριβοπληρωμένους από την Δημογεροντία δασκάλους που τους έψαχναν και τους σταχυολογούσαν απ΄όλον τον Ελλαδικό χώρο.
Κτίσμα κειμήλιο έμεινε η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου που τώρα τελευταία κρίθηκε διατηρητέο μνημείο, που φέρει χρονολογία ανακαίνισης 1744, με αξιόλογες βυζαντινές και μεταβυζαντινές εικόνες. Τα παλιά σπίτια του χωριού γκρεμίστηκαν και στην θέση τους κτίστηκαν καινούργιες κατασκευές, οι γνωστές πανελλαδικά…
Το 1903 οι Μπαλτζιανοί ίδρυσαν Σύλλογο με την επωνυμία: «Όμιλος Φιλομούσων Μπάλτζας», με σκοπό την πολιτιστική αναγέννηση του χωριού και άρχισε να δίνει θεατρικές παραστάσεις με σκοπό την ψυχαγωγία και την τόνωση του εθνικού παλμού των κατοίκων. Μια και ήσαν όλοι μυημένοι, ο σύλλογος αυτός ήταν ένα μετερίζι καμουφλαρισμένο και προσέφερε τα μέγιστα στον αγώνα κατά του κατακτητή.
Το 1918 οι Αγγλογάλλοι που είχαν στρατόπεδα κοντά στο χωριό, ξεσήκωσαν τις νυφιάτικες φορεσιές , τους σαϊάδες, τους καμουχάδες, τα ρεντούδια και τα περίφημα νυφιάτικα ασήμια, που τα δούλευαν οι ντόπιοι κοεμτζήδες στην Μπάλτζια, πληρώνοντας αδρά με λίρες τους ντόπιους. Πολύ λίγα απομεινάρια της παλιάς αίγλης και αρχοντιάς σώθηκαν σποραδικά και σε μερικά σπίτια και μας θυμίζουν την παλιά ρίζα του χωριού.
Σήμερα το διαμέρισμα Μελισσοχωρίου ανήκει στο δήμο Ωραιοκάστρου του δημοτικού διαμερίσματος Μυγδονίας και έχει πληθυσμό 1700 κατοίκους. Ο πολιτιστικός σύλλογος του χωριού «Μορφωτική πολιτιστική κίνηση Μελισσοχωρίου» έχει πληθώρα δραστηριοτήτων με αποκορύφωμα την αναβίωση του πανάρχαιου εθίμου «Λάτζαρ» που συγκέντρωνε πάνδημη συμμετοχή και λάμψη. Κύρια χαρακτηριστικά του τα τραγούδια που τα τραγουδούσαν μόνο γυναίκες με την ιδιαίτερη ντοπιολαλιά, οι παραδοσιακές φορεσιές και τα παραδοσιακά κοσμήματα".
Αναρτήθηκε από Δημοτικό Σχολείο Μελισοχωρίου (εργασία)
http://dim-meliss.thess.sch.gr/index.htm
Το 1ο τμήμα Ολοήμερου με την δασκάλα Σεβαστίδου Αγγελική
Η Ε΄τάξη με τον δάσκαλο Γιάμπαστο Βασίλη
Η Στ΄τάξη με την δασκάλα Σταυρακούδη Δέσποινα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου